Premature Deliveries - Family Preferences Key In Decision Making

Volgens een studie gepubliceerd in het maartnummer van de American Journal of Obstetrics and Gynecology, voorkeuren van patiënten zijn een belangrijke factor bij het nemen van verloskundige besluitvorming en counseling voor leverbetrouwbare bevallingen (vroege vroeggeboorte tussen 22-26 weken zwangerschap). Verloskundigen ervaren dat ouders liever alles gedaan willen hebben om een ??zwangerschap te verlengen of "de baby te redden" via interventies, zoals een keizersnede.
De studie werd uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania.
Bijna 50 procent van de leefbare baby's overleeft het niet, en de helft van de overlevenden heeft een matige tot ernstige neurologische handicap. Neonatale uitkomsten kunnen worden beïnvloed door hoe deze gevallen verloskundig worden behandeld. Bevindingen uit een eerdere studie toonden aan dat de overlevingskansen van pasgeborenen met 3,7 keer toenamen met de bereidheid van verloskundigen om een ??keizersnee uit te voeren na 24 weken, hoewel de kans op overleving met ernstige morbiditeit tweevoudig toenam.
In deze studie werden 21 verloskundigen in academische medische centra in Philadelphia door de onderzoekers gevraagd hun gebruikelijke aanpak voor het beheren van een leefbare aflevering te beschrijven; persoonlijke, geduldige en institutionele factoren die van invloed zijn op hun besluitvorming; en hun benadering van het adviseren van patiënten, en welke uitdagingen ze daarbij tegenkomen.
De onderzoekers ontdekten dat, hoewel verloskundigen werden beperkt door institutionele normen, de perspectieven op de autonomie van patiënten, de voorkeur van de patiënt en de klinische presentatie sterk van invloed zijn op hun besluitvorming en begeleiding bij leverbetrouwbare activiteiten.
Deelnemers aan het onderzoek meldden een aanzienlijke hoeveelheid variatie in de praktijk. Verder constateerden de onderzoekers dat er in de meeste instellingen geen officieel beleid bestond om praktijknormen voor zorgbare zorg te dicteren.
Drempels voor wat als veilig (of veilig) wordt beschouwd, variëren, zelfs binnen dezelfde instelling. Eén studiedeelnemer verklaarde:
"Het is erg afhankelijk van wie er die nacht opstaat."
Brownsyne Tucker Edmonds, M.D, M.S., M.P.H., die deze studie uitvoerde tijdens een fellowship aan de Universiteit van Pennsylvania en momenteel een assistent-professor van Obstetrie en Gynaecologie aan de Universiteit van Indiana is, zei:

"Terwijl de meeste deelnemers zeiden dat hun eerste overweging was om het welzijn van de moeder en het kind in balans te houden, en de noodzaak om de twijfelachtige voordelen van een cesarean-bevalling voor de neonatale overleving af te wegen tegen de bekende risico's op maternale morbiditeit, beschreven velen een 'alles doen standaard', waarbij interventies om de zwangerschap te verlengen werden universeel nagestreefd, tenzij patiënten actief opteerden. "

Verloskundigenbenadering van besluitvorming en counseling werd sterk beïnvloed door hoe zij patiëntautonomie ervoeren. Sommige deelnemers geloofden dat het hun taak was om informatie te geven in plaats van richting. Andere deelnemers deden aanbevelingen om de zorg te begeleiden en stelden dat patiënten vaak niet in staat zijn om beslissingen te nemen over hun zorg vanwege de complexiteit en emotionaliteit van de situatie.
Het communiceren van de onzekerheid over de uitkomst van de foetus was volgens de deelnemers de grootste uitdaging, evenals het vermogen van obstetrische interventies om die uitkomsten echt te verbeteren.
Dr. Tucker Edmonds, verklaarde:

"Bij de counseling van patiënten gaven de verloskundigen prioriteit aan objectiviteit en respect voor autonomie, maar benadrukten ze de hoop." Een recente studie toonde echter aan dat patiënten die met deze beslissingen te maken hadden, de voorkeur gaven aan hoop. "Deze discordanties dragen bij aan de uitdaging om de verwachtingen van patiënten in een betrouwbare begeleiding te beheren."

Hoewel de meesten dachten dat sociodemografische factoren voor de patiënt geen invloed hadden op klinische beslissingen, stelden de auteurs dat het moeilijker is om laagopgeleide patiënten of mensen met een slechte Engelse vaardigheden te adviseren en een agressievere benadering hebben bij de behandeling van oudere patiënten en patiënten die onvruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan. voor jongere patiënten.
Dr. Tucker Edmonds, zei:

"Verloskundigen kunnen minder aandacht hebben voor de inherente sociale en economische implicaties van het hebben van een IVF-zwangerschap en daardoor minder bewust zijn van de mogelijke bias die wordt gecreëerd bij het anders beoordelen van deze zwangerschappen."

Hij concludeert:

"Interventies en curricula om artsen te helpen bij het communiceren van onzekerheid, het beheer van verwachtingen en de beoordeling van het begrip, de waarden en de doelen van patiënten zijn nodig om artsen uit te rusten met meer patiëntgerichte, zorgzame zorg."

Geschreven door Grace Rattue