Relatie gevonden tussen neuscorrectie en psychische aandoeningen

Het verlangen naar plastische chirurgie, en met name neuswerk, kan een verklikker teken zijn van een geestesziekte die dysmorfe aandoening (BDD) wordt genoemd, wat in feite een onnatuurlijke preoccupatie is met lichte of ingebeelde afwijkingen in uiterlijk. Een persoon met BDD heeft in de regel de neiging om cosmetische chirurgie te ondergaan, en zelfs als de operaties succesvol zijn, denkt hij niet dat ze ongelukkig zijn met de uitkomsten.
Een nieuwe studie die deze week is uitgebracht, toont een hoge mate van relatie lichamelijke dysmorphische stoornissen aan, tot één op de drie bij patiënten met een neuscorrectie. Eerdere studies hebben aangetoond dat ongeveer 10% van de patiënten die plastische chirurgie zoeken aan de aandoening lijden en dat er dus sprake is van een toename.
David B. Sarwer, universitair hoofddocent psychologie bij het Center for Human Appearance aan de Perelman School of Medicine aan de Universiteit van Pennsylvania, legt uit:

"We weten dat ontevredenheid over het lichaamsbeeld op een continuüm valt, en er moet een zekere mate van ontevredenheid zijn die ons ertoe brengt om in de eerste plaats een plastisch chirurg te zien, het is wanneer het begint te interfereren met het dagelijks functioneren. onderhouden van sociale relaties en moeite hebben om aan het werk te gaan of in loondienst te blijven. Vrijwel iedereen zal 's morgens opstaan ??en in de spiegel kijken om iets te zien in onze uiterlijk dat we misschien niet leuk of anders geleken, maar voor patiënten met BDD, dat het denken verlaat hun gedachten, ze denken chronisch aan hun neus, kijken in de spiegel of reflecteren oppervlakten, of ze vermijden situaties waarin mensen hun profiel kunnen zien. Je ziet dat dat een afleiding is en het moeilijk maakt om je op banen te concentreren. of studies of familie. "

Het gepubliceerde rapport is gebaseerd op een onderzoek van 266 patiënten geëvalueerd door plastisch chirurgen in België gedurende een periode van 16 maanden. De patiënten maakten afspraken om een ??neuscorrectieprocedure te bespreken en kregen een vragenlijst om hun symptomen van een lichamelijke dysmorfiestoornis te beoordelen. Onder degenen die de procedure om strikte medische redenen zochten, vertoonde slechts 2% van de patiënten symptomen van de stoornis.
Maar aan de andere kant, van patiënten die hun neus alleen om cosmetische redenen wilden veranderen, vertoonde 43% tekenen van de stoornis, die een onredelijke preoccupatie en benauwdheid over hun lichaam vertoonden, ondanks neuzen die relatief normaal waren.

Het is belangrijk op te merken dat onderzoekers geen verband vonden tussen het niveau van lichamelijke dysmorfiestoornissen en de mate van afwijking in de neus, wat betekent dat de perceptie van een defecte neusvorm of -grootte overeenkomt met een klinisch slecht gevoel van eigenwaarde.
Dr. Phillip Haeck, plastisch chirurg in Seattle en president van de American Society of Plastic Surgeons, spreekt uit zijn persoonlijke professionele ervaring in het veld:

"De grootste fout is om aan te bieden om ermee te werken, omdat de kans dat ze daarna zullen worden bevredigd, ongeacht hoe goed de vorm van de neus is, zeer laag is. Vaak kunnen patiënten die dit hebben niet stoppen om naar zichzelf te kijken. Wanneer ik dergelijke gevallen heb ontmoet, heb ik moeite gehad oogcontact te maken, ze staan ??meestal in de spiegel in de onderzoekskamer en kijken naar zichzelf tijdens het hele examen. "

Geschreven door Sy Kraft