NHS-hervormingen van de Britse overheid - begrijpt iemand hen? Professor vraagt

Hoewel Professor Martin McKee, van de London School of Hygiene and Tropical Medicine, 25 jaar ervaring heeft in het onderzoeken van gezondheidssystemen, waaronder het schrijven van meer dan 30 boeken en 500 academische papers, geeft hij in een persoonlijke mening gepubliceerd op bmj.com vandaag dat hij nog steeds het plan van de regering voor de NHS niet begrijpt en zegt: "Ik heb heel hard geprobeerd, net als sommige van mijn slimmere collega's, maar hoe hard we het ook proberen, we eindigen altijd met de conclusie dat het wetsvoorstel iets anders dan wat de staatssecretaris zegt. '
Volgens McKee heeft zelfs Malcolm Grant, de nieuwe voorzitter van de National Commissioning Board, gezegd dat het wetsvoorstel 'volkomen onbegrijpelijk' is.
Professor McKee geeft elk jaar een cursus over gezondheidsstelsels, wetende dat zijn studenten ook verwachten dat hij dit jaar de veranderingen uitlegt die het Department of Health in Engeland heeft voorgesteld. Hij schrijft:

"Als ik dat moet doen, moet ik ze eerst begrijpen.
Hier ligt het probleem. "

Hij stelt dat zijn eerste probleem ligt in het begrijpen van wat de veranderingen proberen op te lossen. Terwijl de regering beweert dat een hervorming nodig is vanwege de slechte prestaties van de NHS op internationaal vlak, is het bewijsmateriaal dat het heeft geproduceerd volledig in diskrediet gebracht. Wat bijvoorbeeld sterftecijfers als gevolg van hartaanvallen betreft, hebben onafhankelijke studies aangetoond dat het VK nu sneller verbetert dan bijna elk ander land. Bovendien heeft de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) beweerd dat het VK nog beter zou hebben gepresteerd als het de NHS niet voortdurend had gereorganiseerd.
McKee schrijft dat zijn tweede probleem ligt in het proberen te begrijpen wat wordt voorgesteld:

"De premier heeft ons gerustgesteld dat hij de NHS niet zal privatiseren, maar het management van een ziekenhuis is net overgedragen aan een in wezen een private equity-consortium."

McKee probeert ook de rol van de secretaris van de staat te achterhalen. Terwijl hij leest dat de staatssecretaris niet langer een directe rol zal spelen in het beheer van de NHS, ziet hij "steeds meer voorbeelden, van wachttijden tot weigeringen tot behandelingen, waar hij actief tussenkomt."
Zijn derde probleem ligt in het begrijpen waarom er zoveel gebeurt. Hoewel de president in de Verenigde Staten niets kan doen zonder de goedkeuring van het Congres, in het VK, wordt het wetsvoorstel voor gezondheidszorg en sociale zorg al uitgevoerd, hoewel het nog niet als wetgeving is goedgekeurd.
In een afsluitende verklaring schrijft McKee:

"Ik realiseer me dat mijn verbijstering misschien gewoon een gevolg is van mijn eigen onvermogen om de inzichten te begrijpen die aan wijzer en meer geleerde individuen dan ikzelf zijn gegeven ... Maar ik hoop ook dat iemand ergens in het uitgebreide en erudiete publiek van de BMJ zit , zal in staat zijn om mij te helpen. "

Geschreven door: Petra Rattue