Stoppen met roken interventies werken voor sommige rokers

Het gebruik van interventieprogramma's voor stoppen met roken en nicotinevervangende therapie kan effectief zijn voor sommige huidige rokers, onderzoekers van de Medische Universiteit van South Carolina, Charleston en de Universiteit van Minnesota, Minneapolis rapporteerden in twee afzonderlijke artikelen in Archives of Internal Medicine.
Als achtergrondinformatie bij het eerste artikel schreven de auteurs:

"Ondanks de vooruitgang in de klinische zorg en het beleid, zijn de percentages van stoppen met roken constant gebleven in het afgelopen decennium, wat aangeeft dat er behoefte is aan nieuwe benaderingen."

Eerste artikel - Medical University of South Carolina

Matthew J. Carpenter, Ph.D. en het team voerde een gerandomiseerde landelijke studie uit bij mensen om te zien hoe effectief stoppen met roken interventies zouden kunnen zijn voor huidige rokers die niet gemotiveerd waren om op te geven.
849 reguliere rokers die niet gemotiveerd waren om te stoppen, werden willekeurig geselecteerd in twee groepen:

• PQA (practice quit attempt) only group - het doel is om motivatie, coping-vaardigheden en zelfvertrouwen op te wekken
• PQA + NT-groep (nicotine-vervangingstherapie) - hetzelfde als de bovenstaande groep, maar met nicotinetabletten toegevoegd om de houding tegenover farmacotherapie te verbeteren en het gebruik van extra hulpmiddelen voor stoppen met roken te bevorderen

82% van degenen in de PQA + NT-groep en 85% in de PQA enige groep namen deel aan ten minste één PQA.
Vier weken na afloop van de behandeling:

• 22% van degenen in de PQA + NT-groep had 24 uur een stoppoging gedaan
• 13% van degenen in de PQA enige groep hebben 24 uur een stoppoging gedaan

Twaalf weken nadat de behandeling was beëindigd:

• 32% van degenen in de PQA + NT-groep had 24 uur een stoppoging gedaan
• 23% van degenen in de PQA enige groep hebben 24 uur een stoppoging gedaan

Bij de laatste follow-up:

• 49% van hen in de PQA + NT-groep had een soort van poging gedaan om te stoppen
• 40% van degenen in de PQA enige groep hadden een soort van poging gedaan om te stoppen
• 43% van hen in de PQA + NT-groep had 24 uur een stoppoging gedaan
• 34% van degenen in de PQA enige groep hebben 24 uur een stoppoging gedaan

De onderzoekers concludeerden:

"Samenvattend, het verstrekken van korte NT-bemonstering aan rokers die niet willen stoppen, wanneer ze worden gebruikt in een gedragsoefening van een PQA, is effectief om ongemotiveerde rokers te motiveren om te stoppen." Gezien de stagnerende incidentie van stoppende pogingen in het afgelopen decennium, heeft deze roman en eenvoudig te gebruiken stopzetting-inductiestrategie houdt veelbelovend in voor vertaling naar instellingen voor eerstelijnszorg. "

Tweede artikel - Universiteit van Minnesota

Anne M. Joseph, M.D. en team trachten te bepalen welke impact een 12-maanden lange telefonische chronisch disease management-inteventie kan hebben op de afhankelijkheid van tabak in vergelijking met 8 weken durende, op bewijs gebaseerde behandelingen.
Ze voerden een gerandomiseerde, gecontroleerde studie uit met 443 deelnemers, allemaal regelmatige rokers op dat moment. Elke deelnemer werd vijf keer telefonisch gebeld om advies; ze ontvingen ook vier weken lang nicotinevervangende therapie (NRT) per post. Ze werden vervolgens opgesplitst in twee groepen:

• UC (gebruikelijke zorg) groep - ze hebben geen extra telefoontjes ontvangen
• LC (longitudinale zorg) groep - zij kregen counseling en NRT gedurende nog eens 48 weken

Na 18 maanden had 30,2% van degenen in de LC-groep nog geen zes maanden gerookt, vergeleken met 23,5% in de UC-groep.
Verdere analyse onthulde dat in de LC-groep stoppen met pogingen gedurende de afgelopen 12 maanden, hoeveel sigaretten ze per dag rookten aan het begin van het onderzoek en sigaretten die in de afgelopen week waren gerookt nauw verbonden waren met langdurige onthouding na 18 maanden. Het gemiddelde percentage dagen zonder sigaretten was 57,1 in de LC-groep in vergelijking met 30,1 in de UC-groep.
Aanzienlijk meer pogingen om te stoppen met roken werden gemaakt door degenen in de LC-groep dan in de UC-groep.
Onder degenen die bleven roken, kwam het verminderen van sigaretten vaker voor in de LC-groep dan de UC-groep - het verschil was echter slechts statistisch relevant na 12 maanden.
De auteurs concludeerden:

"Deze gerandomiseerde gecontroleerde studie toont aan dat een rookinterventie gebaseerd op chronische ziektebeheersprincipes van zorg - gericht op het doel om te stoppen met roken maar met falen, het stellen van tussendoelen en doorgaande zorg totdat het gewenste resultaat is bereikt - ongeveer 75 procent effectiever is in het bereiken van langdurige onthouding dan de levering van een discrete periode van zorg voor stoppen met roken. "

Twee onderzoeksbrieven over twee lange-termijn follow-upstudies

Eerste onderzoeksbrief - Yin Cao, M.P.H., van de Harvard School of Public Health in Boston en het team ging op zoek naar wat de relatie zou kunnen zijn tussen de tijd sinds het stoppen en de leeftijd om te stoppen met de totale oorzaak-specifieke sterfte onder Amerikaanse mannelijke artsen.
Ze verzamelden gegevens van 19.705 mannelijke artsen uit de Physicians 'Health Study. 6,7% van hen rookte ten tijde van het onderzoek, terwijl 41,7% rookte. Tijdens de 386.772 persoonsjaren follow-up stierven 5.594 artsen.
De sterftecijfers voor ruwe olie waren:

• 11,5% voor levenslange niet-rokers
• 16,6% voor ex-rokers
• 26,1% voor huidige rokers

13,7% van de huidige rokers die stierven waren jonger dan 65 jaar, vergeleken met 8,3% van de niet-rokers in hun leven.
Ex-rokers hadden een aanzienlijk lager overlijdensrisico binnen tien jaar na het opgeven, vergeleken met huidige rokers; dit risico werd na nog eens tien jaar verder verminderd.
Hoewel de zware, regelmatige rokers de grootste sterftekans hadden in vergelijking met ex-rokers en lichte rokers, daalt dat risico binnen tien jaar na het opgeven met 44%.
Tweede onderzoeksbrief - G. David Batty, Ph.D., van University College London, Engeland, en team volgden dertig jaar later de Whitehall Smoking Cessation Survey op. Dit was een studie van mannelijke ambtenaren in Londen.Ze schreven aan overlevende deelnemers een vragenlijst waarin ze werden gevraagd naar hun huidige rookstatus en naar hun gezondheid, om te bepalen wat de invloed van de stoppen-met-rokeninterventie op de lange termijn was.
1.445 mannen werden willekeurig geselecteerd in twee groepen:

• Interventiegroep - een sessie van 15 minuten met een lid van het klinisch personeel van de studie, de risico's van roken werden uitvoerig uitgelegd. Een week later was er nog een sessie, waarin een rokende recordkaart werd gegeven. Deze kaart moest drie weken dagelijks worden ingevuld. Verdere sessies vonden plaats na tien weken en vervolgens weer na zes maanden.
• Normale zorggroep: stoppen met roken is gestopt.

Na één jaar zei 39% van degenen in de interventiegroep dat ze niet meer roken, vergeleken met slechts 9% in de normale zorggroep. Na zes maanden waren de cijfers respectievelijk 36% en 14%.
De follow-up na dertig jaar toonde aan dat 81% van de overlevenden in de interventiegroep niet rookten, vergeleken met 79% in de normale zorggroep. De auteurs meldden ook een iets lagere kans om te sterven in de interventiegroep dan in de normale zorggroep - slechts een verschil van 0,4 levensjaar.
Geschreven door Christian Nordqvist