Alles wat u moet weten over MRSA

Inhoudsopgave

1. Behandeling
2. Oorzaken
3. symptomen
4. Preventietips

MRSA, (methicilline-resistente staphylococcus aureus), is een vorm van besmettelijke bacteriële infectie die resistent is tegen tal van antibiotica, waaronder methicilline, amoxicilline, penicilline en oxacilline. Deze weerstand maakt het een uitdaging om te behandelen.

Vaak aangeduid als een superbug kan MRSA-infectie beginnen als een zweertje, puistje of kook, voordat deze ernstig, mogelijk schadelijk of soms fataal wordt.

Snelle feiten over MRSA

Hier zijn enkele belangrijke feiten over MRSA. Meer informatie en ondersteunende informatie vindt u in het hoofdartikel.

• MRSA is een vorm van bacteriële infectie die resistent is tegen tal van antibiotica.
• "Staphylococcus aureus"verwijst naar een bacterie die zich gewoonlijk in de neus en op de menselijke huid bevindt.
• Ongeveer een op de drie mensen draagt ??stafylokok in hun neus, meestal zonder enige ziekte. Twee op de 100 mensen dragen MRSA.
• De meerderheid van invasieve MRSA-infecties worden gecontracteerd met instellingen voor gezondheidszorg.
• Van kiemende zepen en zalven op de intensive care-afdelingen is vastgesteld dat ze de MRSA-gevallen aanzienlijk verminderen.

MRSA: Betekenis en definitie

"Methicilline" is een antibioticum gerelateerd aan penicilline; het was ooit effectief tegen stafylokokken (stafylokok), een soort bacteriën. Stafylokokken hebben sindsdien resistentie ontwikkeld tegen penicilline-gerelateerde antibiotica, waaronder methicilline - deze resistente bacteriën worden methicilline-resistente Staphylococcus aureus of MRSA genoemd.

MRSA is een vorm van bacteriële infectie die resistent is tegen tal van antibiotica.

In de Verenigde Staten zijn stafylokok bacteriën een van de meest voorkomende oorzaken van huidinfecties, waaronder:

• kookt
• puistjes
• baardschurft
• abcessen
• wondinfecties

Stafylokok bacteriën kunnen infecties veroorzaken, en de resulterende aandoeningen variëren van mild tot levensbedreigend. Deze voorwaarden omvatten:

• bloedvergiftiging (bloedvergiftiging)
• longontsteking (longinfectie)
• osteomyelitis (botontsteking)
• endocarditis (hartklepinfectie)
• urineweginfectie (bijvoorbeeld blaasontsteking)
• septische bursitis (kleine met vocht gevulde zakjes onder de huid)

Rond 94.360 invasieve MRSA-infecties worden jaarlijks gediagnosticeerd in de VS, met 18.650 geassocieerde sterfgevallen. MRSA-infecties worden doorgaans geclassificeerd als zorggerelateerd of community-geassocieerd; ongeveer 86 procent van alle invasieve MRSA-infecties is geassocieerd met gezondheidszorg.

Behandeling van MRSA

Als MRSA wordt gediagnosticeerd, zal de behandeling variëren afhankelijk van de volgende factoren:

• type infectie
• locatie van infectie
• ernst van de symptomen
• antibiotica waaraan de stam van MRSA reageert

Het beheer van MRSA-infecties kan zijn:

• pus drainage van laesie
• cultuur- en gevoeligheidstesten van uitgelekt materiaal
• wondverzorging en hygiëne
• antimicrobiële therapie (in geval van mogelijke cellulitis zonder abces)

Medicatie-opties voor MRSA huid- en weke delen infecties kunnen zijn:

• clindamycine
• tetracycline geneesmiddelen - doxycycline en minocycline
• trimethoprim en sulfamethoxazol
• rifampicine
• linezolid

MRSA veroorzaakt

Uiteindelijk wordt MRSA veroorzaakt door bacteriestammen die resistent zijn geworden tegen bepaalde antibiotica.

MRSA is besmettelijk

MRSA kan zich van persoon tot persoon verspreiden (huid-op-huidcontact) en van persoon tot persoon-naar-persoon wanneer een persoon actieve MRSA heeft of door de bacteriën wordt gekoloniseerd.

Huid-op-huid contact met iemand die MRSA draagt ??is niet nodig voor de verspreiding van infecties. MRSA-bacteriën zijn ook in staat om gedurende lange perioden te overleven op oppervlakken en objecten, inclusief deurgrepen, vloeren, gootstenen, kranen, reinigingsapparatuur en stof.

MRSA levensduur van het oppervlak

MRSA-bacteriën hebben de aanleg om gedurende lange perioden te overleven op oppervlakken en objecten in ziekenhuizen, inclusief deurgrepen, vloeren, gootstenen, kranen, reinigingsapparatuur en stoffen.

Een studie om de overleving van resistent stafylokok op gewone ziekenhuisoppervlakken te bepalen, keek naar stafylokoevangst op vijf materialen die vaak in een ziekenhuis worden aangetroffen:

• 100% glad katoen (kleding)
• 100% katoenen badstof (handdoeken en washandjes)
• 60 procent katoen, 40 procent polyestermengsel (scrubpakken, laboratoriumjassen en kleding)
• 100% polyester (privacygordijnen, gordijnen en kleding)
• 100 procent polypropyleen plastic (spatschorten)

Stalen stof werden geïnjecteerd met 10.000 - 100.000 kolonievormende eenheden (CFU) van het micro-organisme en dagelijks geobserveerd. Ze vonden dat S. aureus overleefde op de materialen voor het volgende aantal dagen:

• katoen - 4-21 dagen
• badstof - 2-14 dagen
• polyesterblend - 1-3 dagen
• polyester - 1-40 dagen
• polypropyleen - 40-groter dan 51

Deze resultaten tonen de behoefte aan een grondige controle van het contact en zorgvuldige desinfectieprocedures om de verspreiding van bacteriën te beperken.

Aan gezondheidszorg gerelateerde MRSA

MRSA veroorzaakt vaak ziekte bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem die interageren met of verblijven in ziekenhuizen en zorginstellingen.

Dit wordt in de gezondheidszorg geassocieerde MRSA (of in het ziekenhuis verworven MRSA) genoemd en gebeurt vaak om een ??van de volgende redenen:

• Een breuk in de huidbarrière - zoals een operatiewond, brandwond, katheter of intraveneuze lijn die bacteriën in het lichaam laat komen.
• Oudere leeftijd - comorbiditeit of meerdere complexe gezondheidsproblemen, en verzwakte immuunsystemen als gevolg van een specifieke gezondheidstoestand, of het gebruik van medicijnen die de immuunfunctie verlagen.
• Grote aantallen mensen - het simpele feit dat ziekenhuizen en zorginstellingen door veel verschillende mensen worden bezocht, biedt een omgeving waarin bacteriën zich gemakkelijk kunnen verspreiden.

Degenen met een verzwakt immuunsysteem kunnen zijn:

• patiënten in het ziekenhuis voor een lange periode van tijd
• patiënten bij nierdialyse
• patiënten die kankerbehandeling ondergaan of specifieke medicijnen die de immuunfunctie beïnvloeden
• degenen die illegale drugs injecteren
• personen die binnen een jaar na terugkomst in het ziekenhuis zijn geopereerd

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) -studie daalde het aantal met invasieve gezondheidszorg geassocieerde MRSA-infecties met 54 procent tussen 2005 en 2011, met 30.800 minder ernstige MRSA-infecties en 9.000 minder sterfgevallen.

Een soortgelijk onderzoek uitgevoerd door het National Healthcare Safety Network (NHSN) wees uit dat het aantal met de gezondheidszorg geassocieerde MRSA bloedbaaninfecties met bijna 50 procent daalde tussen 1997 en 2007.

De gemiddelde leeftijd van een persoon met zorggerelateerde MRSA was 68.

Wie loopt het risico op MRSA

Mensen die het grootste risico lopen om gezondheidszorggerelateerde MRSA in het ziekenhuis te ontwikkelen, zijn onder meer degenen die:

• verzwakte immuunsystemen
• open wonden
• een katheter of intraveneuze druppel ingebracht
• verbrandt of snijdt aan het huidoppervlak
• ernstige huidaandoeningen
• had een operatie
• frequente antibiotica als onderdeel van hun behandeling

Community-associated MRSA

Regelmatige huid-huidinteractie in sporten zoals rugby, ijshockey, voetbal of basketbal verhoogt het risico op gemeenschapsgerelateerde MRSA.

Community-associated MRSA is gecontracteerd buiten een ziekenhuisomgeving; het komt minder vaak voor dan met gezondheidszorg geassocieerde MRSA. Factoren die een verhoogd risico op het ontwikkelen van community-associated MRSA veroorzaken, zijn onder meer:

• leven in een omgeving met veel mensen; militaire bases, gevangenis, huisvesting op de campus
• regelmatige huid-op-huid interactie, bijvoorbeeld in contact- of aanvalssporten zoals rugby, ijshockey, voetbal en basketbal
• snijdt of schaafwonden op de huid of regelmatige injectie van medicijnen
• vervuilde oppervlakken
• onhygiënische voorzieningen of gebrek aan persoonlijke hygiëne
• eerdere antibiotica gebruiken

De CDC meldt dat 14 procent van de mensen met MRSA-infecties ze heeft gecontracteerd buiten de gezondheidszorg om.

De gemiddelde leeftijd van een persoon met gemeenschapsgerelateerde MRSA was 23.

De 5 C's kunnen worden gebruikt om te onthouden welke factoren het gemakkelijker maken om MRSA te verzenden:

• crowding
• contact (van huid tot huid)
• aangetaste huid (open wonden)
• verontreinigd (items en oppervlakken)
• netheid (gebrek aan)

MRSA-infectiesymptomen

MRSA-symptomen zijn afhankelijk van welk deel van het lichaam is geïnfecteerd. Hoewel veel mensen MRSA-bacteriën in hun slijmvliezen dragen (bijvoorbeeld het membraan aan de binnenkant van de neus), vertonen ze mogelijk nooit symptomen van actieve infectie.

Huidinfecties met stafylokoksel, waaronder MRSA, verschijnen als een hobbel of een pijnlijk gebied van de huid dat kan worden aangezien voor een insectenbeet. Het geïnfecteerde gebied kan zijn:

• rood
• ontstoken
• pijnlijk
• warm om aan te raken
• vol met pus of andere vloeistof
• gepaard met koorts

Symptomen van een ernstige MRSA-infectie in het bloed of diepe weefsels zijn onder andere:

• koorts van 100,4 ° F of hoger
• rillingen
• malaise
• duizeligheid
• verwarring
• pijn en spierpijn
• zwelling en gevoeligheid in het aangetaste lichaamsdeel
• pijn op de borst
• hoesten
• kortademigheid (kortademigheid)
• hoofdpijn
• uitslag
• wonden die niet genezen

MRSA: Preventietips

Tips om MRSA te voorkomen, zijn afhankelijk van of het gaat om gezondheidszorggerelateerd of community-geassocieerd:

Preventie van aan gezondheidszorg gerelateerde MRSA-infectie

Handelingen zoals het regelmatig wassen van de handen kunnen het risico op community-associated MRSA buiten ziekenhuizen verminderen.

Artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners hebben de volgende maatregelen getroffen om MRSA-infecties te voorkomen:

• Hand netheid - gebruik van zeep en water of handwrijven op alcoholbasis tussen patiëntenzorg.
• Ziekenhuiskamers en -apparatuur - zorgen voor grondige schoonmaak.
• Patiënten met MRSA gescheiden houden van andere patiënten - in een eenpersoonskamer of gedeeld met een andere persoon die MRSA heeft.
• Zorgverleners kleding - het dragen van handschoenen en kleding over kleding terwijl de zorg voor MRSA-patiënten.
• Bezoekerskleding - het dragen van handschoenen en japonnen.
• Verwijdering en netheid - bezoekers en ziekenhuisaanbieders die toga's en handschoenen verwijderen en weggooien na het verlaten van de kamer van de patiënt en het grondig wassen van de handen.
• Toegang tot gemeenschappelijke ruimtes - patiënten met MRSA zal gevraagd worden om de beweging rondom het ziekenhuis te beperken, cadeauwinkels of cafetaria's te vermijden en in hun kamers te blijven.
• MRSA-zwabberen - om te bepalen of sommige niet-MRSA-patiënten MRSA op hun huid hebben.

Preventie van aan de gemeenschap gerelateerde MRSA-infectie

De volgende acties kunnen het risico op gemeenschapsgerelateerde MRSA buiten ziekenhuizen verminderen:

• regelmatig handen wassen
• vingernagels kort houden
• vermijden van het delen van producten zoals zeep, lotions, crèmes en cosmetica met anderen
• vermijd het delen van ongewassen handdoeken
• vermijd het delen van persoonlijke items zoals scheermessen, nagelvijlen, tandenborstels, kammen of haarborstels

MRSA-tests en diagnose

Gezonde mensen worden soms getest om te identificeren of ze MRSA op hun huid hebben voordat ze in het ziekenhuis worden opgenomen. Bij de test worden de neusvleugels of de huid van de patiënt schoongeveegd.

Als blijkt dat de persoon gekoloniseerd is met MRSA, is verwijdering (dekolonisatie) van de bacterie mogelijk door:

• antibacteriële lichaamswas of poeder voor de huid (chloorhexidinebaden)
• crème voor in de neus (intranasale mupirocine)
• antibacteriële shampoo voor de hoofdhuid (chloorhexidine zeep douche / bad procedure)

Ziekteverwekkende zepen en zalven die worden gebruikt op intensive care-afdelingen (ICU) blijken de gevallen van MRSA met 40 procent te verminderen.