Amerikaans orgaanschaarste - veronderstelde instemming niet de oplossing

Volgens nieuw onderzoek van John Hopkins zullen de orgaandonaties in de Verenigde Staten waarschijnlijk niet toenemen door een opt-in-proces te veranderen, waarbij individuen een vakje op hun rijbewijsapplicatie controleren, bijvoorbeeld op een opt-out-proces, bekend als veronderstelde toestemming, waarbij een persoon automatisch zijn of haar organen doneert tenzij deze expliciet bezwaar maken terwijl ze in leven zijn.
Sommige orgaandonaties pleiten ervoor om het opt-in-proces te wijzigen om een ??systeem van veronderstelde toestemming in te voeren, omdat het een positieve poging zou zijn om het diepe orgaanschaarste van de natie aan te pakken. Ze redeneren dat hoewel de meeste mensen donatie steunen, ze nooit formeel hun wensen opnemen en dat het het probleem van het moeten confronteren met rouwende families over de kwestie van het doneren van organen ten tijde van het overlijden van hun geliefde, gemakkelijker kan maken.
Elk jaar sterven enkele duizenden mensen terwijl ze wachten op organen die nooit komen en vele levensvatbare organen worden nooit ter beschikking gesteld voor donatie.
Dr. Dorry L. Segev, een universitair hoofddocent van de chirurgie aan de Johns Hopkins University School of Medicine en leider van de studie online gepubliceerd in het dagboek Transplantatie opmerkingen:

"Opt-out is niet de magische kogel, het zal niet het magische antwoord zijn waar we naar op zoek waren." Met opt-out wordt de perceptie dat we uw organen nemen tenzij u de tijd neemt om een ??formulier in te vullen. Dat is een gevaarlijke perceptie om te hebben.We willen alleen gedoneerde organen gebruiken van mensen die van plan waren om te doneren. '

Hij voegt eraan toe dat het handhaven van een beleid van veronderstelde instemming complexe ethische vragen oproept en de relatie tussen de transplantatiegemeenschap en het algemene publiek kan verstoren, wat een wederzijdse steun zou moeten zijn.
Segev en zijn collega's hielden diepte-interviews met transplantatiedeskundigen in 13 Europese landen met veronderstelde instemmingswetgeving en ontdekten dat, ondanks de wet, het opt-out orgaandonatieproces niet significant verschilde in deze landen in vergelijking met het opt-in beleid in landen zoals de VS.

Hun bevindingen toonden ook aan dat van de bevraagde landen in percentages van orgaandonatie, Spanje het meest had met 34,1 overleden donoren per miljoen inwoners, gevolgd door 26,7 in Portugal en ten derde 26,3 donoren in de VS respectievelijk.
Brian J. Boyarsky, de onderzoeker van Hopkins die de interviews heeft uitgevoerd, verklaart:

"Het lijkt er niet op dat door simpelweg te hebben aangenomen toestemming wetgeving op de boeken dat de donatie tarieven zullen stijgen."

Volgens Segev zullen artsen in de Verenigde Staten familieleden benaderen en vragen of ze hun geliefde organen toch willen doneren, ongeacht of de overledene al dan niet geregistreerd was als orgaandonor. Het is de familie die de uiteindelijke beslissing mag nemen ongeacht de door de overledene uitgesproken intenties.
De onderzoekers ontdekten ook dat artsen, zelfs in landen met veronderstelde toestemming, nog steeds donatieproblemen met het gezin bespraken op het moment van overlijden van hun dierbaren, ondanks het feit dat ze wettelijk toestemming hadden om die organen te transplanteren. Zes van de 13 landen eisen wettelijk dat artsen in overleg treden met de familieleden van de overledene om de transparantie met betrekking tot het donatieproces te behouden en een volledige medische en sociale geschiedenis van de potentiële donor te verkrijgen. Deelnemers meldden dat uit vrees voor negatieve pers maar ook om de wensen van het rouwende gezin te respecteren om psychologische schade te voorkomen, de donatie niet zou doorgaan als het gezin bezwaar maakte in bijna alle landen (Portugal) van de onderzochte landen.
Segev betoogt dat het implementeren van veronderstelde instemmingswetgeving een immens tijdrovende oefening met minimale uitbetaling zou zijn. Hij wijst erop dat veel landen met veronderstelde toestemming veel minder orgaandonaties hebben dan de VS en zegt dat lessen moeten worden getrokken uit landen als Spanje, het leidende land in Europa op het gebied van orgaandonaties.

Elk ziekenhuis in Spanje heeft toegewijde artsen die op de hoogte zijn van transplantatiekwesties en zoeken naar potentiële donoren, hun zorg beheren en families benaderen. Volgens Segev zijn de belangrijkste redenen voor de hogere donaties van Spanje deze toegewijde artsen, en niet alleen het bestaan ??van veronderstelde toestemming.
Hij zegt: "We moeten meer bewustzijn creëren voor transplantatie- en transplantatievraagstukken om meer organen voor levensreddende transplantaties aan te schaffen in plaats van mensen te dwingen organen van hun familieleden te doneren als ze er niet in slagen om voor de dood af te zien", eraan toevoegend dat het belangrijkste feit " is dat mensen heel duidelijk moeten zijn met hun naaste familie terwijl ze nog in leven zijn over het feit of ze orgaandonor willen zijn of niet, dat is wie uiteindelijk de beslissing zal nemen. "
Andere Johns Hopkins-onderzoekers die betrokken zijn bij de studie omvatten Erin C. Hall, M.D., M.P.H .; Neha A. Deshpande, B.A .; R. Lorie Ros, Sc.M .; Robert A. Montgomery, M.D., D.Phil .; en Donald M. Steinwachs, Ph.D.
Geschreven door Petra Rattue