Adderall-tekort ingesteld om door te gaan

Adderall is een stimulant om ADHD te behandelen, maar het is ook een gereguleerde stof vanwege de verslavende eigenschappen van het medicijn. De DEA (Drug Enforcement Agency) bewaakt en controleert hoeveel van de basisingrediënten voor de vervaardiging van het medicijn kunnen worden gedistribueerd naar farmaceutische bedrijven.
Deze flessenhals betekent dat fabrikanten achterblijven zonder de actieve ingrediënten die ze nodig hebben om het medicijn voor commercieel en medisch gebruik te maken. Ironisch genoeg is het systeem specifiek ontworpen om voorraadstapels van de gecontroleerde ingrediënten en het medicijn zelf te voorkomen, die kunnen worden ondermijnd voor ongeoorloofd gebruik.
DEA beoordeelt hoeveel legitiem gebruik waarschijnlijk is voor het jaar en geeft daarom de gemengde amfetaminezouten vrij aan de fabrikanten. Medicijnfabrikanten worden echter geconfronteerd met een stijgende vraag en bevinden zich op het verkeerde been van de DEA. In 2010 werden meer dan 18 miljoen recepten geschreven voor het medicijn, een toename van 13 procent ten opzichte van het voorgaande jaar.
Het medicijn is populair geworden bij studenten die misschien geen ADHD hebben, maar zoeken naar recepten om hun concentratie tijdens het studeren en onderzoeken te verhogen. Het is ook een vrij populaire weekendfeestdrug geworden, omdat het iemand bewuster en zelfverzekerder maakt, meer gericht, en in combinatie met andere drugs, zoals alcohol of marihuana, zorgt voor een betere "high".
Patiëntengroepen en artsen beginnen te klagen over de tekorten en vrezen dat de quota van 2012 in eerste instantie zullen worden gebruikt voor het vullen van 2011-orders die in het systeem zitten. Het productieproces kost uiteraard ook tijd, dus het kan enkele maanden duren voordat het tekort kan worden verlicht. Echte patiënten en medische praktijken lijken te lijden onder wat alleen maar kan worden omschreven als administratieve rompslomp.
Ruth Hughes, chief executive van Children and Adults with Attention Deficit / Hyeractivity Disorder (CHADD) zei:

"Ik ben erg bezorgd over de toekomst ... Niemand lijkt veel inventaris te hebben om ons de komende maanden vooruit te helpen."

ADHD is een veel voorkomende kinderziekte, waarbij ongeveer 9 procent van de kinderen van vijf tot zeventien last heeft van het probleem. ADHD en zijn behandelingen hebben geleid tot aanzienlijke controverses, waaronder inbreng van bekende figuren, zoals Neil Bush (de broer van de voormalige president), die sterk stond tegenover medicijnkinderen.
Onderzoek toont aan dat ADHD-medicijnen diegenen helpen die zich niet op school kunnen concentreren, of die thuis onhandelbaar en hyperactief zijn. De laatste tijd is onderzoek begonnen om aan te tonen dat het typische probleem met jonge mannen niet zo opvallend is bij jonge vrouwen, die misschien gewoon depressief lijken of onderpresteren. Daarom is het cijfer van 9% mogelijk een onderschatting, met veel jonge meisjes die het probleem momenteel niet herkennen totdat ze volwassen zijn, of zelfs totdat ze zelf kinderen krijgen die de medicatie nodig hebben.
De DEA drong erop aan dat het quotum voor 2011 voldoende was, maar herzag dit in december naar een hoger cijfer, en verklaarde dat:

"We vergroten het totaal, zodat we genoeg hebben om te reageren op specifieke bedrijven als hun verzoeken om meer amfetaminezouten gerechtvaardigd en nodig zijn ... De bedrijven kunnen en vragen meer amfetaminezouten, en we kunnen en reageren op die verzoeken gedurende het hele jaar ."

Het alleen verhogen van het beschikbare nationale quotum houdt echter niet meteen rekening met klachten van fabrikanten dat het de DEA-maanden per keer kan afhandelen om individuele verzoeken om nieuwe ingrediënten toe te staan.
Op de vraag waarom het proces zo lang duurde, gaf de DEA een typisch politiek type antwoord dat de echte problemen die bij de hand liggen niet benadert:

"We doen ons best om beide missies te volbrengen, en het quotasysteem maakt deel uit van het proces om dit te bereiken."

Dit is niet goed genoeg, zeggen belangenbehartigingsgroepen, die beginnen te lobbyen bij zowel de DEA als de drugmakers om de tekorten voor eens en voor altijd op te lossen. De DEA controleert ongeveer 400 basische stoffen, naast hun afgeleide producten, zoals zouten en ethers.
Terwijl sommige artsen hun patiënten overzetten op alternatieve medicijnen, zoals Ritalin, werkt het niet voor iedereen. Het overschakelen van medicatie tijdens kritieke momenten van behandeling kan de algehele effectiviteit ondermijnen.
Neem het voorbeeld van Amy Alkon, 47, die een gesyndiceerde column over dating en omgangsvormen schrijft. Alkon begon Adderall te gebruiken voor haar ADHD omdat Ritalin niet meer goed voor haar werkte en zij zegt:

"Ik ben naar de grootste medische centra in Los Angeles geweest, heb talloze apotheken geroepen en ze hebben geen pillen. Niemand heeft iets."

En hoewel een kind in de klas verkort kan worden of nerveus of nerveus kan zijn, voor een volwassene die vertrouwt op de behandeling om een ??professioneel leven en een gezonde mentale toestand te behouden, is het vooruitzicht niet zo'n basismedicijn beschikbaar te hebben, niet het minst een dat dagelijks wordt ingenomen en bekend is dat het verslavend is, moet zeer verontrustend zijn.
Dit is niet de eerste keer dat de regering de schuld krijgt voor tekorten aan medicijnen. President Obama heeft onlangs een bevel uitgevaardigd aan farmaceutische bedrijven en de FDA om het tekort aan generieke injecteerbare medicijnen op te lossen, dat fabrikanten niet konden produceren vanwege een gebrek aan vergunningen.
Geschreven door Rupert Shepherd