Antipsychotische medicatie voor militaire PTSS niet effectief, onderzoek toont

Volgens een studie van JAMA, (Thema-uitgave van 3 augustus over geweld en mensenrechten) patiënten die leden aan een aan het leger gerelateerde, chronische posttraumatische stressstoornis (PTSS) die niet goed reageerde op antidepressiva, ondervonden geen vermindering van PTSS-symptomen door het gebruik van antipsychotische medicatie risperidon.
De meest voorkomende en invaliderende psychiatrische stoornis voor militairen die dienen in de strijd is PTSS. De meest gebruikte farmacotherapie voor PTSS zijn antidepressiva. Achtergrondinformatie van het artikel onthult dat het Amerikaanse Department of Veterans Affairs (VA) 89% van zijn met PTSS gediagnosticeerde veteranen behandelt met therapie en serotonineheropnameremmers (SRI's) heeft voorgeschreven.
Volgens de auteurs:

"SRI's blijken bij mannetjes minder effectief te zijn dan bij vrouwen en minder effectief bij chronische PTSS dan bij acute PTSS. Daarom hoeft het niet te verbazen dat een SRI-onderzoek bij veteranen negatieve resultaten opleverde." Tweede generatie antipsychotica (SGA's) worden veel gebruikt medicijnen voor SRI-resistente PTSS-symptomen, ondanks beperkte bewijzen die deze praktijk ondersteunen. "

John H. Krystal, MD, van het VA Connecticut Healthcare System, West Haven, Conn., En team onderzocht of risperidon (een tweede generatie antipsychoticum dat op grote schaal wordt gebruikt voor schizofrenie en bipolaire stoornis) naast een voortgezette farmacotherapie effectiever is dan een placebo om chronische militair-gerelateerde PTSS-symptomen te verminderen bij veteranen van wie de symptomen niet veranderden na ten minste 2 adequate SRI-behandelingen.
De studie werd uitgevoerd over een periode van 6 maanden - het was een gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde multicenter trial tussen februari 2007 en februari 2010 op 23 poliklinieken Veterans Administration. 296 van de 367 gescreende patiënten werden gediagnosticeerd met militair-gerelateerde PTSS die aanhoudende symptomen vertonen ondanks ten minste 2 bevredigende SRI-behandelingen waarbij 247 patiënten bijdroegen aan de analyse van de primaire uitkomstmaat. Patiënten werden toegediend om ofwel een eenmaal daagse dosis van maximaal 4 mg risperidon of een placebo en andere psychosociale behandelingen voor geestelijke gezondheid te ontvangen. Symptomen van PTSS, depressie, angst en andere gezondheidsresultaten werden bepaald via verschillende schalen en enquêtes.

De analyse van de gegevens onthulde aan onderzoekers dat er geen statistisch significant verschil was na 6 maanden behandeling tussen risperidon en placebo om PTSS-symptomen te verminderen. Bovendien bleek risperidon niet statistisch superieur te zijn aan placebo op een van de andere uitkomsten, waaronder verbetering van de levenskwaliteit, depressie, angst of paranoia / psychose. Over het algemeen was het aantal bijwerkingen tijdens de behandeling laag, maar leek het niet gerelateerd te zijn aan de dosering van risperidon.
De auteurs concludeerden:

"Samenvattend, risperidon, het tweede meest voorgeschreven antipsychoticum van de tweede generatie in VA voor PTSS en de beste gegevens ondersteunde adjuvante farmacotherapie voor PTSS, verminderde de algemene PTSS-ernst niet, produceerde globale verbetering of verhoogde de kwaliteit van leven bij chronische patiënten. SRI-resistente militair-gerelateerde PTSS-symptomen In het algemeen bieden de gegevens geen krachtige ondersteuning voor het huidige wijdverspreide voorschrift van risperidon aan patiënten met chronische SRI-resistente militair-gerelateerde PTSS-symptomen, en deze bevindingen zouden een zorgvuldige beoordeling van de voordelen van deze symptomen moeten stimuleren. medicijnen bij patiënten met chronische PTSS. "

Redactioneel in hetzelfde dagboek

Charles W. Hoge, MD, van het Walter Reed Army Medical Center, Silver Spring, Md. Zegt in een begeleidend redactioneel over het behandelen van militair-gerelateerde PTSS:

"Aanzienlijke verbeteringen in de bevolkingszorg voor oorlogsveteranen zullen innovatieve benaderingen vereisen om het bereik van de behandeling te vergroten." Aandacht voor de beroepscontext, gevechtsfysiologie en mentale en fysieke comorbiditeit is essentieel Validatie en implementatie van collaboratieve zorgmodellen in de eerste lijn moet een hoge prioriteit hebben .
Het koppelen van op bewijsmateriaal gebaseerde componenten van therapie aan de voorkeuren van patiënten en het versterken van narratieve processen en sociale connecties door middel van peer-to-peer-programma's worden aangemoedigd. Familieleden, die hun eigen unieke perspectieven hebben, zijn essentiële deelnemers aan het genezingsproces van de veteraan en hebben ook hun eigen steun nodig. Onderzoek is nodig om de percepties die oorlogsveteranen hebben op het gebied van geestelijke gezondheidszorg, aanvaardbaarheid van zorg, bereidheid om door te gaan met behandeling en manieren om met veteranen te communiceren die hun ervaringen als krijgers valideren, beter te begrijpen. "

Geschreven door Petra Rattue