nl.3b-international.com
Informatie Over Gezondheid, Ziekte En Behandeling.



We hebben een cultuurverschuiving in de patiëntenzorg nodig in Engeland zegt de patiëntengroep

We hebben een cultuuromslag nodig in de patiëntenzorg in Engeland, meldt de liefdadigheidsorganisatie Patiëntenvereniging in haar nieuwste rapport: "We hebben geluisterd, heb je geleerd?" uitgebracht op 8 november. Het rapport geeft zestien verslagen weer van arme ziekenhuiszorg gerelateerd aan patiënten en hun familieleden op de hulplijn van het goede doel. Een van de aangrijpende verhalen, die van een 96-jarige vrouw, wordt hieronder samengevat. Heel wat van de rapporten betreffen oudere en zwakke patiënten.
Het rapport richt zich op vier belangrijke fundamentele zorggebieden: communicatie, toegang tot pijnverlichting, hulp bij toiletbezoek en hulp bij eten en drinken.
Angela Rippon OBE, is vicepresident van de patiëntenvereniging en heeft het rapport met de volgende woorden gelanceerd:
"Dit rapport roept ernstige vragen op over de kwaliteit van de zorg die patiënten op onze ziekenhuisafdelingen ontvangen. Het is niet voldoende dat ziekenhuizen zeggen dat ze erkende zorg in het verleden niet goed genoeg hebben gehad en beloven dat ze verbeteringen voor de toekomst zullen hebben."
Chief Executive Katherine Murphy zegt in het voorwoord bij het rapport:
"Dit is ons derde compendium van patiëntenverhalen dat de ervaringen van arme verpleging en medische zorg onder de aandacht brengt - kwetsbare oudere patiënten vertrokken zonder een drankje, niemand om hen te helpen met hun voedsel, belletjes buiten hun bereik zetten en patiënten achtergelaten in pijnlijke pijn."
Ze vertelde de pers dat accounts van zorg "iedereen schofferen", en net als Rippon, dat het niet genoeg is om het rapport te herkennen en vervolgens "gewoon door te gaan":
"Er moet een cultuuromslag zijn in de manier waarop we patiënten behandelen op onze afdelingen", drong Murphy aan.
Een van de vele verhalen in het rapport is die van mevrouw Grimwood, die werd opgenomen in het Southend Hospital na een val in haar verzorgingstehuis. Haar dochter, Hilary Paviour, schrijft over wat ze zag tijdens het bezoek aan haar moeder in het ziekenhuis, op dit moment en ook op een ander tijdstip twee jaar eerder. Ze klaagde bij het ziekenhuis dat de behoeften aan toiletbezoek van haar moeder werden verwaarloosd door verpleegsters:
"Vaak toen ik haar bezocht, hielp ik haar om naar het toilet te worstelen, omdat ze niet regelmatig genoeg door het personeel was geholpen.Ze is een waardige, zelfbewuste, oude dame, trots onafhankelijk in haar persoonlijke gewoonten, en dus in plaats van aarde het bed dat ze zelf had opgemaakt om naar het toilet aan de andere kant van de kamer te gaan, ondanks dat ze in een veel verzwakte staat was, daarvoor moest ze haar infuus verwijderen. '
Bij andere gelegenheden hielp Hilary haar moeder zelf naar het toilet te gaan, omdat de hulpverleners haar al lang niet meer hadden:
"Mijn moeder zou me vragen haar mee te nemen naar het toilet als de hulpverleners waren uitgezet. Elke keer (4 keer) was dit een dringend verzoek, en niet omdat ze een infectie had, of veel had gedronken - ze was niet al lange tijd in toilet geweest, ondanks de pijn van haar gebroken bekken controleerde ze haar darmen om stoïcijns en pijnlijk naar de badkamer te lopen om het toilet met mij te gebruiken. "
"Overigens was de wc-bril besmeurd met uitwerpselen, maar haar behoefte was zo urgent dat ze er toch op zat." Ze kon niet wachten tot ik het schoon zou maken. "Haar broosheid betekende dat ze haar handen gebruikte om zich op de stoel te houden terwijl ze ging zitten ."
Na haar ontslag uit het ziekenhuis was het heiligbeen van mevrouw Greenwood erg rood en pijnlijk. Haar dochter beschrijft hoe voor de 8 dagen van haar verblijf in het ziekenhuis, haar tengere moeder "voor het grootste deel van elke dag zonder bescherming op een ziekenhuisstoel zat":
"De kwetsbaarheid van de huid van een oudere persoon en het risico dat hij kapot gaat, zou preventieve maatregelen moeten hebben, bijvoorbeeld om haar een anti-drukzuigend kussen te geven. Er lag een luchtbed op haar bed, dat ze ongeveer 10 jaar oud was. uur 's nachts, ze bezet haar stoel ongeveer 12 uur per dag zonder bescherming voor haar onder- of onderrug. "
Op andere momenten beschrijft Hilary hoe haar moeder "wanhopig dorstig" was en legt uit hoe ze ofwel te zwak was om water uit een kruik te gieten, of moeite had om deksels van bekers te trekken, en in plaats van een overlast te zijn die zojuist in stilte heeft geleden. Een deel van haar klacht tegen het ziekenhuis was dat ze de tijd niet hadden gevonden om aandachtig naar de zorgen van haar moeder te luisteren. Als dat wel zo was, zouden ze enkele eenvoudige feiten hebben begrepen die de zorg voor haar enorm hadden kunnen verbeteren.
Andere gevallen die in het rapport worden beschreven, zijn onder andere:

  • Jessie Thayer, 91, was een patiënt in het Frimley Park Hospital. Haar dochters schrijven over hun wanhoop bij het falen van verpleegsters om aan haar basishygiënebehoeften te voldoen. Dit was het tweede verblijf van hun moeder in hetzelfde ziekenhuis en ze hadden eerder geklaagd, maar er leek niets te zijn veranderd. In het rapport wordt echter beschreven hoe het ziekenhuis na deze tweede klacht reageerde en geeft deze casus een voorbeeld van de 'waarde van een met succes afgehandelde klacht'. De zussen zeiden dat hun vertrouwen in het ziekenhuis nu is hersteld.

  • Brian Smith, was een patiënt in het Pilgrim Hospital in Boston. Zijn vrouw, Margaret, zegt dat ze de gang in moest rennen schreeuwen om hulp terwijl Brian in zijn bed lag te sterven, want niemand beantwoordde de oproepzoemer. Het rapport beschrijft hoe ze een constante "strijd" moest maken om ervoor te zorgen dat het medicijn van haar man op het juiste moment werd gegeven, dat hij toegang had tot zijn zoemer en dat hij basiscomfort kreeg, zoals een extra kussen. Het rapport bevat twee zeer ontroerende gedichten van Margaret Smith ter nagedachtenis van haar echtgenoot.

  • Barry Woodward, een 68-jarige insuline-afhankelijke diabeet, was een patiënt in het Derby Royal Hospital. Hij moest zeven uur wachten op een ambulance en kreeg toen geen pijnverlichting toen hij in het ziekenhuis aankwam. In het rapport beklaagt hij zich over het feit dat de verpleegsters niet op zijn behoeften letten, met name om hem pijnverlichting te geven.Hij beschrijft wat er gebeurde toen hij wakker werd gemaakt om te horen dat hij een injectie moest krijgen voor inwendige bloedingen: "Ik had geen inwendige bloedingen en had die niet gehad gedurende mijn verblijf in het ziekenhuis. Ik weigerde botweg haar toe te staan om de injectie toe te dienen. Deze aflevering maakte me enorm bezorgd. "
Naast deze en andere rekeningen, zegt het rapport dat het huidige systeem van de Commissie voor zorgkwaliteit ontoereikend is en dat er behoefte is aan een "meer gedetailleerd en uitgebreid inspectieregime".
Het rapport identificeert ook veel problemen met de huidige manier waarop klachten worden afgehandeld door de NHS, en dit wordt benadrukt door de accounts die zij ontvangen van patiënten en hun familieleden op de hulplijn.
"In elk van onze laatste twee verslagen hebben we vastgesteld dat het klachtenstelsel een gebied is waar verbeteringen nodig zijn, en voorafgaand aan de publicatie van de verslagen wees het eigen rapport van de Ombudsman op bezorgdheid over het klachtenstelsel."
"De bellers van de hulplijn van de patiëntenvereniging drukken nog steeds geen vertrouwen in de manier waarop klachten binnen de NHS worden afgehandeld. Veel bellers klagen erover dat ze verschillende administratieve hindernissen moeten overwinnen, zoals verloren klachtenbrieven, onjuiste toestemmingsformulieren of gewoon achter een erkenning, voordat ze zelfs op het punt komen om hun klacht door het ziekenhuis te laten behandelen. "
Ook als de klacht enige vorm van aandacht krijgt, varieert de "kwaliteit en diepte van de reactie sterk tussen trusts", aldus het rapport.
Aan de ene kant voeren sommige zorgverzekeraars een grondig en gedetailleerd onderzoek uit, behandelen ze alle vragen van de klager en zorgen ze ervoor dat ze niet het gevoel krijgen dat hun klacht op een vluchtige manier is behandeld. En, cruciaal, ze bieden een verontschuldiging voor onaanvaardbare normen.
Aan de andere kant, zegt het rapport, zijn er trusts die niet reageren, weigeren om fouten te erkennen en korte en oppervlakkige onderzoeken uit te voeren.
Er is ook een suggestie dat dit het topje van de ijsberg zou kunnen zijn, omdat veel van de mensen die contact opnemen met de hulplijn zeggen dat ze zulke slechte ervaringen hebben gehad met pogingen om te klagen over voorvallen van slechte zorg dat ze het niet de moeite waard vinden .
Als gevolg hiervan herhaalt de liefdadigheidsinstelling haar vorige oproep voor:
"... een nationale enquête onder alle klagers, om een ??beter inzicht te krijgen in welke trusts een goed klachtenstelsel bieden en welke niet."
De liefdadigheidsinstelling gaat ook met de Nursing Standard de CARE-campagne lanceren, met als doel de fundamentele patiëntenzorg te verbeteren.
De campagne wordt gelanceerd door Angela Rippon OBE, de vice-president van Patients Association, en "zal ook aandacht schenken aan de complexe oorzaken van slechte zorg en een platform bieden voor debat tussen patiënten, verpleegkundigen, artsen, managers en politici".
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Vrouwen kopiëren elkaars eetpatronen

Vrouwen kopiëren elkaars eetpatronen

Als twee vrouwen samen eten, is het waarschijnlijker dat ze voedsel in haar mond stopt wanneer de andere dat ook doet - terwijl de met voedsel gevulde vork naar haar toe komt, heeft de andere meer kans om hetzelfde te doen binnen vijf seconden rapporteerden onderzoekers van de Radboud Universiteit Nijmegen in PLoS One (The Public Library of Science 1).

(Health)

Beroerte risico niet verminderd door EC-IC bypass-operatie

Beroerte risico niet verminderd door EC-IC bypass-operatie

Patiënten die een mini-beroerte hebben gehad, lijken geen verminderd risico te hebben op verdere beroertes als zij een EC-IC-bypass-operatie ondergaan, een procedure die gericht is op het verbeteren van de bloedstroom in de halsslagader, onderzoekers van de University of North Carolina School of Medicine, Chapel Hill, gerapporteerd in JAMA (Journal of the American Medical Association).

(Health)