Methode die de handdichtheid meet, kan heupfracturen voorkomen

Een techniek die digitale röntgenstraalradiogrammetrie (DXR) wordt genoemd, die wordt gebruikt om de botdichtheid te meten, kan ook mensen identificeren met een hoger risico op een heupfractuur. Onderzoekers suggereren dat DXR, vergelijkbaar met andere, duurdere methoden, mogelijk kan worden gebruikt om mensen te identificeren die risico lopen op osteoporose, een ziekte die wereldwijd ongeveer 200 miljoen vrouwen treft, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in Europese Radiologie.
Over de hele wereld zijn er jaarlijks 1,7 miljoen heupfracturen, voornamelijk bij oudere mensen en bij vrouwen met osteoporose. Heupfracturen kunnen gevaarlijk zijn, vooral voor ouderen, omdat het vaak een intensieve revalidatie vereist en resulteert in senioren die geen zelfstandig leven kunnen leiden.

Ook sterft tussen 20 en 30 procent van deze patiënten aan complicaties. Heupfracturen vragen veel zorg en leiden tot hoge kosten voor de gezondheidszorg, naast dat het pijnlijk is voor de patiënten. Een eerdere studie meldt dat kosten van fragiliteit van fragmenten in de Europese Unie goed zijn voor ongeveer 55 procent van alle kosten.
Hoofdonderzoeker, universitair hoofddocent Torkel Brismar van Karolinska Institutet's Afdeling Klinische Wetenschappen, Interventie en Technologie, zegt:

"Als we mensen met osteoporose kunnen identificeren en behandelen met medicijnen, kunnen we het risico op een heupfractuur verminderen." Ons onderzoek toont aan dat DXR een techniek is die zich hier goed aan leent, misschien bij algemene gezondheidscontroles of screenings, voor bijvoorbeeld, of wanneer mensen behandeling zoeken voor een vermoedelijke hand- of polsbreuk. "

Tijdens het huidige onderzoek beoordeelde het onderzoeksteam digitale handfoto's van drie verschillende ziekenhuizen in Stockholm, Zweden tussen 2000 en 2008. Hun gegevens bestonden uit foto's van 8.000 mannen en vrouwen van 40 jaar of ouder. Ze koppelden de botdichtheid in de hand aan het risico van een heupfractuur door DXR te gebruiken en door te kijken naar het breukregister van de National Board of Health and Welfare.
Onderzoek van een subgroep van 122 patiënten die een post-X-ray heupfractuur ondergingen, onthulde dat ze met name een lagere botdichtheid hadden dan degenen die geen heupfractuur hadden; wanneer aangepast voor leeftijd, toonde het hetzelfde resultaat.
DRX gebruikt een regelmatige röntgenfoto van de hand om de dikte en textuur van de metacarpale botten te onderzoeken. De automatische analyse bestaat uit ongeveer 1000 metingen. De normale procedure voor het meten van de botdichtheid is DXA (dual-energy ray absorbtiometry).
In de huidige studie toonden onderzoekers aan dat DXR minstens zo succesvol is als DXA, wat betekent dat de eerste een belangrijk kenmerk van osteoporose-onderzoeken in de toekomst zou kunnen zijn (naast een algemene screening).
Veel eerste projecten starten in verschillende landen om te bepalen of DXR-screening van botdichtheid een nuttige manier is om heupfracturen te voorkomen.
Geschreven door Kelly Fitzgerald