Type 2 diabetes - Lopende en continue klinische ondersteuning Cruciaal

Een nieuwe studie heeft aangetoond dat patiënten met de diagnose type 2 diabetes meer kans hebben om op lange termijn te profiteren als ze doorlopende en aanhoudende klinische ondersteuning krijgen in plaats van een eenmalige sessie wanneer ze voor het eerst worden gediagnosticeerd.
De studie, gepubliceerd in British Medical Journal (BMJ), werd uitgevoerd door professor Kamlesh Khunti, van de Universiteit van Leicester, en professor Melanie Davies, van de ziekenhuizen van de Universiteit van Leicester en Leicester, met collega's van het Leicester Diabetescentrum.
De onderzoekers legden uit:

"In de afgelopen jaren zijn programma's om mensen met type 2 diabetes voor te lichten over zelfmanagement de aandacht van zorgprofessionals geworden en worden ze geprezen voor mensen met de aandoening. Toch hebben maar weinig gevestigde educatieve programma's voor zelfmanagement de langetermijneffecten van de interventie gemeld. "

De onderzoekers onderzochten de follow-upgegevens van drie jaar bij 731 personen die onlangs de diagnose diabetes type 2 hadden gekregen van meer dan 200 huisartspraktijken. Aan het begin van de studie werden de deelnemers willekeurig toegewezen om ofwel een eendaags zelfmanagement-educatieprogramma (DESMOND) of gebruikelijke huisartsenzorg te ontvangen.
De onderzoekers ontdekten dat patiënten in de interventiegroep 4 van de 5 gezondheidsopvattingen (na 12 maanden) op drie jaar hadden. Hoewel de HbA1c-niveaus in beide groepen na drie jaar daalden, was het verschil niet significant. Bovendien vond het team geen verschil tussen beide groepen voor andere biomedische en leefstijlresultaten en drugsgebruik. Kwaliteit van leven en depressiescores verschilden niet na drie jaar.
Professor Kamlesh Khunti van de Universiteit van Leicester verklaarde: "Het toont aan dat deze patiënten zorgplanning en doorlopend gestructureerd onderwijs nodig hebben in plaats van een eenmalig programma wanneer ze worden gediagnosticeerd - om blijvende voordelen te zien met betrekking tot levensstijl en biomedische uitkomsten. "
De onderzoekers zijn van mening dat het DESMOND-programma bij diagnose gunstig is voor psychosociale uitkomsten. Zij stellen dat: "hoewel deze voordelen belangrijk zijn, het onzeker blijft in welk stadium, als ooit, biomedische voordelen naar voren komen bij mensen met nieuw gediagnosticeerde type 2 diabetes en of op de langere termijn een relatie tussen de twee zich vertaalt in effectiever zelfmanagement om te behouden glycemische controle. " Eerdere studies hebben aangetoond dat dit soort programma's kosteneffectief zijn om in de praktijk te implementeren.
Volgens de onderzoekers kunnen "deelnemers verdere scholing en permanente ondersteuning nodig hebben om hun conditie succesvol te beheren en op lange termijn verbeteringen in klinische uitkomsten en zelfmanagementgedrag te bereiken."
Dr Iain Frame, directeur van Research for Diabetes UK, legde uit:

"We verwelkomen nieuw onderzoek naar gestructureerd onderwijs omdat we gestructureerd onderwijs met een medisch team zien als een belangrijk onderdeel om ervoor te zorgen dat mensen met diabetes over de middelen beschikken om hun eigen toestand te beheren. Daarom blijven we onderzoek financieren om te zorgen dat het zo is effectief mogelijk om te voldoen aan de behoeften van mensen met de aandoening. "

In een bijbehorend rapport legde professor Frank Snoek, van het universitair medisch centrum van de VU in Nederland, uit dat verschillende ziektebelangen niet dezelfde relevantie hebben voor het in een later stadium behouden van gedragsveranderingen en benadrukten het belang van glycemische controle voor een populatie met type 2 diabetes. "We moeten opnieuw focussen op het stellen van geschikte doelen door professionals die zorgen voor patiënten met diabetes en de patiënten zelf," zei hij.
Geschreven door Grace Rattue