Millenniumdoelstellingen voor kinderen en moedersterfte op schema voor slechts 9 van de 137 ontwikkelingslanden

Bevindingen van een online gepubliceerde analyse The Lancet onthulde dat wereldwijd slechts negen van de 137 ontwikkelingslanden op schema liggen om beide Millennium Development Goals (MDG's) 4 en 5 te bereiken om de gezondheid van vrouwen en kinderen te verbeteren, terwijl de resterende 128 ontwikkelingslanden de doelen niet halen. Volgens de huidige trends zullen 31 ontwikkelingslanden wereldwijd MDG 4 bereiken, dwz het sterftecijfer onder 5 jaar met tweederde verminderen tussen 1990 en 2015 en 13 landen zullen MDG 5 bereiken, dwz de moedersterfte verlagen met driekwart tijdens dezelfde periode.
Studieleider Rafael Lozano en zijn collega Christopher Murray van het Institute for Health Metrics and Evaluation aan de Universiteit van Washington in Seattle, VS, evalueerden de voortgang in de richting van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling met behulp van cruciale gegevensbronnen die ontbreken in eerdere analyses.
MDG's zijn ongetwijfeld het grootste ooit collectieve wereldwijde gezondheidsdoel. Talrijke voortgangsrapporten die in 2010 werden gepubliceerd, zorgden voor een verhit debat tussen academici, overheidsfunctionarissen en andere analisten vanwege de gegevens en schattingsmethoden die werden gebruikt omdat verschillende belangrijke gegevensbronnen in de rapporten waren weggelaten, zoals vitale registratie, nationale enquêtes, tellingen en surveillance systemen van moedersterfte.
De nieuwe studie van Lozano en Murray omvat deze aanvullende gegevensbronnen samen met verbeterde schattingsmodellen en hun bevindingen laten zien dat sterftecijfers voor kinderen jonger dan 5 jaar daalden van 84,1 sterfgevallen per 1000 levendgeborenen in 1990 tot 52,8 sterfgevallen per 1000 levendgeborenen in 2011, een daling van 2,2% op jaarbasis. De fractie van de wereldwijde sterfgevallen onder de 5 in sub-Sahara Afrika is echter gestegen van 33% in 1990 tot 49% in 2011.
Volgens de auteurs is kindersterfte een ernstige indicatie van de mate waarin landen verschillen in hun sterftecijfers. Ze zeggen: "In 2011 is de kindersterfte in Zweden, Italië en Griekenland ongeveer 0,5 sterfgevallen per 1000 levendgeborenen, terwijl in Niger en Equatoriaal Guinea het rond de 87 is, een verschil van 173 keer."
Tot nu toe is er aanzienlijke vooruitgang geboekt in de ontwikkelingslanden met landen als Botswana, China en Rwanda, waardoor de vooruitgang bij het terugdringen van de kindersterfte wordt bespoedigd, wat erop wijst dat de doelen kunnen worden bereikt als politici dat willen.
In 1990 beweerden moedersterfte 409.100 sterfgevallen te zijn gedaald tot 273.500 doden in 2011. Tussen 2005 en 2011 stierven de dood door na 73.700 doden, 28.6% van deze daling deed zich voor in India, waarbij Ethiopië, Pakistan, Nigeria, Indonesië, China en Afghanistan een verdere verklaring voor hun rekening namen. 32,1% van de daling.
De auteurs zeggen:

"De belangrijkste belemmering voor het effectief gebruik van middelen om de dekking van belangrijke interventies op te schalen, is knelpunten in het gezondheidssysteem, zoals in de gezondheidszorginfrastructuur van gezondheidswerkers, gezondheidsinformatiesystemen, supply chain-logistiek en managementcapaciteit."

Ze erkennen dat het veranderen van cijfers de autoriteiten en advocaten in de war kan brengen, maar zij betogen:

"Als we beweren dat we oude gegevens moeten gebruiken of een voortijdige consensus over methoden en gegevensbronnen moeten smeden omwille van consensus, zou dit de werkelijke verantwoording voor het boeken van vooruitgang kunnen ondermijnen We moeten altijd het beste bewijs gebruiken om trends in de wereldwijde gezondheidszorg te beoordelen. bezorgdheid over de robuustheid van metingen zal een bredere discussie zijn over de sterke en beperkte resultaten van verschillende benaderingen van meten. "

Peter Byass en Wendy J Graham van de Universiteiten van Umeå in Zweden en in Aberdeen, VK, zeggen in een gelinkte opmerking:

"De publicatie van verschillende globale schattingen moet worden beschouwd als acties op het gebied van de volksgezondheid, waarbij de effecten worden gemoduleerd door de frequentie van updates. Het vrijgeven van globale schattingen zou nuttig kunnen zijn binnen een overeengekomen analoog analoog in sommige opzichten aan de Geconsolideerde normen voor rapportageproeven voor gerandomiseerde rapportage. uitkomsten van klinische proeven. Dit idee verdient nadere bestudering en debat met het oog op de waarschijnlijke overvloed aan mondiale schattingen als de 2015-deadline voor het bereiken van de MDG-benaderingen., Er is niet alleen behoefte aan een beoordeling van algehele prestaties in de richting van de MDG's, maar ook om lessen te leren. over de bijdrage van een ander soort interventie op het gebied van de volksgezondheid: meting en publicatie. "

Geschreven door Petra Rattue