Ziekte van Parkinson gekoppeld aan industriële blootstelling aan oplosmiddelen

Onderzoekers die een tweeling bestudeerden, ontdekten dat blootstelling aan het industriële oplosmiddel trichloorethyleen (TCE), een gevaarlijke organische verontreiniging die als ontvetter wordt gebruikt, verband houdt met een significante toename van het risico op de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson. Onder leiding van Drs Samuel Goldman en Caroline M. Tanner, van The Parkinson's Institute (PI) en Clinical Center in Sunnyvale, Californië, schrijft het internationale team over hun bevindingen in het online nummer van 14 november Annals of Neurology.
Het team vond ook verbanden tussen verhoogd risico op Parkinson en blootstelling aan perchloorethyleen (PERC, ook bekend als tetrachloorethyleen), een toonaangevend oplosmiddel dat wordt gebruikt bij chemisch reinigen en koolstoftetrachloride (CCl4), dat vroeger werd gebruikt in brandblussers, als reinigingsmiddel en bij het maken van koelmiddelen.
TCE wordt in de industrie gebruikt voor het ontvetten van metalen en andere materialen, en PERC is het toonaangevende oplosmiddel dat wordt gebruikt in de chemische reinigingsindustrie en in ontvetters en vlekkenverwijderaars. Naast de blootstelling die optreedt bij het werken met deze chemicaliën, kunt u ook worden blootgesteld aan de tientallen huishoudelijke producten zoals lijmen, tapijtreinigers, vlekkenverwijderaars en verf die deze stoffen bevatten.
Afgezien hiervan worden miljoenen ponden van deze oplosmiddelen elk jaar in het milieu vrijgegeven, waar ze blijven bestaan. TCE is bijvoorbeeld de meest voorkomende organische verontreiniging in het grondwater.
De kans is groot dat de overgrote meerderheid van ons enige mate van blootstelling heeft aan sommige van deze chemicaliën, hetzij door werk of anderszins.
Voor de studie onderzocht het team 99 paren van tweelingen waarbij één Parkinson had en de andere niet.
Ze stelden de tweeling gedetailleerde vragen over hun werk en hun hobby's, met de nadruk op taken en de betreffende materialen, zodat ze levenslange blootstelling aan 6 veel gebruikte oplosmiddelen konden beoordelen, door exposures te vergelijken bij de deelnemers die Parkinson ontwikkelden met die van hun tweeling die niet .
Ze ontdekten dat:

• Er was een 6-voudige toename van het risico op de ziekte van Parkinson bij mensen die met TCE werkten.
• Er was een 10-voudige toename van het risico op de ziekte van Parkinson bij mensen die met PERC werkten.
• De aanvang van Parkinson volgde de blootstelling met 30 tot 40 jaar.

De onderzoekers concluderen dat:
"Blootstelling aan specifieke oplosmiddelen kan het risico op PD verhogen.TCE is de meest voorkomende organische verontreiniging in het grondwater en PERC en CC14 zijn ook alomtegenwoordig in het milieu.Onze bevindingen vereisen replicatie in andere populaties met goed gekarakteriseerde blootstellingen, maar de potentiële volksgezondheid de implicaties zijn aanzienlijk. "
Hoewel dierstudies hebben gesuggereerd dat er een verband bestaat tussen TCE en de ziekte van Parkinson, en er zijn enkele casuïstiekrapporten van mensen die met TCE hebben gewerkt aan de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson, is dit de eerste epidemiologische analyse die de blootstelling van TCE of PERC aan de ziekte koppelt.
Er zouden nu meer onderzoeken moeten worden gedaan om te bewijzen of anderszins dat TCE en PERC daadwerkelijk de ziekte van Parkinson veroorzaken en zo niet, hoe beïnvloeden ze dan de ontwikkeling van de ziekte.
De onderzoekers merkten op dat verdere laboratoriumstudies kunnen helpen de toxische effecten van TCE en PERC op de hersenen te verklaren en hopelijk nieuwe doelen voor medicijnen te vinden.
Ze merkten ook op dat omdat het onderzoek aantoont dat blootstelling tientallen jaren kan beginnen voordat de ziekte begint, dit een kans biedt dat we kunnen ingrijpen als we de onderliggende biologische mechanismen begrijpen.
Fondsen van het National Institute of Neurological Disorders and Stroke in de VS, de Michael J. Fox Foundation, Parkinson's Unity Walk, The Valley Foundation en James en Sharron Clark hebben de studie betaald.
Geschreven door Catharine Paddock PhD