Nieuwe bloedtest helpt te bepalen wie het meeste baat heeft bij implanteerbare cardioverter-defibrillatoren

Sommige patiënten met hartfalen hebben baat bij een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD), terwijl andere dat niet doen - een nieuwe bloedtest die het risico op overlijden voorspelt, kan artsen helpen bepalen wie een ICD moet krijgen, Professor Samuel Dudley, van de Universiteit van Illinois aan het Chicago College of Medicine, toegelicht op het European Society of Cardiology Congress 2012 in München, Duitsland.
Naar schatting 5 miljoen mensen in de VS lijden aan hartfalen, een aandoening waarbij niet genoeg bloed door het lichaam wordt gepompt. Volgens de National Institutes of Health (VS) krijgen jaarlijks bijna 550.000 Amerikanen hartfalen. Het is de meest voorkomende oorzaak van ziekenhuisopnames in het land.
Implanteerbare cardioverter-defibrillatoren (ICD's) worden chirurgisch geïmplanteerd bij patiënten met hartfalen om plotselinge dood te voorkomen; ze lijken op pacemakers omdat ze aritmieën (abnormale hartslagen) controleren en behandelen.

ICD's worden gebruikt op verkeerde patiënten

Professor Dudley legde uit dat meer dan 50% van de patiënten met hartfalen die ICD's hebben geïmplanteerd deze niet nodig hebben, terwijl bijna de helft van degenen die echt baat hebben er geen krijgt.
In een klinische proef heeft Prof. Dudley aangetoond dat een bloedtest - genaamd PulsePredic - kan voorspellen wie in de komende 12 maanden baat zou hebben bij een ICD. De test kan met grote nauwkeurigheid vaststellen wie wel of geen ICD nodig heeft om aritmie en de daaropvolgende plotselinge dood te voorkomen.
Beschreven als een eenvoudige laboratoriumtest, detecteert PulsePredic veranderingen in het genbericht (mRNA) voor het SCN5A-gen, waarvan eerdere studies hebben aangetoond dat ze nauw verband houden met een plotselinge dood. De toename in het gewijzigde genbericht bleek een goede voorspeller te zijn van welke patiënten het meest waarschijnlijk een episode van plotselinge dood hadden die defibrillatie vereist.
Professor Dudley legde uit:

"De test voorspelt of je een plotselinge dood door hartfalen zult krijgen en of je volgend jaar een defibrillator nodig hebt."

Bepaalde eiwitten, genoemd spanningsafhankelijke natriumkanalen, zijn verantwoordelijk voor het genereren van de hoofdstroom voor de elektrische signalen in het hart. Het SCN5A-gen codeert voor deze eiwitten. Aritmie treedt op als de natriumstroom stijgt of daalt.
Het team probeerde PulsePredic uit bij 180 volwassenen - 135 van hen hadden hartfalen en 45 gezonde personen (de controlegroep). Ze uitgesloten mensen met inflammatoire aandoeningen, infecties en aangeboren hartafwijkingen.
De onderzoekers maten het SCN5A-gen in witte bloedcellen en hartspiercellen. Door de veranderingen in de genboodschap te analyseren, konden ze voorspellen wie een plotselinge overlijdensperiode zou hebben waarbij defibrillatie nodig zou zijn. De patiënten met hartfalen die aritmieën hadden die een plotselinge dood zouden veroorzaken, bleken aanzienlijk hogere niveaus van deze genetische mutaties te hebben, in vergelijking met die met normale hartslagen.
Door het meten van variante niveaus in het bloed, waren ze in staat om verrassend nauwkeurig te voorspellen wie een aritmisch risico had, wat suggereert dat het mogelijk is om een ??bloedtest te laten uitvoeren voor een plotselinge dood en de noodzaak van een implanteerbare cardioverter-defibrillator.
Professor Dudley zei:

"Dit is de eerste test in zijn soort, het is verbazingwekkend spul, met de belofte om de manier waarop we behandelingen direct richten op patiënten met een risico op een plotselinge dood drastisch te veranderen."

Het team is van plan om een ??veel grotere proef uit te voeren en om met de FDA samen te werken om goedkeuring te krijgen voor de PulsePredic om klinisch te worden gebruikt.

Wat is een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD)?

Een implanteerbare cardioverter-defibrillator is een klein apparaat dat wordt geïmplanteerd bij patiënten met een hoog risico op plotselinge hartdood veroorzaakt door ventriculaire fibrillatie en ventriculaire tachycardie. Het is een kleine door een batterij gevoede elektrische impulsgenerator.
De ICD detecteert onregelmatige hartslagen en corrigeert deze door een schok van elektriciteit in het hart te verzenden. Simpel gezegd, het is een apparaat dat een onregelmatige hartslag "normaal" herstelt.
De ICD wordt op dezelfde manier geïmplanteerd als een pacemaker. Elektrodedraden passeren een ader naar de juiste kamers van het hart. In tegenstelling tot een pacemaker, die meestal een tijdelijk hulpmiddel is en een trage hartslag corrigeert (bradycardie), is de ICD meestal permanent en is deze geprogrammeerd om plotselinge afwijkingen te corrigeren.

Automatische implanteerbare cardioverter-defibrillator.
Geschreven door Christian Nordqvist