Aanzienlijke verbetering van invaliditeitsscores met Alemtuzumab

Genzyme presenteerde aanvullende gegevens op de 64e jaarvergadering van de American Academy of Neurology uit haar fase II CARE-MS II-studie, waaruit bleek dat de Expanded Disability Status Scale (EDSS), dwz een standaardbeoordeling van progressie van fysieke beperkingen, een aanzienlijk tragere accumulatie liet zien van invaliditeit bij patiënten met multiple sclerose (MS) die werden behandeld met alemtuzumab, in vergelijking met Rebif ®, een hoge dosis subcutaan interferon bèta-1a.
Bovendien registreerden sommige patiënten die vanaf baseline met alemtuzumab werden behandeld een aanzienlijke verbetering in scores op invaliditeit, vergeleken met degenen die Rebif kregen, wat wijst op een omkering van de invaliditeit bij deze patiënten. Patiënten met een al bestaande handicap die werden behandeld met alemtuzumab in het onderzoek, hadden meer dan tweemaal zoveel kans op een aanhoudende vermindering van de invaliditeit in vergelijking met degenen die Rebif namen.
De CARE-MS II-gerandomiseerde Fase III klinische studie was bedoeld om alemtuzumab, een geneesmiddel voor onderzoek met Rebif, te vergelijken bij patiënten met relapsing-remitting multiple sclerose (RRMS) die tijdens hun vorige behandeling terugvielen.
In november maakte Genzyme bekend dat de onderzoeksresultaten voor de co-primaire eindpunten statistisch zeer belangrijk waren. De belangrijkste gegevens over handicaps die werden gepresenteerd op de 64e jaarlijkse bijeenkomst van de American Academy of Neurology, waren onder meer dat de gemiddelde EDSS-score voor patiënten in de alemtuzumab-groep in een periode van 2 jaar daalde tot 0,17, wat duidt op een verbetering van de fysieke handicap, en die van de Rebif. groep verhoogd tot 0,24, wat erop wijst dat hun handicap verslechterde. (p
29% van de patiënten in de alemtuzumab-groep ondervond een zes maanden durende langdurige vermindering van invaliditeit in vergelijking, met slechts 13% in de Rebif-groep (p = 0,0002) na 2 jaar. Over een onderzoeksperiode van 2 jaar, EDSS gemeten dat die in de alemtuzumab-groep had een 42% vermindering van het risico van zes maanden aanhoudende accumulatie (verslechtering) van handicap (SAD) in vergelijking met Rebif (p = 0,0084), die een zeer belangrijke statistische uitkomst voor dit co-primaire eindpunt.
De studie toonde ook aan dat 65% van de patiënten in de alemtuzumab-groep gedurende de twee jaar van de studie terugvalvrij bleef in vergelijking met 47% in de Rebif-groep (p
Jeffrey Cohen, MD, directeur van Experimentele Therapeutica in het Cleveland Clinic Mellen Center voor behandeling en onderzoek van MS, die ook lid is van de stuurgroep die toeziet op het gedrag van de studie, verklaarde:

"Tot nu toe was het belangrijkste doel van MS-behandeling om de verergering van handicaps te vertragen Patiënten in het onderzoek van wie de eerdere MS-behandeling onvoldoende was om terugval te voorkomen en alemtuzumab in de CARE-MS II-studie ontvingen, ondervonden een vertraging of omkering van hun handicap ."

Tijdens het CARE-MS II-onderzoek ontvingen de patiënten in totaal gedurende de tweejarige studie 12 mg alemtuzumab via IV gedurende een totaal van acht keer, waarbij de eerste kuur vijf opeenvolgende dagen werd toegediend en de tweede kuur drie opeenvolgende dagen. 12 maanden later. Degenen in de Rebif-groep ontvingen wekelijks 44 wekelijkse subcutane Rebif-injecties gedurende de volledige duur van het onderzoek van 2 jaar.
Als vooraanstaand onderzoeker van de klinische proeven Fase II en III alemtuzumab, heeft professor Alastair Compston, hoofd van de afdeling Klinische Neurowetenschappen aan de universiteit van Cambridge en voorzitter van de stuurgroep die toezicht houdt op het gedrag van de studie verklaard:

"Alemtuzumab is de eerste ziektemodificerende therapie die een significant effect aantoont zowel op recidief- als op invaliditeitseindpunten die groter zijn dan die van Rebif in een vergelijkende studie. De werkzaamheidsgegevens van het CARE-MS-studieprogramma suggereren dat, indien goedgekeurd, alemtuzumab een belangrijke nieuwe behandeling voor terugkerende MS-patiënten met actieve ziekte. "

Volgens de aanvullende nieuwe gegevens van de CARE-MS II-studie bood alemtuzumab een aanzienlijke verbetering in verschillende imaging-eindpunten die consistent waren met de waargenomen effecten van de klinische eindpunten in vergelijking met Rebif. Beeldvorming wordt vaak gebruikt bij mensen met MS om de ontwikkeling van laesies of ontstekingsgebieden binnen het centrale zenuwstelsel (CNS) te identificeren.
In vergelijking met Rebif bereikte alemtuzumab een statistisch belangrijke verbetering in het percentage patiënten met nieuwe of vergrote T2-hyperintense laesies (46 versus 68; p
David Meeker, M.D., President en CEO, Genzyme verklaarde:

"Wij zijn van mening dat deze baanbrekende resultaten van CARE-MS II, inclusief de omkering van de accumulatie van invaliditeit bij sommige patiënten, bereikt ten opzichte van de standaardtherapie Rebif, een boodschap van hoop bieden voor mensen met MS. We liggen op schema om alemtuzumab ter beoordeling in te dienen aan Amerikaanse en EU-regelgevende instanties in het tweede kwartaal van dit jaar en zijn enthousiast over het potentieel om deze belangrijke therapie te brengen aan mensen met MS die onbeantwoorde behandelingsbehoeften hebben. "

Wat de bijwerkingen betreft, bestonden de bijwerkingen die het vaakst werden waargenomen in alemtuzumab tijdens het CARE-MS Il-onderzoek uit infusiegerelateerde reacties die over het algemeen licht tot matig waren.
Hoewel infecties gebruikelijk waren bij beide groepen, was de incidentie in de alemtuzumab-groep hoger, met de meest voorkomende infecties, waaronder bovenste luchtweg- en urineweginfecties, cutane schimmelinfecties en orale herpes. 3,7% van die in de alemtuzumab-groep vertoonde een ernstige infectie, vergeleken met 1,5% in de Rebif-groep. De ernst van de infecties was echter overwegend mild tot matig, met geen enkele die dodelijk was.
15,9% van de deelnemers in de alemtuzumab-groep ontwikkelden een auto-immuunbijwerking die verband hield met de schildklier in vergelijking met 5,0% in de Rebif-groep, en 0,9% van die in de alemtuzumab-groep ontwikkelde immuunthrombocytopenie (ITP) gedurende de onderzoeksperiode van 2 jaar.Deze incidenten werden voldoende vroeg in een monitoringprogramma geïdentificeerd en gecontroleerd met conventionele therapieën. Alle Genzyme-onderzoeken met alemtuzumab voor de mogelijke behandeling van MS omvatten patiëntbewaking voor ITP en schildklier- of nieraandoeningen.
Alemtuzumab is een monoklonaal antilichaam met minimale impact op andere immuuncellen en richt zich selectief op CD52, een eiwit dat rijk is aan T- en B-cellen. Het resulteert in het uitputten van de circulerende T- en B-cellen waarvan gedacht wordt dat ze verantwoordelijk zijn voor het schadelijke ontstekingsproces bij MS.
Het acute ontstekingsremmende effect van Alemtuzumab volgt onmiddellijk na het begin van een kenmerkend patroon van herbiculatie van de T- en B-cellen, dat zich in de loop van de tijd voortzet en het immuunsysteem van het individu opnieuw in evenwicht brengt, zodat het mogelijk de ziekteactiviteit van de MS vermindert.
Het bedrijf streeft ernaar om in het tweede kwartaal van 2012 onder de naam LemtradaTM Amerikaanse en EU-goedkeuring van alemtuzumab aan te vragen voor relapsing van MS. Alemtuzumab mag niet worden gebruikt bij MS-patiënten buiten formele, gereguleerde klinische onderzoeksinstellingen met geschikte maatregelen voor patiëntbewaking.
Geschreven door Petra Rattue