Behandeling van gemeenschappelijke elleboogbreuken bij kinderen - Nieuwe richtlijn klinische praktijk

Evidence-based klinische praktijkrichtlijnen (CPG) over 'The Treatment of Supracondylar Humerus Fractures' is goedgekeurd en vrijgegeven door de American Academy of Orthopedic Surgeons (AAOS).
Chirurgen zien verschillende van deze soorten fracturen, vooral bij kinderen in de leeftijd van 5 tot 9 jaar, volgens Andrew Howard, MD, kinderorthopedisch chirurg, medisch directeur van het Trauma-programma aan het University of Toronto Hospital for Sick Children, en voorzitter van de AAOS Work Group verantwoordelijk voor deze richtlijn.
Kinderen hebben vaak supracondylaire humerusfracturen, die meestal optreden tijdens het spelen, klimmen in klimrek-sportscholen, bomen en andere structuren. Wanneer kinderen vallen, brengen ze hun armen vaak hyperextensie aan, en vallen op een stijve arm resulteert vaak in breuken net boven het ellebooggewricht.
Volgens Dr. Howard, evenals het gebroken bot, kan de volledige impact van de val resulteren in 'allerlei gevolgen'. Omdat drie hoofdzenuwen van de arm: radiaal, ulnaire en mediaan, evenals de ader die bloed naar de onderarm en de hand toedraagt ??extreem dicht bij de elleboog lopen, kunnen fracturen van dit gewricht leiden tot problemen met de bloedsomloop en zenuwbeschadigingen bij 10% tot 15% van de gevallen.
De nieuwe richtlijn is het resultaat van een grondig onderzoek van meer dan 350 onderzoekonderzoeken over dit onderwerp. Daarnaast bevat de richtlijn 14 aanbevelingen voor het stabiliseren van de fractuur, het helpen van problemen met de bloedsomloop en voor het snelste en meest comfortabele herstel voor het kind.
Belangrijke aanbevelingen zijn onder meer:

• Die chirurgen stabiliseren de breuk met "twee of drie lateraal geïntroduceerde pinnen om de reductie van verplaatste, slecht uitgelijnde, supracondylaire fracturen van de humerus te stabiliseren."
• Procedures om de bloedcirculatie en de bloedstroom te herstellen als de slagader wordt gescheurd, doorgesneden of uitgerekt. Orthopedische chirurgen moeten de arm eerst voorzichtig uitlijnen als er geen pols wordt gevoeld; wanneer de breuk in de juiste positie is gebracht en is vastgesteld, is de kans groot dat de bloedsomloop zal herstellen.
• Hoewel, in gevallen waarin na een herschikking geen puls in de arm wordt gevoeld, wat kan gebeuren met of zonder voldoende bloedstroom, suggereert de richtlijn de chirurgische "verkenning" van de zenuwen en bloedvaten voor de elleboog bij kinderen zonder polsimpuls , als de hand van de patiënt koud en niet-gefixeerd blijft (onvoldoende doorbloeding). Dit is volgens de richtlijn "ervoor zorgen dat de weefsels in de arm en de hand overleven". In zeldzame gevallen, zoals deze extra operatie, kan het nodig zijn "om te voorkomen dat ernstige, lidmaat bedreigende en levensbedreigende gevolgen."

De richtlijn legt uit:

"Als de hand warm aanvoelt, kleur heeft uit de bloedsomloop die je kunt zien en het kind de spieren van de onderarm kan bewegen en wat beweging kan tonen, dan is er bewijs dat de weefsels worden gevoed ondanks de afwezige hartslag."

In deze gevallen adviseert de richtlijn niet specifiek observatie of chirurgie.
Dr. Howard zei:

"Uiteindelijk moet elke arts de toestand en de omstandigheid van zijn of haar patiënt evalueren en uitzoeken" hoe kan ik dit kind het beste behandelen ".

De volledige richtlijn, 'De behandeling van Supracondylar Humerus fracturen', de derde Academy CPG om zich te concentreren op een pediatrische toestand, samen met alle ondersteunende documentatie en werkgroepinformatie, is beschikbaar op de AAOS-website.
Geschreven door Grace Rattue