Nieuwe ontdekkingsroute leidt tot behandeling met hoog cholesterolgehalte

Onderzoekers hebben ontdekt dat een hoog cholesterolgehalte te wijten is aan een voorloper die inflammatoire responsgenen remt. Dit nieuwe precursormolecuul zou een nieuw doel kunnen bieden voor geneesmiddelen die gericht zijn op de behandeling van atherosclerose.
Atherosclerose is een aandoening die wordt gekenmerkt door de verharding van de slagaders en is de belangrijkste oorzaak van hart- en vaatziekten en overlijden. Men denkt al langer dat deze aandoening het resultaat is van een complexe interactie tussen overmatig cholesterol en zwelling in het hart en de bloedvaten. Het doodt jaarlijks tienduizenden Amerikanen.
Stil verstopt in onze vaatwanden zijn cellen van het immuunsysteem die macrofagen worden genoemd en waarvan het hoofdtaak is om andere cellen op te nemen of materie die als gevaarlijk of onbekend wordt herkend. Als gevolg hiervan verbruiken deze cellen andere cellen voor de aanvoer van cholesterol, waardoor efficiënte manieren worden gecreëerd om de overvloed aan cholesterol te metaboliseren en af ??te voeren.

Sommige macrofagen slagen er niet in om het extra cholesterol op de juiste manier weg te gooien, waardoor het als vetdruppeltjes in hen kan worden opgevangen, met de naam: macrofaag-schuimcellen.
Schuimmacrofagen creëren moleculen die andere immuuncellen aanspreken en moleculen bevrijden, waardoor bepaalde genen worden geactiveerd om een ??ontstekingsreactie te starten. Het is lang aangenomen dat atherosclerotische laesies, klodders van vetschuimcellen, geassembleerd in arteriële wanden, het schadelijke resultaat waren van een verband tussen ongecontroleerde cholesterolopbouw en ontsteking.
Christopher Glass, MD, PhD, een professor in de afdelingen Geneeskunde en Cellulaire en Moleculaire Geneeskunde en senior auteur van deze studie gepubliceerd in Celen zijn team wilde weten waarom de macrofagen hun werk niet deden en hoe de cholesterolopbouw leidde tot zwelling. Tijdens hun studie met twee muismodellen die een enorme hoeveelheid macrofaagschuimcellen produceerden, ontdekten de onderzoekers twee verrassende resultaten die eerdere onderzoeken tegenspreken.
Glass legt uit:

"De eerste is dat de vorming van schuimcellen de activering van genen die ontstekingen bevorderen onderdrukt, dat is precies het tegenovergestelde van wat we dachten dat was gebeurd." Ten tweede identificeerden we een molecuul dat normale macrofagen helpt de cholesterolbalans te beheren. "Wanneer het in overvloed is, schakelt het cellulaire paden in om zich te ontdoen van cholesterol en zet paden uit voor het produceren van meer cholesterol. "

Dat specifieke molecuul is desmosterol, de laatste voorganger in de aanmaak van cholesterol, gemaakt en gebruikt door cellen als een compositorisch element van hun membranen. Bij atherosclerose-laesies is de reguliere functie van desmosterol verlamd.
De bevinding dat demostral het vermogen heeft om macrofaagcholesterol te verlagen, geeft onderzoekers en medicijnontwikkelaars een nieuw doelwit bij het verminderen van het risico op atherosclerose.

Glass wees erop dat er een synthetisch model bestaat dat vrijwel identiek is aan desmosterol, wat een onmiddellijke testcase voor nieuwe studies suggereert. Eerder in de jaren vijftig werd een medicijn genaamd triparanol ontwikkeld om hartziekten te behandelen door de cholesterolproductie te blokkeren en de desmosterolniveaus te verhogen. Er werd ontdekt dat het ernstige bijwerkingen, zoals blindheid door een zeldzame vorm van cataract, veroorzaakte en uit de handel werd gehaald.
Glass concludeert:

"We hebben in 50 jaar veel geleerd, misschien is er nu een manier om een ??nieuw medicijn te maken dat de cholesterolremming nabootst zonder de bijwerkingen."

Geschreven door Kelly Fitzgerald