Eierstokkanker - Genetica gebruiken om respons op chemotherapie te voorspellen

Volgens het 13 april nummer van de Journal of the National Cancer Institute, wel of niet eerstelijns chemotherapie op basis van platina kan een geavanceerde fase ondersteunen eierstokkanker patiënten kunnen nu mogelijk worden vastgesteld door een DNA-reparatiepad-gerichte score te gebruiken.
De meeste ovariumkankers worden gediagnosticeerd wanneer de ziekte zich al in een vergevorderd stadium bevindt, d.w.z. stadium III en IV. Artsen verwijderen chirurgisch zoveel mogelijk van de tumor voordat chemotherapie met platina wordt toegediend. De hulpmiddelen om te voorspellen hoe een eierstokkankerpatiënt reageert op platinagebaseerde chemotherapie, blijven echter nog steeds ontoereikend.
Josephine Kang, MD, Ph.D. van de afdeling Radiation Oncology aan het Dana Farber Cancer Institute, en haar team wilden vaststellen of een DNA-repair pathway-gerichte score zou kunnen helpen om de uitkomsten te voorspellen voor eierstokkankerpatiënten die worden behandeld met op platina gebaseerde chemotherapie.
De Cancer Genome Atlas-database (TCGA) verstrekte genexpressiegegevens van patiënten met eierstokkanker in een gevorderd stadium en het team ontwikkelde een moleculaire score door de genen te onderzoeken die betrokken zijn bij platina-geïnduceerde DNA-schadeherstelroutes. De patiënten werden ingedeeld in categorieën met een lage of hoge score en het team beoordeelde de prognostische waarde van de score voor totale overleving, recidiefvrije overleving en progressievrije overleving.
Ze ontdekten dat vergeleken met laag scorende patiënten, degenen met hoge scores een statistisch belangrijke verbeterde algehele overleving hadden en dat hun score positief gerelateerd was aan respons, recidiefvrije overleving en progressievrije overleving. De bevindingen toonden ook aan dat de scores van de patiënten beter presteerden dan andere bekende klinische factoren bij het voorspellen van de algehele overleving in de TCGA-dataset en ook in twee aanvullende validatiesets.
De onderzoekers concluderen:

"Het ontwikkelen van het vermogen om OS en uitkomsten te voorspellen voor chemotherapie met behulp van prognostische markers zoals de score is van cruciaal belang, met name bij eierstokkanker, omdat er momenteel geen andere goede klinische maatregelen zijn om de respons op standaard op platina gebaseerde chemotherapie te voorspellen."

De onderzoekers erkennen de beperkingen van hun studie, inclusief het feit dat de score tot dusver niet prospectief is getest in een klinische proef, ook al zijn ze van mening dat deze klaar is om getest te worden. Zij schrijven:

"Met aanvullende prospectieve validatie in klinische studies hopen we dat de score een krachtig hulpmiddel kan worden dat nuttig is bij het stratificeren van eierstokkankerpatiënten in een gevorderd stadium naar optimale behandelingen met nieuwe behandelingsregimes versus de huidige standaardbehandeling."

Elizabeth M. Swisher, MD, van de Afdeling Obstetrie en Gynaecologie aan de Universiteit van Washington ondersteunt het standpunt in een gekoppeld redactioneel commentaar dat de score onvoldoende is gevalideerd en niet klaar is voor klinische toepassing. Ze wijst erop dat, hoewel de studie een belangrijke inspanning is, de "vroegtijdige toepassing van onvoldoende gevalideerde biomarkers een negatieve invloed kan hebben op de succesvolle implementatie van geïndividualiseerde therapieën."
Geschreven door Petra Rattue