Niet-waarneembare blokkades in hersenbloedvaten die verband houden met tekenen van veroudering

Blokkades in kleine bloedvaten in de hersenen die niet met de moderne technologie kunnen worden gedetecteerd, kunnen verantwoordelijk zijn voor veel van de "parkinson" tekenen van veroudering, zoals gebogen houding, moeilijk evenwicht, vertraagd lopen en wankele handen, volgens een onderzoek van Rush University Medical Center in Chicago, VS, meldde online in het nummer van 1 september van Stroke: Journal of the American Heart Association. De onderzoekers zeiden dat we parkinsonsignalen niet als normaal onderdeel van het ouder worden moeten accepteren, maar moeten begrijpen wat hen veroorzaakt en ze trachten te behandelen.
Hoofdauteur van de studie, Dr. Aron S. Buchman, universitair hoofddocent neurologische wetenschappen bij Rush, zei dat ze erg verrast waren door hun bevindingen:
"De gevolgen voor de volksgezondheid zijn aanzienlijk omdat we niet de 30 procent identificeren die een niet-gediagnosticeerde ziekte van kleine schepen hebben die niet wordt opgepikt door de huidige technologie. We hebben extra hulpmiddelen nodig om deze populatie te identificeren," vertelde hij de pers.
Hoewel slechts ongeveer 5% van de ouderen de ziekte van Parkison ontwikkelt, nemen milde motorische symptomen, waaronder die ook bij de ziekte van Parkinson worden gezien, met de leeftijd toe, zodat de helft van de mensen deze bij de leeftijd van 85 heeft, schrijft Buchman en collega's in hun achtergrondinformatie.
Maar ondanks deze hoge prevalentie weten we niet veel over de onderliggende oorzaken in de hersenen, dus besloten ze om het idee te onderzoeken dat problemen met bloedvaten een factor zouden kunnen zijn.
Ze bestudeerden autopsies in de hersenen van dode mensen die deelnamen aan de Religieuze Orde studie. Deze studie begon in 1994, toen onderzoekers begonnen met het uitvoeren van jaarlijkse examens op zoek naar tekenen van veroudering bij 1100 oudere nonnen en priesters die ook hadden ingestemd dat hun hersens werden onderzocht toen ze stierven.
De jaarlijkse examens omvatten de evaluatie van parkinsonsignalen via een aangepaste versie van het motorische gedeelte van de Unified Parkinson's Disease Rating Scale, waarin zaken worden beoordeeld als evenwicht, vermogen om houding te behouden, loopsnelheid, gevoel van duizeligheid, mogelijkheid om een ??hoek om te slaan tijdens het lopen, en het vermogen om in en uit een stoel te stappen.
Deze studie rapporteert de resultaten van de eerste 418 hersen-autopsies. De deelnemers waren gemiddeld 88 jaar oud toen ze stierven, en 61% van hen waren vrouwen.
De onderzoekers onderzochten de hersenen op infarcten, gebieden van hersenweefsel die zijn afgestorven als gevolg van een verstopping in de bloedtoevoer. Ze zochten macroscopische en micro-infarcten, dat wil zeggen blokkades in grote en kleine bloedvaten, en ze maten ook de ernst van arteriolosclerose, of de hoeveelheid verdikking in de wanden van de bloedvaten.
Met behulp van een statistische methode, regressie-analyse genaamd, zochten ze naar verbanden tussen de hersen-autopsiegegevens en de parkinson-tekensevaluaties die de deelnemers in de jaren tot hun dood hadden voltooid.
De resultaten toonden aan dat:

• Meer dan 149 deelnemers (35%) hadden tekenen van macroscopische infarcten in hun hersenen.


• In bijna 30% van degenen die dat wel deden niet vertonen tekenen van macroscopische infarcten, en die geen diagnose hadden gehad van hersenziekte of beroerte tijdens hun leven, er was bewijs van schade die niet zou worden gedetecteerd door conventionele hersenafbeeldingen.


• Hiervan hadden 33 personen (7,9%) micro-infarcten, 62 (14,8%) hadden arteriolosclerose, terwijl 24 (5,7%) beide hadden.


• Macroscopische infarcten waren gekoppeld aan hogere wereldwijde parkinsonscores, en terwijl arteriolosclerose gekoppeld was aan de wereldwijde score van parkinson, verminderde dit effect en werd het niet langer significant nadat het effect van infarcten was weggenomen.


• Elk van de drie soorten schade (macroscopisch infarct, microscopisch infarct, arteriosclerose) was afzonderlijk gekoppeld aan de loop van de parkinson.


• Verdere analyse toonde aan dat "subcorticale macroscopische en micro-infarcten specifiek geassocieerd waren met de ernst van het parkinsonische gangbeeld".

Parkinson-gang is een teken van de ziekte van Parkinson, gekenmerkt door een aantal functies die te maken hebben met de manier waarop een persoon loopt, zoals naar voren leunen en bukken, en kleine, schuifelende stappen nemen.
Deze studie toont aan dat de individuen die het moeilijkst te doen waren, meerdere niet-detecteerbare hersenlaesies hadden.
Buchman en collega's concludeerden dat:
"Cerebrovasculaire pathologieën, waaronder macroscopische infarcten, micro-infarcten en arteriolosclerose, komen vaak voor bij oudere personen en zijn mogelijk niet-herkende algemene etiologieën van milde parkinsonsignalen, met name parkinson-gang, op oudere leeftijd."
Buchman, die ook lid is van het Rush Alzheimer's Disease Center, zei:
"Vaak worden de milde motorische symptomen beschouwd als een verwacht onderdeel van veroudering", voegde hij eraan toe "we moeten dit niet accepteren als normale veroudering," maar in plaats daarvan proberen het te begrijpen en het te repareren.
"Als er een onderliggende oorzaak is, kunnen we ingrijpen en misschien de impact verminderen," zei Buchman.
Geschreven door Catharine Paddock PhD