Perinatale IVF mortaliteit omlaag met enkele embryo-overdracht

Het risico op perinatale sterfte is verminderd bij zuigelingen geboren met de methoden van in-vitrofertilisatie (IVF) en intracytoplasmatische spermainjectie (ICSI) met behulp van een beleid van single embryotransfer (SET). Deze bevinding kwam uit een analyse van de database met geassisteerde voortplantingstechnologie van Australië en Nieuw-Zeeland met meer dan 50.000 bevallingen geregistreerd tussen 2004 en 2008, waar IVF- en ICSI-baby's met dit SET-beleid een afname van de totale perinatale mortaliteit hebben ervaren.
Professor Elizabeth Sullivan van de Perinatal and Reproductive Epidemiology Research Unit van de University of New South Wales in Syndey, Australië, presenteerde de uitkomsten van de analyse op woensdag 4 juli 2012 tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE).
Met betrekking tot de volksgezondheid zei professor Sullivan: "Er is reden om SET te bepleiten als eerstelijnsmanagement bij geassisteerde voortplanting met het doel om vermijdbare perinatale sterfgevallen tot een minimum te beperken."
De studie omvatte 50.258 geboorten van IVF- en ICSI-zwangerschappen, alle meer dan 20 weken zwangerschap en / of 400 gram geboortegewicht. Het aantal foetale sterfgevallen (doodgeborenen) en neonatale sterfgevallen (sterfgevallen die vóór 28 dagen na de geboorte optreden) waren gelijk aan het totale aantal perinatale sterfgevallen.
De resultaten toonden een algemene perinatale sterftecijfer van 16,2 per 1000 geboorten. Dit betekende dat er 813 perinatale sterfgevallen waren tijdens de onderzoeksperiode: 630 doodgeboorten en 183 neonatale sterfgevallen.

Geboorten na enkele embryo-overdracht hadden een significant lagere perinatale sterftecijfer dan geboorten na de overdracht van twee embryo's. Enkele embryotransfer had 13,2 sterfgevallen per 1000 geboorten, terwijl de twee embryotransfermethode 19,1 sterfgevallen per 1000 geboorten had, d.w.z. de twee embryotransfer had een 53 procent hogere kans op perinatale mortaliteit dan die met behulp van de SET-methode. Geboorten als gevolg van de overdracht van twee verse embryo's hadden een 74 procent hogere kans op overlijden dan geboorten als gevolg van verse SET, wat aantoont dat het verschil duidelijker was in geboorten door de overdracht van verse embryo's die niet bevroren waren.
Twins had helaas een aanzienlijk hoger perinatale sterftecijfer dan alleenstaande geboorten: 27,8 sterfgevallen per 1000 geboorten, tegenover 12,4 per 1000 geboorten. Aan de andere kant hadden tweelingen geboren uit SET (bekend als monozygoot) een hogere kans op perinatale sterfte dan degenen die waren geboren uit de overdracht van twee embryo's. Tweelingen waren verantwoordelijk voor de helft van de totale neonatale sterfgevallen en een derde van de perinatale sterfgevallen.
Alle baby's geboren met kunstmatige voortplantingsmethoden hebben een vermindering van de totale perinatale sterfte in Australië en Nieuw-Zeeland aangetoond, wat verband houdt met de vrijwillige goedkeuring van een IVF-beleid van SET, verklaarde professor Sullivan. Ze legde uit dat deze analyse rechtvaardigt waarom vrouwen jonger dan 35 jaar enkelvoudige embryo-overdracht moeten gebruiken als een eerste keus vruchtbaarheidsbehandeling voor niet-donor cycli.
Professor Sullivan ging verder met uit te leggen dat er grotere voordelen voor de volksgezondheid zijn ten opzichte van een SET-beleid:

"Het aantal embryo's dat per procedure wordt overgebracht, is de belangrijkste bepalende factor voor meerlingzwangerschap en meervoudige bevalling, die bijdragen aan een verhoogd risico van vroeggeboorte en laag geboortegewicht, en zijn sequealae., Dit zijn risico's naast die welke al worden geconfronteerd met vrouwen die worden behandeld voor onvruchtbaarheid.
Australië en Nieuw-Zeeland hebben aangetoond dat in de juiste beleidsomgeving een vrijwillige verandering in SET-praktijk haalbaar is. "

Sullivan concludeerde dat de aanvaarding van overdrachten van enkele embryo's in sommige andere landen dramatischer is geweest, vooral wanneer beleidsplannen gepaard gaan met financiering en hebben geleid tot grote veranderingen in de praktijk zonder de kwaliteit of veiligheid in het gedrang te brengen.
Geschreven door Sara Glynn (B.A.)