Onaangename geur gekoppeld aan gonorroe bij mannen

Een veel hoger percentage mannen met een onaangename geur bleken gonorroe te hebben in vergelijking met andere mannen, onderzoekers van het Instituut voor Cytologie en Genetica in Novosibirsk, Rusland onthulde in de Journal of Sexual Medicine. De auteurs legden uit dat volwassen mannen met gonorroe een hadden verrot geur, voor zover het bij veel volwassen vrouwtjes ging.
Als achtergrondinformatie legden de auteurs uit dat dieronderzoek had aangetoond dat ratten en muizen chemische signalen oppikken om seksueel contact met geïnfecteerde potentiële partners te vermijden. Studies naar lichaamsgeuren bij mensen zijn echter tot nu toe beperkt tot medische diagnostiek. Geen studies hadden ooit gekeken naar geurmodificaties bij mensen, als gevolg van infectie, en welke impact die zou kunnen hebben bij het kiezen van een seksuele partner.
Omdat soa's of SOA's (seksueel overdraagbare infecties) geen duidelijke zichtbare uitwendige tekenen hebben, vroegen de onderzoekers zich af of geur een teken was dat over het hoofd werd gezien.
Mikhail Moshkin en het team gingen na of geurongelijkheid bij jongvolwassen mannen mogelijk verband hield met infectie met Neisseria gonorrhoeae (gonorroe).
De onderzoekers verzamelden speeksel- en okselmonsters van 16 gezonde, 13 geïnfecteerde gonorroe en 5 andere mannen die na medische behandeling waren hersteld van gonorroe. Gezonde jonge vrouwelijke vrijwilligers beoordeelden vervolgens de zweetmonsters op geur (geur). Met de speekselmonsters maten de onderzoekers de concentraties van testosteron, cortisol, immunoglobuline G (IgG) en immunoglobuline A (IgA). Alle mannelijke deelnemers waren tussen de 17 en 25 jaar oud en de vrouwen tussen 17 en 20 jaar oud.
Hun doel was om te bepalen of de vrouwtjes aangename en onaangename okselzweetgeuren konden onderscheiden en of de verschillen mogelijk verband hielden met gonorroe-infectie, geen infectie of recente infectie.
Ze ontdekten dat:

• De vrouwen beschreven de geur van geïnfecteerde personen als minder prettig in vergelijking met de gezonde en recent herstelde mannen. Een zeer groot deel van de monsters van de geïnfecteerde mannen werd beoordeeld als verrot (rot, ranzig).
• Er was een negatieve correlatie tussen geurplezier en concentraties van niet-specifieke speeksel-IgA en IgC.

In een abstract in het tijdschrift schreven de auteurs:

"Misschien maakt de immuunafhankelijke vermindering van de aangename geur in de acute fase van soa deel uit van een evolutionair mechanisme dat onbewust een risicovolle romantische partner vermijdt."

Geschreven door Christian Nordqvist