Gebruik van medicijn-afgevende stents wegen niet altijd op tegen de risico's

Archives of Internal Medicine draagt ??een artikel, van een multi-institutioneel team, dat veel gevallen lijkt te laten zien waarin patiënten die medicijnafgevende stents ontvangen niet zoveel voordeel halen uit de apparaten.
Een deel van het probleem is de noodzaak om antikleefmedicijnen te nemen voor minimaal een jaar, die risico's met zich meebrengt en mogelijk meer schade kan toebrengen dan wanneer de stent niet in de eerste plaats wordt gebruikt.
Bovendien voegt het onderzoeksteam eraan toe dat onnodige procedures patiënten, zorginstellingen en verzekeringsmaatschappijen kostbare middelen kosten die misschien beter elders kunnen worden gebruikt. Robert Yeh, MD, MSc, van het Massachusetts General Hospital (MGH) Heart Center, de overeenkomstige auteur van het onderzoek, verklaart het probleem:

"Zowel drug-eluting stents en bare metal stents helpen reblockage van de kransslagaders voorkomen, en drug-eluerende stents verder verminderen dat risico door hergroei van weefsel in de stent te remmen ... Terwijl deze procedures levens kunnen redden tijdens een acute hartaanval en het verbeteren van de kwaliteit van leven voor veel patiënten. Beter zijn in onze toepassing van deze technologie kan leiden tot aanzienlijke besparingen met minimale klinische impact. "

EEN stent is een kleine draadvormige gaasbuis die in de slagader wordt geplaatst om deze op te hangen en open te houden, hetzij nadat een verstopping is verwijderd of waar slagaders worden verhard en vernauwd.
Het gebruik van stents gecoat in een medicijn werd geïntroduceerd in 2003 en helpt bij het voorkomen van weefselgroei rond het apparaat dat kan optreden bij sommige patiënten met metalen stents. Hun gebruik nam snel toe, aangezien de waargenomen wenselijkheid ten opzichte van basismetaal-alleen-stents in theorie redelijk duidelijk was. In 2005 vormden ze ongeveer 90% van alle stentimplantaten. Hun gebruik is teruggevallen tot ongeveer 75%. Desalniettemin zijn de kosten per jaar van 2002 tot 2006 ongeveer $ 1,5 miljard, alleen al kijkend naar de Medicare-cijfers.

Yeh en collega's hebben een studie ontworpen om te kijken hoe in de praktijk drug-eluting stents worden gebruikt en om te zien of artsen echt gefocust waren op het selecteren van patiënten die het meest zouden profiteren van het apparaat, wanneer ze de risico's in overweging zouden nemen. Ze namen gegevens van de National Cardiovascular Disease Registry (NCDR) van het American College of Cardiology en keken naar het voorspelde risico van patiënten op restenose en de mogelijke impact van het verminderen van het gebruik bij patiënten met een laag risico. Een formule werd gebruikt om rekening te houden met andere factoren zoals diabetes, de diameter van de behandelde slagader en de lengte van de aanvankelijke blokkade, en andere klinische en demografische factoren.
Het werk was indrukwekkend breed, het NCDR CathPCI-register was het grootste Amerikaanse klinische register van patiënten die cardiale angioplastiek ondergaan. Onderzoekers analyseerden informatie over ongeveer 1,5 miljoen patiënten in meer dan 1100 Amerikaanse ziekenhuizen tussen januari 2004 en september 2010. Slechts 13 procent werd gedefinieerd als een hoog risico op restenose, terwijl 44 procent een matig risico had en 43 procent een laag risico. In totaal ontving 77 procent van de patiënten drug-eluting stents: 83 procent van de hoogrisicopatiënten, 78 procent van de patiënten met matig risico en 74 procent van de patiënten met een laag risico.
Studie co-auteur John Spertus, MD, MPH, klinisch directeur van Outcomes Research bij Saint Luke's Mid America Heart Institute in Kansas City, Missouri en de Lauer / Missouri Endowed Chair en hoogleraar Geneeskunde aan de Universiteit van Missouri - Kansas City zei:

"De cruciale uitdaging bij het gebruik van stents is om ervoor te zorgen dat de beslissing de voorkeur van de patiënt weerspiegelt, en niet die van de arts ... Als de helft van de patiënten die vinden dat ze een laag risico hebben op restenose, kies dan voor blote metalen stents om de kosten, bloedingsrisico en andere complicaties te vermijden geassocieerd met dubbele plaatjesaggregatieremmers, konden we aanzienlijke besparingen genereren, terwijl we de voorkeuren van patiënten beter zouden respecteren. "

Yeh, een docent Geneeskunde aan de Harvard Medical School, voegde toe:

"We moeten meer gaan nadenken over wie echt profiteert van drug-eluting stents, of eigenlijk elke technologie, voordat we het kunnen gebruiken. Het ontwikkelen van voorspellende klinische modellen die kunnen helpen bij de beoordeling van risico's en voordelen en manieren vinden om die beter te integreren tools in onze drukke klinische routine zijn belangrijke uitdagingen die we proberen te overwinnen. "

Geschreven door Rupert Shepherd