Individueel hersentrauma kan in de loop van de tijd leiden tot de dood van Alzheimer

Meer dan 1,7 miljoen Amerikanen lijden elk jaar een traumatisch hersenletsel, en buiten de onmiddellijke effecten toont groeiend bewijs dat een enkel traumatisch hersenletsel, of TBI, langdurige processen kan initiëren die de hersenen verder beschadigen. TBI is een gevestigde risicofactor voor de latere ontwikkeling van cognitieve stoornissen, zoals de ziekte van Alzheimer. In het boksen wordt dit het 'punch-drunk'-syndroom genoemd.
Douglas Smith, MD, hoogleraar Neurochirurgie en directeur van het Centre for Brain Injury and Repair aan Penn's Perelman School of Medicine, verklaart:

"Een enkelvoudig traumatisch hersenletsel is zeer ernstig, zowel in het begin, en zoals we nu leren, zelfs later in het leven. Plaques en knopen komen abnormaal vroeg in het leven naar voren, blijkbaar geïnitieerd of versneld door een enkele TBI."

De onderzoekers vonden zowel tau-klitten als amyloïde-bèta-plaques bij overlevenden, jaren na een enkele matige tot ernstige TBI. Bij herhaalde hoofdletsel hebben eerdere studies een tau-accumulatie aangetoond als de kenmerkende pathologie van een aandoening die chronische traumatische encefalopathie wordt genoemd. In studies van mensen minder dan 4 weken na het overlijden aan een enkele TBI, werd geen vergelijkbare tau-pathologie gevonden. Bovendien, terwijl wijdverspreide amyloïde-bèta-plaques zijn gevonden bij ongeveer 30 procent van de mensen kort na een verwonding, toonde eerdere werk aan dat plaques binnen enkele maanden verdwenen.
Het traditionele inzicht is dat tau zich bindt aan microtubuli en helpt bij de vorming en stabilisatie ervan. Wanneer tau hypergefosforyleerd is, kan het echter niet binden en worden de microtubuli onstabiel en beginnen uiteen te vallen. Het ongebonden tau komt samen in formaties die neurofibrillaire knopen worden genoemd.
Meer expliciet worden intracellulaire laesies die bekend staan ??als pretangles ontwikkeld wanneer tau overmatig gefosforyleerd wordt en op onjuiste aminozuurresiduen. Deze laesies ontwikkelen zich in de loop van de tijd tot filamenteuze neurofibrilaire knopen (NFT's) die interfereren met talrijke intracellulaire functies.
TBI-overlevenden vertoonden een hoge dichtheid en brede verspreiding van neurofibrillaire tau-kluwens en amyloïde-bèta-plaquepathologie die veel verder reikte dan wat werd gevonden bij controles. Specifiek toonde ongeveer een derde van de gevallen wurgpathologie jaren na een enkele TBI, vergelijkbaar in uiterlijk met de klitten gevonden na herhaalde TBI en bij neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer. Bovendien werden de amyloïde-beta-plaques niet alleen jaren na TBI gevonden, maar vertoonden de meeste gevallen ook diffuse en "neuritische" plaques met hetzelfde karakter als "seniele" plaques die ook bij de ziekte van Alzheimer worden aangetroffen. Dit suggereert dat jaren na een enkele TBI amyloïde-bèta-plaques kunnen terugkeren en neuritisch worden.

Onderzoekers onderzocht post-mortem hersenen van 39 langetermijnoverlevenden van een enkele TBI, verlengden de overlevingstijd van 1-47 jaar overleven na TBI, en vergeleken deze met niet-verwonde, op leeftijd afgestemde controles.
De huidige bevindingen, die aantonen dat twee kenmerkende pathologieën van de ziekte van Alzheimer jaren na een enkele TBI gevonden kunnen worden, kunnen een pathologische link vormen met de epidemiologische observatie van een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer. Bovendien kan toekomstig onderzoek om dit neurodegeneratieve proces op lange termijn na een enkele TBI beter te begrijpen, belangrijke doelen onthullen voor behandeling met nieuwe anti-tau en anti-amyloïde therapieën.
Hoewel TBI niet routinematig leidt tot versnelde NFT-vorming, kan verder werk bepalen of andere bloedcomponenten of factoren die niet gerelateerd zijn aan bloedingen betrokken zijn bij deze door TBI geïnduceerde verhoging van tau-pathologie. NFT's worden het vaakst gezien geassocieerd met herhaalde milde TBI in tegenstelling tot één geval van ernstig traumatisch hersenletsel echter.
Bronnen: Brain Pathology en Trends in Molecular Medicine
Geschreven door Sy Kraft