Veelbelovende vooruitgang met vaccin voor Ebola

Ebola is een zeldzame maar angstaanjagende ziekte zonder genezing. Er zijn ook zorgen dat het wordt gebruikt bij een terroristische aanslag. Onderzoeker Charles Arntzen, van het Biodesign Institute® aan de Arizona State University, samen met collega's van ASU, het University of Arizona College of Medicine-Phoenix en het Amerikaanse Medical Research Institute of Infectious Diseases, Fort Detrick, MD, hebben heeft interessante vooruitgang geboekt bij het zoeken naar een vaccin tegen de ziekte.
Hun werk, dat is gepubliceerd in de Proceedings van de National Academy of Science, heeft een geavanceerde aanpak, waarbij tabaksplanten worden gebruikt als levende farmaceutische productiefaciliteiten.
De planten produceren in wezen het ebolavaccin van een DNA-blauwdruk in combinatie met een speciaal ontwikkelde bacterie die wordt ingebracht in de bladeren van de plant. Deze aanpak is radicaal anders dan traditionele vaccins, zoals die tegen het griepvirus, die over het algemeen worden gekweekt met behulp van dierlijke cellen, eieren of gist voor een kweek. Misschien heeft tabak, de nummer één volksgezondheidsvijand, toch een gezond gebruik.
Een van de belangrijkste problemen van Arntzen die ervoor zorgde dat hij de grenzen van de vaccinproductie moest verleggen, is dat uitbarstingen van Ebloa zeldzaam zijn, terwijl andere virussen zoals HIV die onderzoeken intensief werken voor een vaccin tegen, vaak voorkomende infectiepatronen hebben.
Omdat ebola zo zeldzaam en onvoorspelbaar is, en dat is maar goed ook, omdat het zo'n dodelijke ziekte is, is het maken van allerlei klinische proeven nogal moeilijk. Onderzoekers hebben onlangs HIV-vaccins getest in clusters van populaties in Thailand, waar de ziekte veel voorkomt. Zoiets als dit is echter onmogelijk met Ebola, en de zeldzame aard ervan maakt dat het vaccin waarschijnlijk niet op grote schaal in een hele populatie zal worden gebruikt, maar meer als een tegenmaatregel tegen iemand met een infectie (bekend als passieve immunisatie), of in een gelokaliseerd gebied om een ??epidemie te voorkomen.
Testen en het gebruik van het vaccin is echter niet het enige probleem. Hoewel het lijkt alsof het beste idee zou zijn om een ??bewaarplaats te creëren voor het vaccin dat moet worden gebruikt in het geval van een uitbraak of een terroristische gebeurtenis, beweert Arntzen dat er ondanks alternatieven geen menselijke ebolavaccins beschikbaar zijn. Er zijn een aantal veelbelovende mogelijkheden en er zijn enkele goede resultaten behaald, waarbij dieren een aanvaardbare bescherming tegen het virus vertoonden, maar praktische overwegingen maken het moeilijk.
Charles Arntzen zei:

"Al deze bestaande vaccinkandidaten zijn genetisch gemodificeerde levende virussen ... Als je iets hebt dat je jarenlang op vloeibare stikstof moet houden, in de hoop dat er nooit een uitbraak zal zijn, dan maakt het het is onpraktisch. "

De problemen van testen en productie worden verder verergerd, vanwege de gevaarlijke aard van de ziekte. Experimenten moesten worden uitgevoerd door hoogopgeleide onderzoekers in een state-of-the-art bio-containment-faciliteit van het US Army Medical Research Institute in Maryland.
Hun doel was het vaccin te testen op levende muizen. Het vaccin van Arntzen was ten minste het equivalent van andere experimentele vaccins (uit dierlijke bronnen), waardoor een overlevingspercentage van 80% werd bereikt bij muizen die waren geïnjecteerd met dodelijke shots van Ebola. Bovendien betekent zijn techniek van telen met tabaksplanten niet alleen grote kostenbesparingen in de productie, deels vanwege het gemak van het zuiveren van het vaccin van plantaardige in plaats van dierlijke materie, maar ook omdat zijn product mogelijk kan worden gevriesdroogd en opgeslagen in de kamer temperatuur.
Ease-of-storage is een van de meest essentiële vereisten van het vaccin, omdat het alleen zou worden gebruikt in specifieke situaties, die zich in de toekomst misschien niet jaren zouden voordoen.
Het vaccin van Arntzen gebruikt ook een ander adjuvans, een additief dat de potentie van het vaccin verhoogt. De FDA keurt normaliter Alum (aluminiumhydroxide) goed, maar tijdens de testen in Maryland vertoonden de overlevingscijfers van muizen geen toename. In plaats daarvan werd een Toll-like receptor (TLR) agonist genaamd PIC toegediend met het Ebola Immuun Complex (EIC). EIC is in wezen een aggregaat dat is gecreëerd door een sleuteloppervlakte-eiwit (bekend als GP1) van het Ebola-virus te fuseren met een monoklonaal antilichaam dat is aangepast om te binden aan GP1.
Het gebruik van Toll-like receptoren is een vooruitgang in vaccintechnieken van standaardproducten. Toll-like receptoren maken deel uit van het aangeboren immuunsysteem van het lichaam, betrokken bij ontstekingsprocessen, waarbij verdedigingscellen zoals macrofagen en dendritische cellen worden aangetrokken door de plaats van infectie.
Arntzen legt uit dat omdat de TLR-agonist PIC werkt om een ??ontstekingsplaats na te bootsen, het de immuunrespons versterkt, zonder weefselschade te veroorzaken.
Arntzen zei:

"In de immunologie betekent dit dat je iets hebt dat veel gemakkelijker is voor ons immuunsysteem om te herkennen ... Omdat het veel kopieën van een identiek molecuul heeft, wordt het een herhalende reeks genoemd."

Ebola behoort tot een klasse van virussen genaamd filoviridae, vanwege hun draadachtige aard. Het EIC-platform kan wellicht een vehikel bieden voor het maken van vaccins tegen andere virussen in deze klasse, en het eenvoudige zuiveringsprotocol kan ook nuttig zijn in het geval van andere pathogenen, waaronder hepatitis C of dengue-koorts, waar de extractie van glycoproteïnen tot nu toe is gebeurd moeilijk.
Al met al lijkt het erop dat het Ebola-onderzoek van Arntzen de vaccincreatie naar een nieuw tijdperk heeft geduwd, dat sommige desintegranten zelfs zou kunnen kalmeren tegen vaccins, die de afgelopen jaren zijn beschuldigd van het veroorzaken van autisme en andere problemen bij kinderen.
Klachten over het gebruik van dierlijke bronnen voor DNA en conserveermiddelen kunnen worden weggenomen door van planten afgeleide, gevriesdroogde vaccins met een lange houdbaarheid.
Geschreven door Rupert Shepherd