nl.3b-international.com
Informatie Over Gezondheid, Ziekte En Behandeling.



Wat is een schizoaffectieve stoornis?

Inhoudsopgave

  1. symptomen
  2. Oorzaken
  3. Risicofactoren
  4. Diagnose
  5. subtypen
  6. Behandeling
Schizo-affectieve stoornis is een psychiatrische aandoening. Het combineert de symptomen van zowel schizofrenie als affectieve of stemmingsstoornissen.

Afhankelijk van de symptomen kan schizoaffectieve stoornis in brede zin worden gedefinieerd als schizofrenie met een stemmingscomponent of een stemmingsstoornis met psychose.

Deskundigen zijn het oneens over de vraag of schizo-affectieve stoornis moet worden geclassificeerd als een type schizofrenie of een afzonderlijke aandoening. Het is beschreven als: "Tussenliggend tussen schizofrenie en bipolaire stoornis, en [het] is mogelijk geen afzonderlijke diagnostische entiteit."

Schizo-affectieve stoornis beïnvloedt de emoties en cognitie. Cognitie omvat weten, denken, oordelen en probleemoplossing.

Er kunnen terugkerende episodes zijn van hoge, of manische en lage of depressieve stemmingen, of een combinatie van de twee, afgewisseld met kenmerken van schizofrenie, zoals hallucinaties, wanen, ongeordende spraak of gedrag en een gebrek aan emotionele expressie en motivatie.

De patiënt kan 'dingen horen' en zij kunnen wanen en paranoia ervaren. Spraak en denken kunnen ongeorganiseerd zijn en ze vinden het misschien moeilijk om zowel sociaal als op het werk te functioneren.

Volgens de National Alliance on Mental Illness (NAMI) treft de aandoening 0,3 procent van de bevolking in de Verenigde Staten.

Behandeling kan helpen, maar schizoaffectieve stoornissen zijn een complexe aandoening en het is moeilijker te behandelen dan alleen een stemmingsstoornis.

symptomen


> Net als bij schizofrenie kan een schizoaffectieve stoornis hallucinaties veroorzaken.

Symptomen Schizoaffectieve stoornissen variëren van persoon tot persoon.

Psychotische symptomen omvatten hallucinaties, paranoïde gedachten en ongeorganiseerd denken, evenals stemmingsstoornissen, depressie of manische stemmingen.

Psychotische symptomen en stemmingsstoornissen kunnen tegelijkertijd voorkomen, of ze kunnen afwisselen. Er zijn meestal cycli van ernst van de symptomen.

De symptomen kunnen leiden tot antisociaal gedrag en de patiënt kan geïsoleerd raken.

Specifieke symptomen zijn onder meer:

  • wanen; vaste of valse overtuigingen
  • Ongeorganiseerd, verward en onduidelijk denken
  • Ongewone gedachten en percepties
  • hallucinaties
  • Geheugenproblemen
  • Paranoïde ideeën en gedachten
  • Perioden van depressie
  • Manische stemming, of een onverwachte boost van energie, met gedrag dat buiten het karakter ligt
  • Slechte temperatuurregeling
  • Prikkelbaarheid
  • Incoherente spraak
  • Irrelevante spraak
  • Aandachtsproblemen
  • Katatonisch gedrag, waarbij de patiënt nauwelijks reageert of zonder duidelijke reden geagiteerd lijkt
  • Gebrek aan bezorgdheid voor persoonlijke hygiëne of fysieke verschijning
  • Moeilijk vallen of slapen.

De meest voorkomende stemmingsstoornissen om de kenmerken van schizofrenie te begeleiden, zijn bipolaire stoornis en depressie.

Oorzaken

De exacte oorzaken van schizoaffectieve stoornissen zijn onduidelijk, maar er wordt aangenomen dat deze is afgeleid van een onbalans van de neurotransmitters serotonine en dopamine in de hersenen. Neurotransmitters zijn chemische stoffen die helpen om elektronische signalen in de hersenen door te geven en die helpen de stemming te beheersen.

Net als schizofrenie wordt gedacht dat schizoaffectieve stoornis voortkomt uit variaties die de hersenontwikkeling beïnvloeden tijdens de kindertijd.

Genetica kan een rol spelen. Het hebben van een familielid met een schizoaffectieve stoornis, schizofrenie of een stemmingsstoornis verhoogt het risico op het ontwikkelen van de stoornis.

De geavanceerde vaderlijke leeftijd ten tijde van de conceptie is een veelvoorkomende oorzaak van genetische mutaties en het is in verband gebracht met een hoger risico op schizofreniespectrumstoornissen, waaronder schizoaffectieve stoornis.

Risicofactoren

Andere risicofactoren die symptomen kunnen veroorzaken of het begin van een ziekte zijn stress en het gebruik van psychotische medicijnen, zoals LSD.

Volgens NAMI ontwikkelen mannen en vrouwen de aandoening in dezelfde mate, maar mannen vertonen op oudere leeftijd symptomen.

Diagnose

De diagnose is gebaseerd op ervaringen die zijn gemeld door de patiënt en gedragsafwijkingen die zijn gemeld door familieleden, vrienden en collega's aan een psychiater, psychiatrisch verpleegkundige, maatschappelijk werker of klinisch psycholoog in een klinische beoordeling.


Schizoaffectieve volgorde omvat perioden van depressie.

Voor het stellen van een diagnose van schizoaffectieve stoornis moet aan een aantal criteria worden voldaan. Deze criteria zijn gericht op het al dan niet hebben van specifieke tekenen en symptomen, en voor hoe lang.

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) van de American Psychological Association (APA), omvatten de criteria:

  • Schizofrenie met stemmingssymptomen
  • Een stemmingsstoornis met symptomen van schizofrenie
  • Zowel een stemmingsstoornis als schizofrenie
  • Een psychotische stoornis zonder schizofrenie, evenals een stemmingsstoornis.

Andere APA-criteria zijn waanideeën, hallucinaties en onsamenhangende of ongeordende spraak, waarin iemand in het midden van de zin van het ene onderwerp naar het andere kan springen. Ongepaste spraak kan een teken zijn van een formele denkstoornis.

Ongeorganiseerd gedrag kan worden gezien in ongeschikte kleding of bij regelmatig huilen.

"Negatieve symptomen" kunnen een afname in of een gebrek aan emotionele expressiviteit, spraak en motivatie omvatten, en een onvermogen om genot te putten uit gebeurtenissen die normaal als aangenaam worden beschouwd, zoals eten, bewegen, sociale interactie of seksuele activiteiten.

Alvorens een diagnose te stellen, moet de arts andere algemene medische aandoeningen uitsluiten met vergelijkbare symptomen, het syndroom van Cushing, HIV-gerelateerde ziekte, temporale kwabepilepsie, neurosyfilis, problemen met de schildklier of bijschildklier, alcoholmisbruik, drugsmisbruik en het metabool syndroom.

Bloedonderzoek kan schildklierproblemen, chronische ziekten en metabole stoornissen, onder andere, uitsluiten.Electroencephalography (EEG) kan epilepsie uitsluiten en een CT-scan om te controleren op hersenletsels.

Als de wanen van de patiënt als bizar worden beschouwd, of als hallucinaties bestaan ??uit minstens twee stemmen die met elkaar praten of slechts één stem die deelneemt aan een hardloopcommentaar van de acties van de patiënt, voldoet dat symptoom alleen aan de criteria voor diagnose.

subtypen

Er zijn minstens twee subtypes, gebaseerd op het gemoedstoestand van de stoornis:

  • Bipolair type: een patiënt ervaart een manische of gemengde episode
  • Depressief type: alleen depressieve episodes komen voor, zonder manische of gemengde episodes.

Het onderscheid tussen schizoaffectieve stoornis, schizofrenie en stemmingsstoornis kan moeilijk zijn. Bij schizoaffectieve stoornissen zijn de stemmingssymptomen prominenter en gaan ze over het algemeen veel langer mee dan bij schizofrenie.

Behandeling

Behandeling kan moeilijk zijn, omdat patiënten zich misschien niet realiseren dat ze hulp nodig hebben. Het gaat meestal om een ??combinatie van medicijnen, zoals antipsychotica, antidepressiva of stemmingsstabilisatoren, en psychologische interventies, zoals counseling.

Behandeling zal afhangen van de ernst van de symptomen waar het subtype bij betrokken is.

Medicijnen zijn onder andere:

  • Antipsychotica of neuroleptica kunnen psychotische symptomen verlichten, zoals hallucinaties, paranoia en waanideeën. Voorbeelden zijn clozapine (Clozaril), risperidon (Risperdal) en olanzapine (Zyprexa).
  • Stemmingsstabilisatoren helpen de hoogte- en dieptepunten van de bipolaire stoornis te verzachten bij patiënten met een schizoaffectieve aandoening van het bipolaire type. Voorbeelden zijn lithium (Eskalith, Lithobid) en divalproex (Depakote).
  • Antidepressiva kunnen hopeloosheid, gebrek aan concentratie, slapeloosheid en verdriet bij patiënten met ernstige depressies verminderen. Voorbeelden zijn citalopram (Celexa) en fluoxetine (Prozac).

Counseling kan patiënten helpen hun toestand te begrijpen.

Counseling en psychotherapie kunnen de patiënt helpen zijn toestand te begrijpen en zich positief voelen over de toekomst. Sessies richten zich meestal op real-life plannen, relaties en hoe om te gaan met problemen. De therapeut kan ook nieuw gedrag introduceren voor thuis en op de werkplek.

Groeps- of gezinstherapiesessies bieden een kans om problemen met andere mensen te bespreken. Tijdens perioden van psychose kunnen deze sessies helpen als een realiteitscheck. Groepswerk kan patiënten ook geruststellen dat zij niet alleen zijn.

Onderzoek heeft gesuggereerd dat de prognose voor schizoaffectieve stoornissen iets beter kan zijn dan die voor schizofrenie, hoewel dit niet is bevestigd.

Complicaties van schizoaffectieve stoornis omvatten een hoger risico op het ontwikkelen van schizofrenie, ernstige depressie of bipolaire stoornis.

VN waarschuwt voor hormoonverstorende chemicaliën in huishoudelijke producten

VN waarschuwt voor hormoonverstorende chemicaliën in huishoudelijke producten

Hormoonverstorende chemicaliën die worden aangetroffen in huishoudelijke en industriële producten die niet goed zijn getest, kunnen aanzienlijke gezondheidsproblemen veroorzaken. De bevinding werd gerapporteerd door het United Nations Environment Programme (UNEP) en de WHO (World Health Organization). Hun onderzoek suggereert dat meer studies nodig zijn om het verband tussen EDC's (hormoonontregelaars) en bepaalde ziekten en aandoeningen volledig te begrijpen.

(Health)

Efficiëntie van de wervelkolomstimulatie versterkt met geïmplanteerd apparaat met drie kolommen elektroden

Efficiëntie van de wervelkolomstimulatie versterkt met geïmplanteerd apparaat met drie kolommen elektroden

Een studie gepubliceerd in het maart nummer van Neurochirurgie, het officiële tijdschrift van het Congres van neurologische chirurgen, beschrijft een nieuwe methode van elektrische stimulatie die gebruik maakt van een geïmplanteerd apparaat met drie kolommen elektroden, die de efficiëntie van ruggenmergstimulatie (SCS) zou kunnen verhogen voor ernstige rugpijn.

(Health)