Peuters handelen als regeluitvoerders

We krijgen gedragswijzen - sociale normen - naarmate we ouder worden. We weten dat we beleefd moeten zijn, we moeten niet naakt rondlopen in het openbaar, en dat we geen mensen, dieren, enz. Pijn doen. We bootsen gedrag rond ons na. Experts zeggen dat deze "sociale normen" deel uitmaken van het kader van de samenleving. Maar hoe verwerven we deze normen?
Marco Schmidt en Michael Tomasello van het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie besloten om onderzoek te doen door onderzoek te doen naar de handhaving door kinderen van sociale normen om meer inzicht te krijgen in deze belangrijke 'sociale lijm'. Hun studie is gepubliceerd in het nummer van het tijdschrift van augustus 2012 Huidige richtingen in Psychological Science.
Schmidt legt uit:

"Sociale normen zijn cruciaal voor het begrijpen van menselijke sociale interacties, sociale arrangementen en menselijke samenwerking in het algemeen, maar we kunnen het bestaan ??van sociale normen bij mensen alleen volledig begrijpen als we in de wieg kijken."

Schmidt en Tomasello hadden er vooral belang bij meer inzicht te krijgen in de manier waarop kinderen constitutieve normen gebruiken, wat in tegenstelling tot andere normen een constitutieve norm is die kan leiden tot nieuwe sociale realiteiten. De politie wordt bijvoorbeeld gemachtigd door 'toestemming van de besturen', wat betekent dat ze het recht krijgen om allerlei dingen te doen die de samenleving nooit zou toestaan ??aan een gemiddelde burger.
Constitutieve normen zijn op veel plaatsen van toepassing, en zijn vooral van belang in spelregels zoals schaken; Er zijn bepaalde normen die het schaakspel bepalen en als iemand een pion naar achteren verplaatst in een schaakwedstrijd, overtreden ze niet alleen een norm door een bepaalde regel niet te volgen, ze spelen ook niet het spel dat iedereen is overeengekomen en daarom zijn gewoon niet aan het schaken.
In de afgelopen jaren hebben Schmidt en Tomasello, samen met Hannes Rakoczy van de universiteit van Göttingen, talrijke onderzoeken uitgevoerd om de manier te onderzoeken waarop kinderen constitutieve normen gebruiken en het punt te identificeren waarop kinderen niet langer denken aan spelregels als regels die worden doorgegeven door krachtige autoriteiten, en beginnen deze regels te beschouwen als een wederzijdse sociale overeenkomst.
In een van hun onderzoeken waren 2- en 3-jarige kinderen bezig met het kijken naar een pop die zei dat het nu 'dax' zou zijn. De pop speelde vervolgens een actie die anders was dan een, die volwassenen eerder 'daxen' noemden. Het team merkte op dat veel kinderen bezwaar maakten tegen deze overtreding van de regel en dat vooral de 3-jarigen op norm gebaseerde bezwaren maakten, zoals zeggen: "Zo werkt het niet. Je moet het zo doen."
Een andere studie door het team van Schmidt, Rakoczy en Tomasello ontdekte dat kinderen onderscheid maken en alleen spelnormen toepassen op leden van hun eigen culturele in-groep, zoals alleen diegenen die dezelfde taal spreken.
Deze bevindingen wijzen erop dat kinderen het concept begrijpen dat tot een bepaalde groep behoort, binnen de norm valt en dat er verwachtingen bestaan ??om deze normen te respecteren. De studie onthulde ook dat kinderen niet expliciet door volwassenen moeten worden onderwezen om een ??actie te zien als het volgen van een sociale norm; alles wat ze moeten zien, is dat volwassenen verwachten dat dingen op een bepaalde manier werken.
Over het algemeen geven deze studies aan dat kinderen de normen toepassen in een passende context en bij de juiste sociale groep en dat ze het concept van sociale normen al op jonge leeftijd kunnen begrijpen.
Tomasello zegt:

"Elke ouder herkent dit soort gedrag - jonge kinderen volhouden dat mensen de regels volgen - maar wat verrassend is, is hoe verfijnde kinderen hun gedrag afstemmen op de omstandigheden."

Volgens Schmidt's en Tomasello's overtuiging, dwingen kinderen sociale normen af ??als een manier om zich te identificeren met de manier waarop een gemeenschap functioneert en dat het handhaven van sociale normen betekent dat ze een integraal onderdeel zijn van lid te worden van een culturele groep.
Het team plant meer studies op hetzelfde gebied en concludeert dat het begrijpen van de sociale norm "essentieel is voor het begrijpen van de sociale en coöperatieve aard van de menselijke soort."
Geschreven door Petra Rattue