Valse positieve mammogrammen zijn van invloed op de meeste vrouwen na een decennium

Een nieuw onderzoek van de nationale gegevens van het consortium voor borstkankervaccinatie in de Annalen van interne geneeskunde onthult dat in een decennium van jaarlijkse mammogrammen meer dan de helft van de vrouwen zonder kanker teruggeroepen zal worden voor verdere testen, en ongeveer 1 op de 12 vrouwen zal worden verwezen voor een biopsie.
Onderzoeksleider Rebecca Hubbard, PhD, een assistent-onderzoeker bij Group Health Research Institute legde uit:

"We hebben deze studie uitgevoerd om vrouwen te helpen weten wat ze kunnen verwachten als ze in de loop van vele jaren regelmatig screeningsmammogrammen krijgen.We hopen dat vrouwen, als ze weten wat ze kunnen verwachten met screening, minder angstig zullen zijn als - of wanneer - ze teruggeroepen voor meer testen In de overgrote meerderheid van de gevallen betekent dit niet dat ze kanker hebben. Wanneer een vrouw zonder borstkanker wordt teruggeroepen na screening mammografie voor extra testen, heeft ze een "vals positief".
We wilden beter begrijpen hoe waarschijnlijk vals-positieve testresultaten zijn wanneer vrouwen jaarlijkse screeningsmammogrammen ontvangen in vergelijking met elk ander jaar - en beginnen op de leeftijd van 50 vergeleken met de leeftijd van 40. "

Hubbard en haar team analyseerden gegevens van meer dan 169.000 vrouwen die tussen de 40 en 59 jaar oud waren in zeven regio's in de VS. ...
Volgens Hubbard is de kans dat vrouwen in de loop van een decennium vals positief zijn, teruggebracht van 61% tot 42% wanneer ze om het jaar worden gescreend, in plaats van jaarlijks. De kans op valse positieven werd gehalveerd als vrouwen eerdere mammogrammen beschikbaar hadden om te vergelijken. Hubbard adviseert dat vrouwen die niet terugkeren naar dezelfde faciliteit waar ze hun vorige mammogram hadden, van te voren moeten regelen dat hun vorige mammogrammen naar de nieuwe mammografie-faciliteit worden gestuurd.
Hubbard vervolgde:

"We ontdekten dat vrouwen in de leeftijd van 40 en 50 vergelijkbare risico's hadden om gedurende 10 jaar screening vals positief te zijn, maar in de loop van hun leven zou screening vanaf 40-jarige leeftijd een grotere kans op valse positieven hebben dan wanneer ze was begonnen op de leeftijd van 50, vanwege dat extra decennium van screening. "

Hun resultaten toonden aan dat vrouwen met de diagnose kanker om de twee jaar niet veel waarschijnlijker de diagnose late kanker kregen, vergeleken met vrouwen die jaarlijks screenden. Hubbard legt uit: "Vrouwen moeten met hun artsen praten om weloverwogen beslissingen te nemen over hoe vaak het beste is voor hen om screening te krijgen - en wanneer ze moeten beginnen."
Mammografie is de enige screeningstest om het risico te verminderen van een vrouw die sterft aan borstkanker die in klinische onderzoeken is geverifieerd. Voor vrouwen die een vals-positief antwoord ontvangen, kan het een zeer stressvolle ervaring zijn en kan vrouwen voorkomen dat ze regelmatig worden gescreend.

In hetzelfde nummer van Annalen, een bijbehorende studie over onderzoek naar borstkankerbewaking onder leiding van Karla Kerlikowske, MD, van de universiteit van Californië, San Francisco, is de eerste die de nauwkeurigheid van digitale mammografie in vergelijking met filmmamografie in de Amerikaanse gemeenschapspraktijk onderzoekt. Nieuwere digitale mammografie heeft de afgelopen jaren de oudere filmmammografie vervangen.
De onderzoekers, waaronder dr. Hubbard, ontdekten dat zowel digitale als filmmammogrammen op vergelijkbare wijze presteerden voor mensen in de leeftijd van 50 tot 79 jaar voor het opsporen van kanker. Bovendien vonden ze dat digitale mammografie misschien beter is dan filmmammografie bij het opsporen van kanker voor vrouwen in hun 40s met dichte borsten, die niet door de menopauze waren gegaan. Voor vrouwen van 40 tot 49 jaar was het risico op een vals-positief iets hoger met digitale mammografie vergeleken met film.
In een bijbehorend rapport van het International Prevention Research Institute in Lyon, Frankrijk, worden de twee onderzoeken in verband gebracht.
Beide onderzoeken werden gefinancierd door het National Cancer Institute, dat het consortium voor conservering van borstkanker ondersteunt. Het verzamelen van gegevens over kanker werd ook gedeeltelijk ondersteund door verschillende openbare gezondheidsdiensten en kankerregisters in de Verenigde Staten.
Evenals Drs. Kerlikowske en Hubbard, de aanvullende co-auteurs van beide onderzoeken, waren Diana L. Miglioretti, PhD, van Group Health Research Institute en Bonnie C. Yankaskas, PhD, van de University of North Carolina in Chapel Hill.
Naast Drs. Hubbard, Kerlikowske, Miglioretti en Yankaskas, de andere co-auteurs van de studie over valse positieven waren Weiwei Zhu, MS, van Group Health Research Institute en Chris I. Flowers, MD, van het Moffitt Cancer Center and Research Institute, in Tampa , FL.
En de andere co-auteurs van het onderzoek naar digitale versus film mammografie waren Constance D. Lehman, MD, PhD, van de Universiteit van Washington, ook een aangesloten onderzoeker aan het Group Health Research Institute; Berta M. Geller, EdD, van de Universiteit van Vermont in Burlington; Stephen H. Taplin, MD, MPH, van het National Cancer Institute; en Edward A. Sickles, MD, van de University of California, San Francisco.
Geschreven door Grace Rattue