De kracht van niertransplantatieketens wanneer mensen het 'voor betalen'

De langstlevende donor-niertransplantatieketen ter wereld, die net is geëindigd in Loyola Medical Center in Maywood, Illinois, VS, is mogelijk gemaakt door mensen die werden gedreven om "het voor te betalen".
Deze ketting begon toen Rick Ruzzamenti, een zelf toegegeven "impulsieve" man besloot om zijn nier te doneren, na gemotiveerd te zijn door een vriendin die hetzelfde had gedaan voor een vrouw die ze kende. Na het horen van haar verhaal, was Ruzzamenti gemotiveerd om een ??nier te doneren, en hoewel hij niet wist wie zijn nier zou worden, heeft hij het toch geschonken.
Zijn gift ging uiteindelijk naar een man wiens nichtje bereid was hem de nier te geven, maar ze was geen compatibele partner. Toen haar oom de nier kreeg van Ruzzamenti, schonk ze haar nier aan iemand anders die er een nodig had.
Don Terry, die de laatste was die een nier in de keten kreeg, kreeg te horen dat het tot 5 jaar kan duren om een ??donor te vinden, werd in zijn veertiger jaren gediagnosticeerd met diabetesgerelateerde nierziekte. Hij leefde bijna een jaar met opzwellen, branden en de vreselijke effecten van dialyse. Vanwege de oorspronkelijke donatie van Ruzzamenti kon Terry veel sneller een nier krijgen dan hij anders zou hebben.
Terry zei:

"Het was alsof ik tot de gevangenis werd veroordeeld ... alsof ik iets verkeerds had gedaan in mijn leven en dit was het gevolg. Deze nierketen heeft me weer tot leven gebracht."

Nadat Ruzzamenti deze keten had gestart, waren 60 operaties toegestaan ??vanwege andere gewillige donoren die van plan waren nieren te geven aan geliefden, maar niet compatibel waren. Deze gulle mensen doneerden aan iemand die ze niet kenden, en in ruil daarvoor kregen hun geliefden een nier van iemand anders.
De ketting, Chain 124 genaamd, door de National Kidney Registry zonder winstoogmerk, was mogelijk vanwege de enorme coördinatie en vele goede Samaritanen. Het vereiste geavanceerde computerafstemming, verbluffende chirurgische technieken en uitstekende orgeltransporten.
Een transplantatiechirurg in het Johns Hopkins Hospital, een ziekenhuis dat niet bij de keten was betrokken, merkte op dat de ketting een "enorme prestatie" was. Hij zei:

"We zijn ons bewust van de droom om elk jaar het wonder van transplantatie uit te breiden naar duizenden extra patiënten."

Loyola was verantwoordelijk voor 13 ketens - waarvan er 5 werden gestart door medewerkers van Loyola, die hun nieren schonken aan mensen in nood.
John Milner, een transplantatiechirurg van Loyola, legde uit dat patiënten die geen familielid hebben met een bijpassende nier, tot 10 jaar kunnen wachten op een transplantatie, maar met deze donaties kunnen patiënten binnen 6 maanden een levende transplantatie krijgen.

Milner heeft gereageerd:

"Er zijn mensen op dit moment in deze stad die bereidwillige donoren hebben die hun ontvangers niet matchen, maar niet van dit programma op de hoogte zijn."

Terry, de uiteindelijke ontvanger van deze langlopende keten, merkte op:

"Ik ben hier omdat ik meer mensen wil zien (transplantaties krijgen). Er sterven 100.000 mensen voor je. Zorg ervoor dat er niemand meer is die dat moet doen."

De ketens bestonden uit ouders die schonken aan kinderen, kinderen schonken aan ouders, zussen en broers die aan elkaar schonken en zelfs mensen die voor hun kinderen aan hun ex's schonken.
Voorafgaand aan deze keten, de langste was 23 transplantaties in 2010, door de National Kidney Registry. Dr. Milner concludeerde

"Dit is de beste manier voor patiënten met incompatibele donoren om snel te worden getransplanteerd met de beste resultaten.
Deze keten eindigt, maar een andere begint. "

Geschreven door Christine Kearney