nl.3b-international.com
Informatie Over Gezondheid, Ziekte En Behandeling.



Wat doen genen? - Nieuw inzicht

Het is algemeen bekend dat voor het klaren van een baan de juiste hulpmiddelen vereist zijn. Elke cel in het lichaam heeft een specifieke functie of functie; bijvoorbeeld, pancreascellen moeten insuline produceren, terwijl cellen in het netvlies van het oog licht en kleur moeten waarnemen. De juiste 'tools' voor cellen zijn eiwitten gecodeerd door genen, d.w.z. de 'juiste' genen voor de taak worden alleen ingeschakeld in bepaalde cellen waar ze nodig zijn. Maar net zoals het gebruik van de verkeerde tool voor de taak in een ramp terecht kan komen, geldt hetzelfde als de verkeerde genen in een cel worden ingeschakeld.
Wetenschappers weten al jaren dat het aanzetten op de verkeerde genen in sommige gevallen ernstige ziekten kan veroorzaken, waaronder kanker. Ze weten ook dat transcriptiefactoren, dwz specifieke eiwitten die in cellen worden aan- of uitgezet, afhankelijk van of ze wel of niet binden aan DNA in de buurt, net zo werken als een schakelaar, waarbij 'aan' betekent dat ze zich binden aan DNA en 'van' ze doen het niet.
Volgens een studie gepubliceerd in het 12 april nummer van Natuur, UNC-geleid team van wetenschappers, transcriptiefactoren gedragen zich niet als een 'aan-uit'-schakelaar, hun bindend gedrag is in feite aanzienlijk complexer.
Professor Jason Lieb, PhD, senior auteur van de studie en lid van UNC Lineberger Comprehensive Cancer Center, legt uit:

"Dit is een nieuwe manier om te kijken naar hoe genen worden gecontroleerd.Er zijn nu al een tijdje moleculaire kaarten die de locatie van waar de eiwitten zijn gebonden aan het DNA laten zien - zoals een routekaart.Voor de eerste keer kunnen we laten zien het moleculaire equivalent van een realtime verkeersrapport. "

Bij het werken met gist ontdekte het UNC-team dat het bindende proces van de transcriptiefactoren meer inhoudt dan gebonden zijn aan DNA of niet, het is dynamisch en kan 'loopband' zijn, wat betekent dat er geen voorgaand transcriptieproces plaatsvindt. Het team veronderstelt dat er binnen dit proces een moleculaire "koppeling" kan zijn die 'loopband' converteert naar een stabiele gebonden toestand en vervolgens het transcriptieproces naar voren verplaatst om het gen volledig in te schakelen.
Lieb, die ook directeur is van het Carolina Center for Genome Sciences, legt uit:

"Deze ontdekking is spannend omdat we een nieuwe manier hebben ontwikkeld om te meten en te berekenen hoe lang een eiwit is geassocieerd met alle verschillende genen die het reguleert. Dit is belangrijk omdat het een nieuwe stap vertegenwoordigt in het proces van hoe genen worden gereguleerd. Bij elke nieuwe stap zijn er kansen voor nieuwe reguleringsmechanismen. We ontdekten dat eiwitten die in de stabiele toestand binden, geassocieerd zijn met hoge niveaus van gentranscriptie. We denken dat als we de overgang tussen 'treadmilling' en stabiele binding kunnen reguleren, we kan de uitkomst reguleren in termen van genexpressie.Tenslotte zou dit soort regulering belangrijk kunnen zijn voor de genetische geneeskunde - een nieuwe manier om de 'schakelaars' die genexpressie geassocieerd met ziekte aan- of uitzetten, te reguleren. '

De onderzoekers besloten om een ??gecontroleerde competitie uit te voeren tussen twee exemplaren van dezelfde transcriptiefactor die elk een uniek moleculair label hadden. Ze lieten toe dat een van de eiwitten aan al zijn gen-targets bindt voordat de tweede kopie wordt geïntroduceerd, en de tijd gemeten die nodig was om het residente eiwit te vervangen door de transcriptiefactor van de concurrent. Vervolgens hebben ze deze informatie gebruikt om de verblijftijd op elke locatie in het genoom te berekenen.
Colin Lickwar, MS, eerste auteur van het artikel, zegt:
"We wisten niet of de verblijftijd belangrijk was, maar we vonden dat de verblijftijd een veel betere indicator was van de vraag of een gen werd aan- of uitgezet dan eerdere maten van binding." Anthony Carter, PhD, van het National Institutes of Health's National Institute of General Medical Sciences, legt uit: "Door een interdisciplinaire benadering waarbij het gebruik van wiskundige modelleertools is geïntegreerd, heeft Dr. Lieb nieuw licht geschetst op een fundamenteel cellulair proces, het vermogen om snel te schakelen tussen actieve en inactieve staten van genexpressie. De bevindingen kunnen nieuwe inzichten bieden over hoe cellen reageren op ontwikkelingsstoornissen en hoe ze zich aanpassen aan veranderende omgevingscondities. "

Geschreven door Petra Rattue

Heb je chocolademelk gekregen? Not Anymore Say Jamie Oliver, LA Schools

Heb je chocolademelk gekregen? Not Anymore Say Jamie Oliver, LA Schools

Chocolademelk, aardbeimelk, maïshonden en kipnuggets zijn onderweg naar LA-scholen. Jamie Oliver, een beroemde chef-kok, maakt ook zijn naam als een pionier tegen zwaarlijvigheid van kinderen en een betere gezondheid voor onze geschoolde jeugd in het algemeen. Deze week heeft het Los Angeles Unified School District (LAUSD) een verbod aangekondigd op gearomatiseerde melk voor starters, stappen zetten in de richting van een gezondere toekomst voor studenten.

(Health)

30 Patiënten met chronische neurologische aandoeningen Behandeld met ExAblate® Neuro

30 Patiënten met chronische neurologische aandoeningen Behandeld met ExAblate® Neuro

Er is aangekondigd dat het ExAblate® Neuro-systeem, ontwikkeld door InSightec Ltd en beperkt tot alleen voor onderzoek, is gebruikt voor de behandeling van 30 patiënten die lijden aan chronische neurologische aandoeningen bij klinisch onderzoek. De onderzoeken worden uitgevoerd door functionele neurochirurgen, neurologen en neuroradiologen in Zwitserland en de Verenigde Staten, om de veiligheid en primaire effectiviteit van het systeem voor de behandeling van essentiële tremor, neuropathische pijn en de ziekte van Parkinson te onderzoeken.

(Health)