Waarom kwam ik hier binnen? Hoe het lopen door deuropeningen ons vergeet

Ooit dit gedaan: doelbewust een kamer binnengegaan, dan daar gestaan ??als een idioot terwijl je probeerde te onthouden waar je voor kwam? Welnu, nu denken wetenschappers dat ze een verklaring hebben: als ze door deuropeningen gaan, zal de geest de huidige activiteit "wegschrijven".
Zoals Gabriel Radvansky, hoogleraar psychologie aan de universiteit van Notre Dame in Indiana, VS, uitlegt in een nieuwsartikel dat vorige week op de website van de universiteit is gepubliceerd:
"Binnengaan of verlaten via een deuropening dient als een 'event-grens' in de geest, die episodes van activiteit scheidt en ze weg archiveert."
"Het herinneren van de beslissing of activiteit die in een andere kamer is gemaakt, is moeilijk omdat het in compartimenten is verdeeld," voegde hij eraan toe.
Radvansky en collega's hebben dit fenomeen al een tijdje onderzocht: de bevindingen van hun nieuwste onderzoek zijn onlangs gepubliceerd in de Quarterly Journal of Experimental Psychology.
Zij schrijven:
"Eerder onderzoek met behulp van virtuele omgevingen heeft een locatieactualiserend effect onthuld, waarbij er een afname is in het geheugen wanneer mensen van de ene locatie naar de andere gaan."
Radvansky en collega's wilden echter onderzoeken of de "mate van onderdompeling" in de omgeving hiervan een effect had.
Voor hun nieuwste onderzoek voerden ze drie experimenten uit in reële en virtuele omgevingen, waarbij de laatste de plek is waar de onderwerpen de "omgeving" op een beeldscherm ervaren door middel van een computersimulatie. De deelnemers, allemaal studenten, kregen geheugentaken te doen terwijl ze net een kamer waren overgestoken en ook terwijl ze door een deuropening liepen.
Het eerste experiment werd gedaan in een virtuele omgeving met behulp van kleine beeldschermen, om de mate van onderdompeling te verminderen.
In dit experiment zijn de studenten van de ene naar de andere virtuele ruimte gegaan, hebben ze een voorwerp op een tafel opgepakt en verwisseld voor een object op een andere tafel. Vervolgens voerden ze dezelfde taak uit, "op dezelfde afstand" lopen, maar zonder door een deuropening te gaan.
De onderzoekers ontdekten dat de studenten meer vergaten nadat ze door een deuropening waren gegaan dan toen ze net dezelfde afstand door een kamer liepen, wat suggereert dat de deuropening of 'event boundary' hun vermogen belemmerde om gedachten of beslissingen terug te winnen die ze in een andere kamer hadden gemaakt.
Het tweede experiment was in de 'echte' wereld, niet op een computerscherm. De deelnemers moesten voorwerpen uit een tafel halen en ze in dozen verbergen en een kamer oversteken of door een deur naar een andere kamer gaan. Net als in experiment 1 liepen ze in beide gevallen op dezelfde afstand: door de kamer of door de deuropening.
De resultaten van het tweede experiment in de echte wereld waren hetzelfde als voor het eerste experiment in de virtuele wereld: het leek of het lopen door deuropeningen het geheugen schaadde.
In het derde en laatste experiment testten de onderzoekers of, als de deelnemers zich in dezelfde omgeving bevonden als waar ze het geheugen "creëerden", zelfs als ze door verschillende deuropeningen gingen, dit het geheugen niet zou schaden: er is een theorie dat als je kan onderwerpen plaatsen in dezelfde omgevingscontext als toen ze hun leerproces volgden, ze haalden de herinneringen terug die dat leren beter leren.
Maar dit gebeurde niet: de deelnemers werd gevraagd om een ??"beslissing" te nemen (selecteer een object) in een kamer, waarna ze door verschillende deuropeningen liepen en uiteindelijk in dezelfde kamer terechtkwamen waar ze begonnen. De resultaten toonden geen verbeteringen in het geheugen, wat volgens de onderzoekers suggereert dat het passeren van deuropeningen als een manier dient voor de geest om herinneringen op te slaan:
"In Experiment 3 is de oorspronkelijke coderingscontext hersteld door iemand terug te laten keren naar de oorspronkelijke ruimte waarin de objecten het eerst werden gecodeerd. Maar niet consistent met een coderingsspecificiteitsaccount verbeterde het geheugen niet door deze context te herstellen", schrijven ze.
Misschien is een manier om het probleem te overwinnen van het vergeten waar we de kamer in zijn gegaan, het schrijven van kleine briefjes aan onszelf, zoals Leonard Shelby, de man met anterograde amnesie, die werd gespeeld door Guy Pearce in de genomineerde thriller Memento.
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Kindermishandeling Moordplegers veroordeeld met hetzelfde percentage als volwassen moordovertreders

Volgens een studie in het oktobernummer van Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, een van de JAMA / Archives-tijdschriften, in Utah, lijken kindermishandeling en daders van moordzaken voor volwassenen in dezelfde mate veroordeeld te zijn. Daders van kindermishandeling lijken ook vergelijkbare niveaus te krijgen in hoe ernstig ze zijn veroordeeld.

(Health)

Wacht drie minuten voordat u de navelstreng vastklemt, vermindert het risico op ijzertekorten

Volgens een onderzoek dat vandaag op bmj.com is gepubliceerd, wordt het ijzergehalte bij gezonde pasgeboren baby's na vier maanden verbeterd door ten minste drie minuten te wachten voordat de navelstreng wordt vastgeklemd. Onderzoekers van het onderzoek stellen dat het vertragen van koordklemmen standaardzorg moet zijn na ongecompliceerde zwangerschappen en dat dit niet gepaard gaat met neonatale geelzucht of andere bijwerkingen voor de gezondheid.

(Health)