Apen geboren uit stamcellen

De geboorte van drie apen uit een stamcelonderzoeksprogramma wordt geprezen als een belangrijke doorbraak in genetische manipulatie. Het lijkt erop dat de muizenstamcellen die veel worden gebruikt in studies, een ander ontwikkelingsproces volgen, waarvan eerder werd gedacht dat ze identiek zijn aan die van primaten en mensen.
Wetenschappers hebben een venster geopend voor een nieuwe strategie en een die al meer dan tien jaar buiten bereik lijkt te zijn. Het is nu mogelijk om primaten en zelfs menselijke stamcellen te kloneren in levende ademhalingsorganismen.
De apen waren allemaal mannelijk en lijken gezond te zijn. Het werk, door ontwikkelingsbioloog Masahito Tachibana van Oregon National Primate Research Center, werd gerapporteerd in het tijdschrift 'Cell'.
In plaats van het gebruik van embryonale stamcellen gekweekt uit lijnen van cellen gekweekt in petrischalen, gebruikten de onderzoekers stamcellen uit de vroege stadia die rechtstreeks uit aap-viercellige embryo's werden genomen om 10 chimere of genetisch gemengde embryo's te creëren. De cellen werden gecombineerd van de embryo's in het vroege stadium, dus het DNA werd gemengd en de foetussen werden geïncubeerd in vrouwelijke apen.
Drie van de vier hebben de volledige looptijd overleefd en zijn momenteel tussen de vier en zes maanden oud. Ze dragen gemengd DNA uit zes verschillende genetische lijnen. Genetisch gezien is het alsof ze maar liefst zes ouders hebben, een onmogelijkheid natuurlijk.
Interessanter is dat, hoewel ze zowel mannelijk als vrouwelijk DNA hebben, ze zich allemaal ontwikkelen als mannetjes, omdat mannelijke genen de ontwikkeling van apen hebben gedomineerd.
De drie resusapen, genaamd Chimero, Roku en Hex, zouden normaal en gezond zijn.
De onderzoekers waren in staat om chimea's van de aap alleen te maken als ze cellen mengden van embryo's van zeer vroege fase, waarin elke afzonderlijke embryonale cel "totipotent" was. Dat betekent dat de cellen in staat zijn om te groeien tot een heel dier, evenals de placenta en andere levensondersteunende weefsels.
Het lijkt erop dat wetenschappers een fout hebben gemaakt door aan te nemen dat ontwikkeling van mimuizen de ontwikkeling van mensen of primaten weerspiegelt. De studie suggereert ook dat gekweekte primaten en menselijke embryonale stamcellen, waarvan sommige al sinds twee decennia in laboratoria zijn ingevroren, mogelijk niet zo krachtig zijn als die in een levend embryo.
Dr. Mitalipov zei een van de teamleden:

"We kunnen niet alles in de muis modelleren ... Als we stamceltherapieën van het lab naar klinieken en van de muis naar de mens willen verplaatsen, moeten we begrijpen wat deze primatencellen wel en niet kunnen doen.

Het werken met stamcellen is een van de heilige graals van genetische manipulatie omdat het de mogelijkheid biedt om nieuwe lichaamsdelen te laten groeien, inclusief vervangende organen, en aanvankelijk nieuwe zenuwvezels voor diegenen die aan verlamming hebben geleden. Het is ook een goed voorteken voor het genezen van de ziekte van Parkinson.
Geschreven door Rupert Shepherd