Tenofovir Vaginale gel beschermt tegen herpes

Anti-HIV-medicijn, tenofovir, indien geformuleerd als een vaginale gel, bleek het risico op herpes-simplex bij vrouwen te verminderen, rapporteerden onderzoekers uit de VS, België en Italië in het tijdschrift Cell Host & Microbe. De wetenschappers legden uit dat dit komt door de hogere concentraties die vaginale cellen in de vaginale gelformulering bereiken, vergeleken met het medicijn wanneer het oraal wordt ingenomen.
De auteurs legden uit dat tenofovir een DNA-enzym van het herpesvirus - reverse transcriptase - uitschakelt en zo de verspreiding ervan stopt.
Deze studie was een samenwerking tussen onderzoekers van de Katholieke Universiteit van Leuven (België), de Universiteit van Rome (Italië), het National Institute of Child Health en Human Development (NICHD) (VS) en Gilead Sciences Inc.
Een klinisch onderzoek uit 2010 wees uit dat tenofovir in vaginale gel-vorm het risico op HSV-infecties (herpes simplex-virus) en HIV-infecties bij vrouwen verlaagde. In dit laatste rapport zeggen wetenschappers dat ze kunnen uitleggen waarom.
Orale Tenofovir bleek de reproductie van HIV te ondermijnen. Niemand wist echter dat het het genitale herpesvirus kon blokkeren.
Leonid Margolis, Ph.D., NICHD, zei:

"HIV-infectie is nauw verbonden met herpes-virale infectie.Wanneer mensen met genitale herpes worden blootgesteld aan HIV, lopen ze meer kans besmet te raken dan mensen die het herpesvirus niet dragen.Humanweefsels zetten tenofovir om in een vorm die HIV onderdrukt. We ontdekten dat deze vorm van tenofovir ook HSV onderdrukt, en deze ontdekking kan helpen om medicijnen te identificeren die de twee virussen nog beter kunnen behandelen. "

Dr. Margolis legde uit dat eerder goedgekeurde medicijnen die andere therapeutische voordelen blijken te hebben, behalve die waarvoor ze zijn goedgekeurd, miljoenen dollars kunnen besparen. Een nieuw preparaat moet uitgebreid worden getest op werkzaamheid en veiligheid voordat het uiteindelijk een aantal jaren op de markt komt en later miljoenen dollars. In het geval van een reeds bestaand medicijn zijn de meeste veiligheids- en andere tests al uitgevoerd.
De wetenschapper bestudeerde individuele cellen en groepen cellen die met HSV waren geïnfecteerd. Ze vonden dat tenofovir, in hoge concentraties, het vermogen van het virus om zich te reproduceren blokkeerde.
Hun onderzoek toonde ook aan dat tenofovir geen cellen beschadigt, zoals cellen die de vagina begrenzen. Vaginale cellen zijn het doelwit van HIV en HSV.
Cellulaire enzymen zetten tenofovir om in een andere chemische vorm die zowel HIV als HSV onderdrukt. De nieuwe chemische vorm deactiveert een enzym dat cruciaal is voor de reproductie van het virus.

Ze testten tenofovir in weefselmonsters, waaronder amandelen en de baarmoederhals. Na 12 dagen vonden ze dat tenofovir-behandelde monsters slechts 1% tot 13% van de virale niveaus hadden vergeleken met onbehandelde monsters. Ze vonden ook dat tenofovir de virale reproductie van zowel HIV als HSV tegelijkertijd in geïnfecteerd weefsel blokkeerde.
In laboratoriumexperimenten ontdekten ze dat muizen die waren geïnfecteerd met het herpesvirus geen herpes-symptomen hadden en langer leefden wanneer ze werden behandeld met tenofovir.
Wanneer tenofovir oraal wordt ingenomen, zijn de concentraties in doelwitcellen niet hoog genoeg om HSV op een significante manier te beïnvloeden, legden de auteurs uit.
Dr. Morgolis zei:

"Bij gebruik van de gel is de hoeveelheid tenofovir op de aangetaste weefsels ongeveer 100 keer de hoeveelheid in het lichaam wanneer u tenofovir in pilvorm neemt. Dat verklaart waarom de anti-herpesactiviteit niet eerder werd opgemerkt. een anti-HIV-medicijn wordt een anti-HSV-medicijn. "

Geschreven door Christian Nordqvist