Melanoomrisico lager bij vrouwen die aspirine innemen

Vrouwen die regelmatig aspirine nemen, hebben een lager risico op het ontwikkelen van melanoom, volgens de grootste Amerikaanse studie die ooit is uitgevoerd naar mogelijke manieren om deze gevaarlijkste vorm van huidkanker te voorkomen.
De onderzoekers, van de Stanford University School of Medicine, ontdekten ook dat hoe langer de deelnemers aspirine innamen, hoe minder risico ze lopen.
Een verslag over het onderzoek moet deze week online verschijnen in het tijdschrift Kanker.
Senior auteur Jean Tang, een assistent-professor in de dermatologie aan Stanford, zegt:
"Er is veel opwinding over omdat aspirine al is aangetoond dat het beschermende effecten heeft op hart- en vaatziekten en colorectale kanker bij vrouwen."
"Dit is nog een stukje van de preventiepuzzel," voegt ze eraan toe.

Onderzoek gebaseerd op 60.000 vrouwen in de WHI

De gegevens voor het onderzoek waren afkomstig van 60.000 blanke vrouwen in de postmenopauzale periode van 50 tot 79 jaar in de Verenigde Staten die deelnamen aan het Women's Health Initiative (WHI).
Vanuit deze pool hadden de onderzoekers toegang tot gegevens over veel aspecten van het leven van deelnemers, waaronder dieet, medicatie, fysieke activiteit en geschiedenis van blootstelling aan de zon.
De onderzoekers kozen om blanke vrouwen te bestuderen omdat de lichtere huid minder huidpigment bevat, een bekende risicofactor voor melanoom.
In de WHI gaven de deelnemers informatie aan het begin van de studie en vervolgens bij periodieke follow-up klinische bezoeken.
De onderzoekers controleerden ook of het medicijn aspirine was en geen niet-aspirine niet-steroïde ontstekingsremmend medicijn (NSAID) door de deelnemers te vragen hun medicijnflessen te laten zien.
Die informatie hielp de vrouwen in een van de drie groepen te plaatsen: degenen die helemaal geen NSAID's gebruikten, degenen die niet-aspirine NSAID gebruikten en aspirine-gebruikers.
De vrouwen werden ongeveer 12 jaar gevolgd en er werd rekening gehouden met eventuele kankers die ze ontwikkelden.
Dermatologen evalueerden de bevestigde melanomen die zich tijdens de follow-up ontwikkelden.
Toen ze de resultaten analyseerden, ontdekten de onderzoekers dat de vrouwen die aspirine gebruikten een 21% lager risico op melanoom hadden in vergelijking met vrouwen die het niet gebruikten.
Ze vonden ook dat hoe langer de vrouwen aspirine innamen, des te lager het risico op melanoom was, met 11% minder risico als ze het een jaar slikten, 22% het risico verkleinde bij het nemen van het middel gedurende een tot vier jaar en 30% risicoreductie indien ingenomen gedurende vijf jaar of langer.

Implicaties en beperkingen

Tang zegt dat de bevindingen belangrijk zijn omdat we weten dat aspirine ook andere beschermende effecten bij vrouwen heeft. Als het ook het risico op melanoom vermindert, vermindert het misschien ook het risico op andere kankers, voegt ze eraan toe.
De bevindingen wijzen ook op de noodzaak om meer te investeren in langetermijnstudies zoals de WHI, zegt Tang, omdat ze zoveel informatie opleveren.
Speculerend over waarom aspirine en niet andere NSAID's dit beschermende effect lijken te hebben, suggereert Tang dat dit komt omdat aspirine verschillende moleculaire routes gebruikt dan andere NSAID's om ontstekingen te verminderen, en het zou iets in deze routes kunnen zijn dat de sleutel is tot het effect van aspirine op kanker.
Hoewel de resultaten veelbelovend lijken, gelooft Tang niet dat ze sterk genoeg zijn om vrouwen aan te bevelen om aspirine te nemen om te voorkomen dat ze melanoom ontwikkelen.
"We weten niet hoeveel moet worden genomen, of voor hoe lang, om het meest effectief te zijn," waarschuwt ze.
Plus aspirine kan zijn eigen bijwerkingen veroorzaken, zoals maagklachten, en meer ernstige aandoeningen zoals zweren en bloedingen.
De resultaten zijn het niet eens met andere studies die aantoonden dat het nemen van aspirine om de dag met vitamine E geen verschil maakte voor het ontwikkelen van melanoom of enige andere vorm van kanker.
Maar Tang zegt dat de dosis in die onderzoeken misschien te laag was om een ??effect te laten zien. (Ze merkt op dat de vrouwen die aspirine gebruikten in deze studie meestal vooral reguliere of extra-sterke aspirine namen, geen baby-aspirine.)
Een kritiek die vaak wordt genivelleerd op onderzoeken die WHI-gegevens gebruiken, is dat veel ervan zelf is gerapporteerd. Een mogelijke zwakte van deze studie is dus dat de onderzoekers vertrouwen op de eigen reacties van de deelnemers op de inname van aspirine, blootstelling aan de zon en andere leefstijlfactoren die de resultaten kunnen beïnvloeden.
Tang zegt dat de enige manier om de link te bewijzen is om een ??"gouden standaard" klinische proef uit te voeren die een specifiek medicijn of een bepaalde stof rechtstreeks aan het melanoomrisico koppelt.
Zo meldde de eerste klinische studie om de invloed van visolie op de huidimmuniteit van mensen te onderzoeken onlangs dat het consumeren van omega-3 visoliën kan helpen om huidkanker te voorkomen.

Tarieven van Melanoma On the Rise Globally

De percentages van zowel niet-melanoom als melanoom huidkanker zijn de afgelopen decennia toegenomen.
Elk jaar komen er wereldwijd ongeveer 132.000 huidkankerpatiënten met melanoom voor, waarbij jongere vrouwen en oudere mannen het grootste risico lopen om de ziekte te ontwikkelen.
Naarmate ozonlagen dunner worden, verliest de atmosfeer van de aarde steeds meer zijn filter tegen de UV-stralen van de zon.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zegt dat schattingen suggereren dat een afname van 10% van de ozonconcentraties resulteert in extra 4500 melanomen in gevallen van huidkanker.
Het VN-agentschap zegt echter dat, hoewel de mondiale melanomen blijven stijgen, een groot deel van de oorzaak kan worden toegeschreven aan "recreatieve blootstelling aan de zon en een geschiedenis van zonnebrand," en suggereert dat deze "factoren binnen ieders eigen verantwoordelijkheid liggen".
Middelen van de WHI, die wordt gefinancierd door het National Heart, Lung and Blood Institute en de National Institutes of Health, het National Institute of Arthritis en Musculoskeletal and Skin Diseases, een Damon Runyon Clinical Investigator Award en een Selected Professions Fellowship van de American Association van University Women, hielp de studie financieren.
Geschreven door Catharine Paddock PhD