Alles wat je moet weten over orgasmes

Inhoudsopgave

1. Wat is een orgasme?
2. Soorten
3. Het vrouwelijke orgasme
4. Het mannelijk orgasme
5. Oorzaken
6. aandoeningen
7. Veelvoorkomende misvattingen

Het orgasme wordt algemeen beschouwd als de piek van seksuele opwinding. Het is een krachtig gevoel van lichamelijk genot en sensatie, inclusief een ontlading van verzamelde erotische spanning.

Al met al is er echter niet veel bekend over het orgasme en de afgelopen eeuw zijn theorieën over het orgasme en de aard ervan dramatisch verschoven. Zo zijn zorgdeskundigen pas relatief recent teruggekomen op het idee van het vrouwelijke orgasme, met veel artsen die onlangs in de jaren zeventig beweerden dat het normaal was voor vrouwen om ze niet te ervaren.

In dit artikel zullen we uitleggen wat een orgasme is bij mannen en vrouwen, waarom het gebeurt en enkele algemene misvattingen uitleggen.

Snelle feiten over orgasmes

• Medische professionals en professionals in de geestelijke gezondheidszorg definiëren orgasmes anders.
• Orgasmen hebben meerdere potentiële gezondheidsvoordelen vanwege de hormonen en andere chemicaliën die door het lichaam worden afgegeven tijdens een orgasme.
• Orgasmen komen niet alleen voor tijdens seksuele stimulatie.
• Mensen van alle geslachten kunnen orgasmestoornissen ervaren.
• Naar schatting 1 op de 3 mannen heeft voortijdige ejaculatie ervaren.

Wat is een orgasme?

Orgasmes kunnen op verschillende manieren worden gedefinieerd met verschillende criteria. Medische professionals hebben fysiologische veranderingen in het lichaam gebruikt als basis voor een definitie, terwijl psychologen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg emotionele en cognitieve veranderingen hebben gebruikt. Een enkele, overkoepelende uitleg van het orgasme bestaat momenteel niet.

Invloedrijk onderzoek

Alfred Kinsey's Seksueel gedrag bij de man van de mens (1948) en Seksueel gedrag bij de menselijke vrouw (1953) trachtte een 'objectief bepaald lichaam van feit en seks' op te bouwen, door middel van diepte-interviews, waarin de huidige opvattingen over seks werden uitgedaagd.

De geest van dit werk werd naar voren gebracht door William H. Masters en Virginia Johnson in hun werk, Human Sexual Response (1986) - een real-time observationele studie van de fysiologische effecten van verschillende seksuele handelingen. Dit onderzoek leidde tot de oprichting van seksuologie als een wetenschappelijke discipline en is nog steeds een belangrijk onderdeel van de hedendaagse theorieën over orgasmes.

Orgasm-modellen

Geslachtsonderzoekers hebben orgasmen gedefinieerd binnen geënsceneerde modellen van seksuele respons. Hoewel het orgasmeproces van persoon tot persoon sterk kan verschillen, zijn er verschillende fysiologische basisverschuivingen vastgesteld die in de meeste gevallen voorkomen.

De volgende modellen zijn patronen waarvan is gebleken dat ze voorkomen in alle vormen van seksuele respons en zijn niet alleen beperkt tot penis-vaginale geslachtsgemeenschap.

Master en Johnson's Four-Phase Model:

1. opwinding
2. plateau
3. orgasme
4. resolutie

Kaplan's Three-Stage Model:

Het model van Kaplan verschilt van de meeste andere seksuele responsmodellen omdat het het verlangen omvat - de meeste modellen hebben de neiging te vermijden dat ze niet-genitale veranderingen omvatten. Het is ook belangrijk op te merken dat niet alle seksuele activiteit wordt voorafgegaan door verlangen.

1. verlangen
2. opwinding
3. orgasme

Potentiële gezondheidsvoordelen van een orgasme

Het mannelijke orgasme kan beschermen tegen prostaatkanker.

Een cohortstudie gepubliceerd in 1997 suggereerde dat het risico op sterfte aanzienlijk lager was bij mannen met een hoge frequentie van het orgasme dan mannen met een lage frequentie van het orgasme.

Dit is in tegenspraak met het standpunt in vele culturen over de hele wereld dat het plezier van het orgasme 'beveiligd is ten koste van kracht en welzijn'.

Er zijn aanwijzingen dat frequente ejaculatie het risico op prostaatkanker kan verminderen. Een team van onderzoekers ontdekte dat het risico op prostaatkanker 20 procent lager was bij mannen die ten minste 21 keer per maand ejaculeerden in vergelijking met mannen die slechts 4 tot 7 keer per maand ejaculeerden.

Verschillende hormonen die vrijkomen tijdens het orgasme zijn geïdentificeerd, zoals oxytocine en DHEA; sommige studies suggereren dat deze hormonen beschermende eigenschappen kunnen hebben tegen kanker en hartaandoeningen. Oxytocine en andere endorfines die vrijkomen tijdens mannelijk en vrouwelijk orgasme bleken ook te werken als relaxantia.

Soorten

Zoals te verwachten dat experts nog niet tot een consensus komen over de definitie van een orgasme, zijn er niet veel verwonderlijk dat er verschillende vormen van categorisatie voor orgasmen zijn.

De psychoanalyticus Sigmund Freud onderscheidde vrouwelijke orgasmes als clitoris bij jonge en onvolgroeide en vaginale bij degenen met een gezonde seksuele respons. De seksonderzoeker Betty Dodson heeft daarentegen op basis van haar onderzoek ten minste negen verschillende vormen van orgasme gedefinieerd, gericht op genitale stimulatie. Hier is een selectie van hen:

• Combinatie of gemengde orgasmen: een verscheidenheid aan verschillende orgastische ervaringen vermengd met elkaar.
• Meerdere orgasmes: een reeks orgasmes over een korte periode in plaats van een enkele.
• Druk orgasmes: orgasmes die voortkomen uit de indirecte stimulatie van toegepaste druk. Een vorm van zelfstimulatie die vaker voorkomt bij kinderen.
• Ontspanning orgasmes: orgasme afkomstig van diepe ontspanning tijdens seksuele stimulatie.
• Spanningsorgasmes: een veel voorkomende vorm van orgasme, van directe stimulatie, vaak als het lichaam en de spieren gespannen zijn.

Er zijn andere vormen van orgasme waar Freud en Dodson grotendeels van afzien, maar vele anderen hebben ze beschreven. Bijvoorbeeld:

• Fantasie orgasmes: orgasmes als gevolg van mentale stimulatie alleen.
• G-spot orgasmes: orgasmes als gevolg van de stimulatie van een erotische zone tijdens penetrerende geslachtsgemeenschap, een duidelijk verschil met orgasmen van andere soorten stimulatie.

Het vrouwelijke orgasme

De volgende beschrijving van het fysiologische proces van vrouwelijk orgasme in de geslachtsdelen zal het vier-fasenmodel van Masters en Johnson gebruiken.

Opwinding

Wanneer een vrouw fysiek of psychologisch wordt gestimuleerd, verwijden de bloedvaten in haar geslachtsdelen zich. Verhoogde bloedtoevoer zorgt ervoor dat de vulva opzwelt en vloeistof door de vaginale wanden passeert, waardoor de vulva opgezwollen en nat wordt. Intern breidt de bovenkant van de vagina uit.

De hartslag en ademhaling versnellen en de bloeddruk stijgt. Bloedvatverwijding kan ertoe leiden dat de vrouw rood wordt, met name in de nek en borst.

Plateau

Als de bloedtoevoer naar de introitus - het onderste deel van de vagina - zijn limiet bereikt, wordt hij stevig. Borsten kunnen met maar liefst 25 procent in omvang toenemen en een verhoogde bloedtoevoer naar de tepelhof - het gebied rond de tepel - zorgt ervoor dat de tepels minder rechtop lijken te staan. De clitoris trekt zich terug tegen het schaambeen, schijnbaar verdwijnend.

Orgasme

De genitale spieren, inclusief de baarmoeder en introïtus, ervaren ritmische samentrekkingen rond 0,8 seconden van elkaar. Het vrouwelijke orgasme duurt meestal langer dan het mannelijke met een gemiddelde van ongeveer 13-51 seconden.

In tegenstelling tot mannen hebben de meeste vrouwen geen ongevoelige (herstel) periode en kunnen ze dus verdere orgasmes krijgen als ze opnieuw worden gestimuleerd.

Resolutie

Het lichaam keert geleidelijk terug naar zijn vroegere staat, met zwellingsvermindering en het vertragen van de pols en ademhaling.

Het mannelijk orgasme

De volgende beschrijving van het fysiologische proces van mannelijk orgasme in de genitaliën maakt gebruik van het vier-fasenmodel van Masters en Johnson.

Opwinding

Wanneer een man fysiek of psychologisch wordt gestimuleerd, krijgt hij een erectie. Bloed stroomt in de corpora - het sponsachtige weefsel dat over de lengte van de penis loopt - waardoor de penis in grootte groeit en stijf wordt. De testikels worden naar het lichaam toe getrokken terwijl het scrotum strakker wordt.

Plateau

Naarmate de bloedvaten in en rond de penis zich vullen met bloed, nemen de eikel en de testikels in omvang toe. Bovendien spannen de spieren van de dijen en de billen, neemt de bloeddruk toe, neemt de hartslag toe en neemt de ademhaling toe.

Orgasme

Sperma - een mengsel van sperma (5 procent) en vocht (95 procent) - wordt in de urethra gedwongen door een reeks contracties in de bekkenbodemspieren, prostaatklier, zaadblaasjes en de zaadleider.

Contracties in de bekkenbodemspieren en prostaatklier veroorzaken ook dat het sperma uit de penis wordt geduwd in een proces dat ejaculatie wordt genoemd. Het gemiddelde mannelijke orgasme duurt 10-30 seconden.

Resolutie

De man komt nu in een tijdelijke herstelfase waar verdere orgasmen niet mogelijk zijn. Dit staat bekend als de refractaire periode en de lengte varieert van persoon tot persoon. Het kan een paar minuten tot een paar dagen duren en deze periode wordt over het algemeen langer naarmate de man ouder wordt.

Tijdens deze fase keren de penis en testikels van de man terug naar hun oorspronkelijke grootte. De snelheid van ademhalen zal zwaar en snel zijn en de hartslag zal snel zijn.

Oorzaken

Het wordt algemeen aangenomen dat orgasmen een seksuele ervaring zijn, meestal ervaren als onderdeel van een seksuele responscyclus. Ze komen vaak voor na het continu stimuleren van erogene zones, zoals de geslachtsdelen, anus, tepels en perineum.

Fysiologisch, orgasmen optreden na twee basale reacties op continue stimulatie:

• doorbloeding: het proces waarbij lichaamsweefsels vol raken met bloed, zwellend in omvang als resultaat.
• myotonie: het proces waarbij spieren gespannen zijn, inclusief zowel vrijwillige flexing als onvrijwillige contracting.

Er zijn andere meldingen geweest van mensen die orgasme gewaarwordingen ervaren bij het begin van de epileptische geneeskunde en voetamputeurs die orgasmes voelen in de ruimte waar hun voet ooit was. Mensen die verlamd zijn vanaf hun middel, hebben ook orgasmen kunnen krijgen, wat suggereert dat het het centrale zenuwstelsel is in plaats van de geslachtsorganen die essentieel zijn voor het ervaren van orgasmes.

aandoeningen

Een aantal stoornissen worden geassocieerd met orgasmen; ze kunnen leiden tot angst, frustratie en schaamtegevoelens, zowel voor de persoon die de symptomen ervaart als voor hun partner (s).

Hoewel orgasmes in alle geslachten als gelijk worden beschouwd, hebben zorgprofessionals de neiging om orgasme-aandoeningen in termen van geslacht te beschrijven.

Vrouwelijke orgastische stoornissen

Vrouwelijke orgastische aandoeningen concentreren zich rond de afwezigheid of significante vertraging van het orgasme na voldoende stimulatie.

De afwezigheid van het hebben van orgasmen wordt ook anorgasmie genoemd. Deze term kan worden onderverdeeld in primaire anorgasmie, wanneer een vrouw nog nooit een orgasme heeft gehad en secundaire anorgasmie, wanneer een vrouw die eerder geen orgasme heeft ervaren, dit kan. De aandoening kan beperkt zijn tot bepaalde situaties of kan in het algemeen voorkomen.

Vrouwelijke orgastische stoornissen kunnen optreden als gevolg van lichamelijke oorzaken zoals gynaecologische problemen of het gebruik van bepaalde medicijnen, of psychologische oorzaken zoals angst of depressie.

Mannelijke orgastische stoornissen

Ook wel aangeduid als geremd mannelijk orgasme, mannelijke orgastische stoornis omvat een aanhoudende en terugkerende vertraging of afwezigheid van orgasme na voldoende stimulatie.

Mannelijke orgastische stoornis kan een levenslange aandoening zijn of een aandoening die wordt verworven na een periode van regelmatig seksueel functioneren. De aandoening kan beperkt zijn tot bepaalde situaties of kan in het algemeen voorkomen. Het kan optreden als gevolg van andere lichamelijke aandoeningen zoals hartaandoeningen, psychische oorzaken zoals angst, of door het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals antidepressiva.

Voortijdige ejaculatie

Ejaculatie bij mannen is nauw verbonden met een orgasme. Premature ejaculatie is een veel voorkomende seksuele klacht, waarbij een man ejaculeert (en typisch orgasme) binnen 1 minuut na penetratie, inclusief het moment van penetratie zelf.

Voortijdige ejaculatie wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een combinatie van psychologische factoren zoals schuldgevoelens of angstgevoelens en biologische factoren zoals hormoonniveaus of zenuwbeschadiging.

Voortijdige ejaculatie: behandelingen en oorzakenVoortijdige ejaculatie is een vorm van seksuele disfunctie die een negatieve invloed kan hebben op de kwaliteit van het seksleven van een man.Lees nu

Veelvoorkomende misvattingen

Een gelukkige relatie is gebaseerd op meer dan alleen het orgasme.

Het grote belang dat de maatschappij hecht aan seks, gecombineerd met onze onvolledige kennis van het orgasme, heeft geleid tot een aantal veel voorkomende misvattingen.

Seksuele cultuur heeft het orgasme op een voetstuk geplaatst en vaak geprezen als het enige doel voor seksuele ontmoetingen.

Maar orgasmen zijn niet zo eenvoudig en zo gewoon als veel mensen zouden suggereren.

Naar schatting heeft rond de 10-15 procent van de vrouwen nooit een orgasme gehad. Bij mannen hebben maar liefst 1 op 3 meldingen op een bepaald moment in hun leven voortijdige ejaculatie ervaren.

Onderzoek heeft aangetoond dat orgasmes ook niet algemeen worden beschouwd als het belangrijkste aspect van seksuele ervaring. Eén onderzoek meldde dat veel vrouwen vinden dat hun meest bevredigende seksuele ervaringen het gevoel hebben verbonden te zijn met iemand anders, in plaats van hun bevrediging uitsluitend op een orgasme te baseren.

Een andere misvatting is dat penis-vaginale stimulatie de belangrijkste manier is voor zowel mannen als vrouwen om een ??orgasme te bereiken. Hoewel dit voor veel mannen en sommige vrouwen kan kloppen, ervaren veel meer vrouwen orgasmes na de stimulatie van de clitoris.

Een uitgebreide analyse van 33 onderzoeken gedurende 80 jaar wees uit dat tijdens de vaginale gemeenschap slechts 25 procent van de vrouwen consequent een orgasme ervaart, ongeveer de helft van de vrouwen heeft soms een orgasme, 20 procent heeft zelden of nooit orgasmes en ongeveer 5 procent heeft nooit orgasmes.

Eigenlijk hoeven orgasmes de geslachtsorganen helemaal niet te betrekken, en hoeven ze ook niet in verband te worden gebracht met seksuele verlangens, zoals blijkt uit voorbeelden van door inspanning geïnduceerd orgasme.

De reis naar een orgasme is een heel individuele ervaring die geen enkele, alomvattende definitie heeft. In veel gevallen raden deskundigen aan om vergelijking met andere mensen of reeds bestaande concepten van wat een orgasme zou moeten zijn, te vermijden.