Hoe meer u uitgeeft aan patiënten met spoedafdelingen, des te meer levens u bespaart

Een nieuw MIT-onderzoek heeft aangetoond dat wanneer meer geld wordt besteed aan de behandeling van spoedeisende hulppatiënten, er meer levens worden bespaard. Het onderzoek is gepubliceerd in de American Economic Journal: Applied Economics. Voor sommigen lijkt dit voor de hand te liggen, maar de onderzoekers wijzen erop dat economen en beleidsspecialisten dit onderwerp al jarenlang uitgebreid bespreken, zonder echt een duidelijk antwoord te geven.
Joseph Doyle en zijn team schreven:

"Intensievere en duurdere behandeling
leidt tot betere resultaten. "

De onderzoekers onderzochten tienduizenden gevallen van externe bezoekers die in een periode van meerdere jaren werden opgenomen in spoedeisende hulpruimten in Florida.
Het is aangetoond dat sommige staten in de VS, die meer in het algemeen aan gezondheid besteden dan anderen, geen betere sterftecijfers bereiken. Dit heeft geleid tot onzekerheid over waar voor uw geld. Simpel gezegd, als meer uitgeven aan gezondheid niet noodzakelijkerwijs tot betere resultaten leidt, waarom zou de uitgaven voor noodhulp dan anders zijn?
Sommige economen hebben echter aangetoond dat meer uitgeven positieve resultaten heeft. In veel gevallen is een hoger bestedingsziekenhuis met een lager sterftecijfer dan een ander lager bestedend ziekenhuis, eenvoudigweg een hoger percentage ziekere patiënten te behandelen.
Doyle en team bedachten een nieuwe manier om het probleem te bestuderen. Ze keken alleen naar patiënten in de spoedeisende hulp die Florida hadden bezocht. Door dit te doen, slaagden ze erin variabelen te elimineren die van invloed kunnen zijn op de bevindingen, zoals verschillen in lokale patiëntenkosten voor medische uitgaven.
Ze verzamelden gegevens van bijna 37.000 patiënten die van 1996 tot 2003 in het ziekenhuis waren opgenomen door het Florida Agency for Healthcare Administration (patiëntafvoergegevens). Ze analyseerden patiëntgegevens op basis van leeftijd, postcode en wanneer ze op bezoek kwamen.
Doyle legde uit dat Florida een microkosmos is in de VS, met grote variaties op hoe patiënten worden behandeld na een hartinfarct - sommige gebieden zijn duur, andere laag. Ziekenhuizen in Fort Lauderdale geven bijvoorbeeld gemiddeld 30% meer uit aan hartpatiënten dan die in het naburige welvarende West Palm Beach.
Door het probleem op deze manier te bestuderen, komen hun variaties in resultaten niet voort uit de eerdere zorgproblemen van een patiënt, maar uit het niveau van de zorg zelf, in het bijzonder, hoeveel werd uitgegeven. De hogere bestedende ziekenhuizen hadden een bredere toepassing van ICU-instrumenten (Intensive Care Unit) en hadden een betere verhouding tussen personeel en patiënten.
Een stijging van 50% in een ziekenhuis "bestedingsintensiteit" bleek de sterftecijfers als gevolg van hartproblemen met ongeveer 26% onder het gemiddelde te verminderen, rapporteerden de auteurs.
Het huidige onderzoek probeert vast te stellen welke medische technologieën de beste prijs-kwaliteitverhouding bieden, schreven de auteurs.
Doyle en het team proberen momenteel vast te stellen wat de uitkomsten zijn wanneer vergelijkbare groepen patiënten naar verschillende ziekenhuizen gaan.
"Keer terug naar lokale uitgaven voor gezondheidszorg in de gezondheidszorg: aanwijzingen van gezondheidsschokken bij patiënten ver van huis"
Joseph J. Doyle
American Economic Journal: Applied Economics Vol. 3, nr. 3, juli 2011. DOI: 10.1257 / app.3.3.221
Geschreven door Christian Nordqvist