Ernstige sepsis bij senioren die waarschijnlijk een cognitieve en fysieke invloed op de lange termijn hebben

Patiënten ouder dan 65 jaar met ernstige sepsis hebben een significant verhoogd risico op cognitieve en fysieke functieproblemen op de lange termijn, zeggen onderzoekers van de University of Michigan Medical School, Ann Arbor in het medische tijdschrift JAMA (Journal of the American Medical Association). Volgens de Centers for Disease Control and Prevention hebben ongeveer 750.000 mensen elk jaar ernstige sepsis in Amerika. Een aanzienlijk aantal van hen sterft.
bloedvergiftiging, ook gekend als Bloedstroominfectie is wanneer bacteriën, andere infecties of organismen of hun toxines in de bloedbaan terechtkomen en soms organen en weefsels in het lichaam bereiken. Sepsis is een systemische (hele lichaams-) reactie op een infectie, die kan leiden tot orgaanstoornissen, ledematenverlies en de dood. Sepsis kan worden veroorzaakt door een virale, bacteriële, schimmel- of parasitaire infectie. Het kan optreden na een ongeval (trauma), operatie, brandwonden of ziekten zoals longontsteking of kanker.
De auteurs schreven:

Hoewel ernstige sepsis de meest voorkomende niet-cardiale oorzaak van kritieke ziekte is, is de langetermijnimpact van ernstige sepsis op cognitief en fysiek functioneren onbekend.

Theodore J. Iwashyna, M.D., Ph.D. en het team ging na of het hebben van ernstige sepsis het risico op cognitieve en fysieke functiestoornis op de lange termijn verhoogde bij patiënten die het overleefden. Hun studie betrof 1.194 personen met 1.520 ziekenhuisopnamen voor ernstige sepsis. Ze verzamelden gegevens van de Health and Retirement Study, 1998-2006, die nationale gegevens bevat over inwoners van de VS.
Hun studie omvatte ook 9.223 respondenten die werden beoordeeld voor cognitief en fysiek functioneren toen de studie begon. 516 overleefde een ernstige sepsis-episode terwijl 4.517 in het ziekenhuis zaten en een niet-sepsis-gebeurtenis overleefden. Ze werden minstens één keer opgevolgd.
Naast het beoordelen van hun cognitieve functie, zo ook hun ADLS (activiteiten van het dagelijks leven) en IADL's (instrumentele activiteiten van het dagelijks leven) waarvoor ze hulp nodig hadden.
Overlevenden werden opgenomen op een gemiddelde leeftijd van 76,9 jaar.
Zij vonden dat het risico op het krijgen van matige tot ernstige cognitieve stoornissen 3,3 keer hoger was bij patiënten die ernstige sepsis hadden overleefd, in vergelijking met anderen die in het ziekenhuis werden opgenomen wegens niet-sepsis-episodes.
Bij patiënten zonder, milde of matige vooraf bestaande functionele beperkingen, werden 1,5 nieuwe functionele beperkingen toegevoegd voor elke episode van sepsis.
Degenen die werden opgenomen in het ziekenhuis voor niet-sepsis-episodes bleken geen verhoogd risico te hebben op het ontwikkelen van matige tot ernstige cognitieve stoornissen.
De auteurs schreven:

Cognitieve en functionele dalingen van de grootte gezien na ernstige sepsis gaan gepaard met een significante toename van de tijd van de verzorger, de opname van verpleeghuis, depressie en mortaliteit. Deze gegevens stellen dat de last van sepsis-overlevingspensioen een substantieel, onderkende volksgezondheidsprobleem is met grote gevolgen voor patiënten, families en het gezondheidszorgsysteem.

De auteurs zijn van mening dat ernstige sepsis bij ouderen in Amerika 20.000 nieuwe gevallen van matig tot ernstig cognitieve stoornissen per jaar toevoegt.
De onderzoekers schreven:

Zo kan een episode van ernstige sepsis, zelfs wanneer deze overleefd is, een sentinelgebeurtenis in het leven van patiënten en hun families vertegenwoordigen, resulterend in nieuwe en vaak aanhoudende invaliditeit, in sommige gevallen zelfs gelijkend op dementie.
Toekomstig onderzoek om mechanismen te identificeren die leiden van sepsis naar cognitieve stoornissen en functionele beperkingen - en interventies om deze versnelde dalingen te voorkomen of te vertragen - is vooral nu belangrijk gezien de vergrijzing van de bevolking.

Begeleidende redactie: de slepende gevolgen van sepsis - een verborgen ramp met volksgezondheid?

Derek C. Angus, M.D., M.P.H., een bijdrage JAMA redacteur, en ook van de University of Pittsburgh School of Medicine, schreef:

Ten eerste kan de informatie in deze studie artsen helpen bij het beoordelen van zorgopties en het bespreken van resultaten met patiënten en families. Zelfs als clinici niet weten waarom patiënten die sepsis ontwikkelen een achteruitgang in functie ervaren, is het duidelijk dat veel patiënten dit wel doen.
Ten tweede kan de ontwikkeling van preklinische modellen bijdragen tot een beter begrip van de causaliteit, mogelijke mechanismen en therapeutische doelen. De huidige modellen van sepsis imiteren slechts ruw sepsis in de moderne IC en bieden zelden een beoordeling van de langetermijnresultaten van overlevenden.
Ten derde kan een aantal relatief eenvoudige strategieën die worden gebruikt in andere gebieden van de geneeskunde om fysieke revalidatie te bevorderen en de effecten van neurocognitieve dysfunctie te minimaliseren, kunnen worden aangepast aan de ICU en post-ICU-setting en zouden in klinische onderzoeken moeten worden geëvalueerd.
Ten vierde moet het traditionele eindpunt van dag 28 sterfte door alle oorzaken gebruikt in de evaluatie van een therapie voor sepsis worden vervangen door langere termijn overlevingsgegevens en functionele resultaten. Het beoordelen van gedetailleerde fysieke en cognitieve functies is uitdagend en kostbaar in de multicenter-testomgeving. De grotere kosten kunnen echter liggen aan het niet meten van deze resultaten en het missen van belangrijke voordelen of nadelen van therapieën voor de slepende gevolgen van sepsis.

"Langdurige cognitieve stoornissen en functionele beperkingen bij overlevenden van ernstige sepsis"
Theodore J. Iwashyna, MD, PhD; E. Wesley Ely, MD, MPH; Dylan M. Smith, PhD; Kenneth M. Langa, MD, PhD
JAMA. 2010; 304 (16): 1787-1794. doi: 10,1001 / jama.2010.1553
Geschreven door Christian Nordqvist