Om mensen met een verhoogd risico te beschermen, is betere regelgeving nodig als meer cross-boarders op zoek naar ondersteunde reproductiediensten

Een onderzoek gepubliceerd in het Britse tijdschrift Reproductieve gezondheid is belangrijk, heeft dringend vragen gesteld over de snelle uitbreiding van de grensoverschrijdende handel in medische diensten, met name voor geassisteerde reproductieve behoeften met betrekking tot in-vitrofertilisatie (IVF) en draagmoeder-lijke zwangerschap. "Grensoverschrijdende geassisteerde reproductieve zorg in Azië: implicaties voor toegang, eigen vermogen en regelgeving" stelt dat grensoverschrijdende reproductieve zorg een uitdaging vormt voor de manier waarop diensten momenteel worden gereguleerd.
Deloitte schatte de wereldwijde handel in medische diensten in 2008 op als een waarde van $ 60 miljard USD en zal naar verwachting tegen 2020 stijgen tot $ 100 miljard USD, omdat mensen uit rijkere landen meer reizen om goedkopere diensten te vinden. Privéklinieken in landen als India en Thailand hebben geprofiteerd van een instroom van buitenlands kapitaal, als gevolg van de groei van de markt en het ontbreken van regelgeving. Mensen in armere landen die zich geen privégeneeskunde kunnen veroorloven, kunnen echter minder voordelen ondervinden van deze hooggeprijsde diensten.
Het onderzoek zegt dat, hoewel sommigen een "vrije markt" -benadering ondersteunen, openbare gezondheidsdiensten en gezondheidswerkers mogelijk worden verdreven van het behandelen van lokale mensen. Exploitatie van vrouwen die arm zijn om draagmoeders te dragen is ook een risico. De onderzoekauteur Andrea Whittaker, universitair hoofddocent aan de School of Population Health, University of Queensland, Australië zegt:

"Momenteel draagt ??de internationale handel in geassisteerde reproductiediensten weinig bij aan de verbetering van de lokale gelijkheid en de toegang tot behandeling voor lokale bevolkingsgroepen in landen met een laag middelenpotentieel.
De groei van een wereldwijde handel in commercieel draagmoederschap in ontwikkelingslanden verdient aandacht, met name in landen waar gebrek aan regulering weinig bescherming biedt aan vrouwen die als surrogaat fungeren. "

Wetten die betrekking hebben op geassisteerde reproductiediensten variëren sterk van land tot land. Van de 191 Wereldgezondheidsorganisatie-lidstaten hebben slechts 48 de faciliteiten om IVF te verstrekken en verschillende beperken het gebruik ervan, wat ook een reden is voor sommige mensen om de grens over te steken. Hoewel India in 2002 het draagmoederschap heeft gelegaliseerd, moet het nog wel de factuur voor geassisteerde voortplantingstechnologieën (verordening) goedkeuren, terwijl Thailand al jaren op ratificatie wacht. Een voorbeeld van de noodzaak van regulering kwam naar voren in februari 2011 toen de Thaise politie een "draagmoederschapsring" onthulde waarin 14 Vietnamese vrouwen, van wie zeven zwanger waren, zijn verhandeld met als doel om als surrogaat te fungeren.
Regelgeving zou niet alleen surrogaten beschermen, maar ook degenen die toegang tot zorg krijgen. Whittaker legt uit,

"Gebrek aan regelgeving heeft een lucratieve internationale handel opgeleverd, voor buitenlandse patiënten is er weinig rechtsbescherming in geval van wanpraktijken over de grenzen heen."

Geschreven door Grace Rattue