nl.3b-international.com
Informatie Over Gezondheid, Ziekte En Behandeling.



Nieuwe drugsbestendige malaria zou miljoenen levens in gevaar kunnen brengen

Een nieuw onderzoek dat vandaag in een toonaangevend medisch tijdschrift is gepubliceerd, toont aan dat de parasieten die malaria veroorzaken in West-Cambodja resistentie hebben ontwikkeld tegen eerstelijnsgeneesmiddelen, waardoor hun effectiviteit wordt verminderd en mogelijk het leven van miljoenen mensen in gevaar wordt gebracht.
De studie, die werd gefinancierd door het Global Malaria Program van de World Health Organization, de Wellcome Trust en de Li Ka Shing Foundation, was het werk van onderzoekers van het Wellcome-Mahidol University Oxford Tropical Medicine Research Program, gevestigd in Bangkok, Thailand, en collega's bij andere onderzoekscentra, en wordt gepubliceerd in het 30 juli nummer van de New England Journal of Medicine, NEJM.
Het onderzoeksprogramma in Bangkok is een samenwerking tussen Mahidol University, Bangkok en de Universiteit van Oxford, ondersteund door de Wellcome Trust. De fondsen van het WHO-programma waren afkomstig van subsidies van de Melinda Gates Foundation en het Western Pacific Regional Office.
Malaria is een potentieel dodelijke ziekte die jaarlijks meer dan een miljoen mensen doodt; meestal jonge kinderen en zwangere vrouwen. De ziekte wordt veroorzaakt door een parasiet genaamd Plasmodium die het bloed- of lymfesysteem van de mens binnenkomt via beten van de vrouwelijke Anopheles-mug die parasiteert.
De meest dodelijke vorm van malaria wordt veroorzaakt door de parasiet Plasmodium falciparum die 9 van de 10 mensen die ze infecteert doodt.
De aanbevolen eerstelijnsbehandeling voor P. falciparum-malaria zijn combinatietherapieën die geneesmiddelen gebruiken die afkomstig zijn van artemisinine en die afkomstig zijn van de zoete alsemplant (Artemisia annua) die eeuwenlang door beoefenaars van de Chinese geneeskunde onder de naam Qinghaosu werd gebruikt.
Geneesmiddelen op basis van arteminisine worden beschouwd als beter dan andere anti-malariamedicijnen zoals chloroquine en mefloquine, omdat malaria-parasieten tot nu toe niet in staat blijken om het te weerstaan.
Recente rapporten van de Thais-Cambodjaanse grens, waar een aantal keer eerder resistentie tegen malariamedicijnen is opgetreden, duiden erop dat er een soort malariaparasiet opduikt die resistent is tegen op artemisinine gebaseerde medicijnen.
De auteurs besloten dit verder te onderzoeken door het uitvoeren van twee open-label (dat is in tegenstelling tot een geblindeerde trial, artsen en patiënten wisten welke medicijnen ze kregen) gerandomiseerde studies om de effectiviteit van twee anti-malaria-behandelingen in twee groepen van 40 patiënten te vergelijken.
Eén groep patiënten bevond zich in Pailin, West-Cambodja, en de andere in Wang Pha, in het noordwesten van Thailand.
Elke patiënt ontving de relevante dosering passend bij hun lichaamsgewicht van ofwel artesunaat of een combinatie van artesunaat en mefloquine. (Artesunaat is een artemisininederivaat). Zo kregen 20 patiënten in elk land monotherapie (alleen artesunaat) en 20 kregen combinatietherapie.
Uit de resultaten bleek dat de patiënten in Thailand gemiddeld binnen 48 uur vrij van de parasiet waren, maar in het westen van Cambodja duurde het bijna twee keer zo lang voordat de parasiet was verdwenen: daar duurde het 84 uur.
Een andere manier om te testen op resistentie tegen geneesmiddelen is om te kijken of de ziekte terugkeert na de behandeling. Als het medicijn effectief is, zou het aantal parasieten tijdens de behandelingsperiode moeten dalen en zou de infectie moeten verdwijnen.
In de onderzoeken ontdekten de onderzoekers dat bij de patiënten in elk land die monotherapie kregen, de infectie terugkeerde bij 6 van de 20 patiënten in het westen van Cambodja en bij slechts 1 van de 20 patiënten in Thailand.
Evenzo, van de 20 patiënten in elk land die werden behandeld met combinatietherapie, herstelde de infectie zich in Cambodja in Cambodja in vergelijking met slechts 1 in Thailand.
Hoofdauteur Dr. Arjen Dondorp van de faculteit Tropische Geneeskunde aan Mahidol University vertelde de media dat:
"Onze studie suggereert dat malaria-parasieten in Cambodja minder vatbaar zijn voor artemisinine dan die in Thailand."
"Dit betekent dat het langer duurt om de parasieten te doden", voegde Dondorp eraan toe en legde uit:
"Artemisinine moet de parasieten in een vroeg stadium verwijderen, zodat ze niet verder rijpen en zich voortplanten.Wanneer de werking van het medicijn verminderd is, wordt het moeilijker om de parasieten uit het lichaam te verwijderen."
Naarmate het artemisininederivaat zijn potentie verliest, beginnen artemisinine-gebaseerde combinatietherapieën (ACT's) steeds meer te vertrouwen op het zwakkere partnergeneesmiddel, wat de kans vergroot dat resistentie ook zal evolueren naar het partnergeneesmiddel.
"Dit heeft zeer belangrijke gevolgen voor de levensduur van ACT's. Het verliezen van ACT's zou een ramp zijn voor de beheersing van malaria," waarschuwde Dondorp.
Speculerend over wat deze daling in suscpetibility kan veroorzaakt hebben, zijn er een aantal mogelijke bijdragende factoren, hoewel de studie het zelf niet onderzocht.
Een daarvan is het feit dat Cambodja in de afgelopen 30 jaar heeft vertrouwd op geneesmiddelen op basis van artemisinine en een van de eersten was die in 2001 ACT's gebruikte.
Maar helaas is een groot probleem de relatief ongereguleerde privésector van waaruit veel patiënten in de regio hun anti-malariamedicijnen krijgen, die vaak als monotherapie worden verkregen en de behandelingskuren vaak niet worden voltooid.
Voeg daarbij het probleem van namaak en minderwaardige medicijnen met onvoldoende hoeveelheden artemisinine, en je hebt een hoog risicoscenario voor de opkomst van resistente vormen van malaria.
Wat de reden ook is, er zijn ook tekenen dat artemisinineresistentie zich verspreidt naar andere delen van Cambodja en Thailand, en Dondorp zegt dat er geen tijd te verliezen valt: we moeten snel handelen.
"Het voorkomen van de verspreiding van resistente parasieten wanneer ze opduiken is cruciaal," zei Dondorp.
"Het gebruik van combinatietherapieën is hier erg belangrijk voor.Ik zou graag zien dat er een verbod is op artesunate monotherapie, behalve in specifieke gevallen," voegde hij eraan toe.
Mede-auteur professor Nick White, voorzitter van het Wellcome Trust South-East Asia Program, zei dat de studie wijst op mogelijk verwoestende gevolgen:
"Artemisinins zijn essentiële wapens in onze oorlog tegen malaria," zei hij, en als ze niet effectief zijn:
"Eliminatie van malaria zal niet mogelijk zijn en miljoenen levens zouden verloren kunnen gaan."
"Artemisinine Resistentie bij Plasmodium falciparum Malaria."
Dondorp, Arjen M., Nosten, Francois, Yi, Poravuth, Das, Debashish, Phyo, Aung Phae, Tarning, Joel, Lwin, Khin Maung, Ariey, Frederic, Hanpithakpong, Warunee, Lee, Sue J., Ringwald, Pascal, Silamut, Kamolrat, Imwong, Mallika, Chotivanich, Kesinee, Lim, Pharath, Herdman, Trent, An, Sen Sam, Yeung, Shunmay, Singhasivanon, Pratap, Day, Nicholas PJ, Lindegardh, Niklas, Socheat, Duong, White, Nicholas J .
N Engl J Med, Volume 361, Nummer 5, pp 455-467, 30 juli 2009.
Extra bron: Wellcome Trust.
Geschreven door: Catharine Paddock, PhD

Overgang van zorgprogramma's nadat ziekenhuisontslag de overnametarieven heeft verlaagd

Overgang van zorgprogramma's nadat ziekenhuisontslag de overnametarieven heeft verlaagd

Twee artikelen gepubliceerd in Archives of Internal Medicine vonden dat programma's voor transitiezorg gericht op gehospitaliseerde senioren resulteerden in een significant lager aantal ziekenhuisopnames. Het programma helpt oudere patiënten omgaan met het verlaten van het ziekenhuis. De auteurs schreven: "In de Verenigde Staten variëren de herroepingspercentages van 30 dagen voor patiënten van 65 jaar of ouder in het algemeen van 20 tot 25 procent, afhankelijk van de klinische toestand en de geografische regio, wat aangeeft dat er veel ruimte voor verbetering is.

(Health)

Slaapapneu heeft een hoger risico op kankersterfte

Slaapapneu heeft een hoger risico op kankersterfte

University of Wisconsin School of Medicine and Public Health heeft vandaag een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat mensen die aan slaapapneu lijden een verhoogd risico op kankersterfte lijken te hebben. Eerdere studies hebben de problemen van slaapstoornissen in de ademhaling (SBD) gekoppeld aan hypertensie, hart- en vaatziekten, depressie en eerdere sterfte, maar dit is de eerste om een ??link te vinden naar kanker.

(Health)