Doodgeborenen - Genetische hartaandoeningen kunnen een rol spelen

Eén op de tweehonderd zwangerschappen in Europa eindigt in doodgeboorte (intrauteriene foetale dood - IUFD), waarbij IUFD verantwoordelijk is voor 60% van de perinatale sterfgevallen. Doodgeboorte wordt gedefinieerd als een baby die sterft in de baarmoeder na de veertiende week van de zwangerschap en tot nu toe hebben onderzoekers geen verklaring voor de oorzaken van bijna de helft van deze doodgeboorten.
Genetische wetenschappers uit Duitsland, Italië en de VS zijn nu een belangrijke stap verder gekomen in het onthullen van het mysterie rond de doodsoorzaken.
Ze ontdekten dat bijna 8% van deze onverklaarbare sterfgevallen kan worden veroorzaakt door specifieke genetische hartaandoeningen.
Mevrouw Alice Ghidoni, een promovendus van de Italiaanse universiteit Pavia, zal de resultaten van hun studie presenteren op de jaarlijkse conferentie van de European Society of Human Genetics, waarin voor de eerste keer wordt onthuld dat sommige IUFD-sterfgevallen kunnen worden veroorzaakt door hartkanaalpathogenieën, dwz erfelijke aandoeningen waarin het hartslagritme wordt verstoord.

Ghidoni legt uit:

"Omdat we wisten dat 10-15% van de gevallen van gevallen van plotselinge kindersterfte genetische varianten dragen die geassocieerd zijn met een lang QT-syndroom of Brugada-syndroom, hebben we besloten om te onderzoeken of een plotseling overlijden als gevolg van kwaadaardige aritmieën ook ten grondslag lag aan sommige gevallen van IUFD."

Na toestemming van de ouders hebben de onderzoekers een moleculaire screening uitgevoerd op doodgeboren foetussen, waarvan de dood onverklaard bleef na een grondig post-mortem onderzoek.
Ze concentreerden zich op de mutatie van drie genen waarvan er twee betrokken waren bij lange QT en één was betrokken bij zowel lange QT- als Brugada-syndromen en ontdekte drie ziekteverwekkende varianten die niet voorkwamen bij meer dan 1.000 etnisch gematchte controles.
Lange QT- en Brugada-syndromen zijn onregelmatige hartslagcondities die hartritmestoornissen kunnen veroorzaken als gevolg van mutaties in hartionische kanalen, leidend tot hartstilstand, syncopen en plotselinge dood. De omstandigheden zijn het best bekend voor het veroorzaken van plotselinge onverklaarde dood bij jonge volwassenen, en hoewel deze syndromen kunnen worden gedetecteerd in uitgebreide en nauwkeurige klinische onderzoeken en genetische tests, blijven ze in de meeste gevallen niet geïdentificeerd totdat er een plotselinge dood is opgetreden.
Ghidoni stelt dat genetische tests nog steeds relatief zeldzaam zijn in IUFD, hoewel het een belangrijk hulpmiddel is om de oorzaken van onverklaarde dood te onderzoeken.
Zij beweert:

"De meest voorkomende oorzaken van foetale sterfte zijn chromosomale afwijkingen, infecties, foetus-maternale bloedingen en maternale ziekten.De meeste van deze zijn relatief eenvoudig te identificeren.Doordat genetische screening een lange, dure en ingewikkelde procedure is, is het momenteel niet routinematig uitgevoerd in gevallen waarin een autopsie niet de doodsoorzaak heeft aangetoond, maar een dergelijk moleculair onderzoek kan zeer nuttig zijn om specifieke genetische defecten in het gezin te identificeren, zodat toekomstige zwangerschappen kunnen worden gevolgd met nauwgezette klinische follow-up. levensreddende behandeling kan worden gegeven. "

Als artsen kunnen vaststellen dat een foetus een genmutatie heeft voor een hartkanaaldiagnose, kan de moeder worden behandeld met geneesmiddelen, zoals bètablokkers, die ook worden toegediend aan volwassenen met een lang QT-syndroom.
Het was niet mogelijk om het ouderlijk DNA van de foetus systematisch te verzamelen, omdat het onderzoek in verschillende centra en landen werd uitgevoerd, hoewel de onderzoekers van plan zijn hun onderzoek uit te breiden door de studiepopulatie te vergroten en DNA van alle gezinsleden te verzamelen. Omdat cardiale kanaalpathieën genetisch zijn, kunnen artsen genetische tests uitvoeren, niet alleen bij diegenen die het risico lopen dood te gaan, maar ook bij die familieleden die mogelijk niet weten dat ze mogelijk een fatale hartaandoening hebben.
Mevrouw Ghidoni legt uit: "We hebben ook nieuwe kandidaat-genen geïdentificeerd die mogelijk verband houden met hartkanaalpathologie, en we zullen ze onderzoeken in ons vervolgwerk." Ons huidige werk toont aan dat bijna 3% van IUFD's veroorzaakt kan worden door een genetische variant met een rol die verantwoordelijk is voor de hartziekte en nog eens 5% door een variant die vatbaar kan zijn voor ziekten. We geloven dat de nieuwe kandidaatgenen dit veld nog verder kunnen vergroten. Dit is van vitaal belang omdat we dan een duidelijk beeld kunnen schetsen van het aritmisch risico in perinatale leven, zowel voor als na de geboorte. "
Ze besluit, zeggende:

"Wij geloven dat het erg belangrijk is om de kennis van deze genetische aandoeningen bij pediatrische cardiologen en gynaecologen te vergroten en dat genetische tests moeten worden opgenomen in de post-mortem analyse. Er kunnen nog veel meer levens worden gered als er voldoende bewustzijn is van deze verwoestende omstandigheden in de gezondheidszorg. professionals, evenals onder de getroffen gezinnen die in veel gevallen al genoeg hebben geleden. "

Geschreven door Petra Rattue (eindigt)