Gemeenschappelijke tuinders met minder kans op overgewicht

Mensen die betrokken zijn bij tuinieren in de gemeenschap hebben over het algemeen een aanzienlijk lagere body mass index dan hun niet-tuinierende tegenhangers, meldt een team van de Universiteit van Utah in de American Journal of Public Health.
Eerdere studies hebben aangetoond dat gemeenschapstuinders zowel voedingskundige als sociale voordelen aan buurten bieden, legde hoofdauteur Cathleen Zick uit. "Maar tot nu toe hadden we geen gegevens om een ??meetbaar gezondheidsvoordeel te tonen voor degenen die de tuinen gebruiken."
Het team uit Utah gebruikte BMI (body mass index) om te meten hoe dichtbij of ver mensen waren met hun ideale lichaamsgewicht. BMI is een berekening op basis van uw lengte en gewicht; het wordt vaak gebruikt om te screenen op obesitas, overgewicht of ondergewicht. Een gezonde BMI voor een typische volwassene varieert van 18,5 tot 24,9. BMI is geen goede maat voor intensieve atleten of bijzonder gespierde mensen.
De onderzoekers gebruikten unieke administratieve gegevens om de relatie tussen community gardening en gezondheidsresultaten te beoordelen. Ze vergeleken de BMI van een typische gemeenschapstuinman en de kans op obesitas / overgewicht met drie controlegroepen:

• Niet-gerelateerde mensen uit dezelfde buurtgroep - deze mensen deelden dezelfde fysieke omgeving, inclusief hoe dicht bij lokale winkels en winkels waren, economische status en loopbaarheid


• Dezelfde siblingsgroep van het geslacht - om invloed uit te oefenen op familie-invloeden, zoals genetica, voeding en lichaamsbeweging


• Tuinmannen echtgenoten groep - deze mensen delen dezelfde voedselkeuzes en levensstijlen, inclusief de voordelen van het voedsel dat in de gemeenschapstuin wordt gekweekt

De onderzoekers koppelden 375 tuinders aan BMI-informatie en gebruikten hun rijbewijsregistratie om een ??steekproef van buren te maken die ze konden matchen voor leeftijd, geslacht en woonlocaties. Broers en zussen en echtgenoten werden gelokaliseerd door toegang te krijgen tot gegevens uit de huwelijks-, echtscheidings- en geboorteaktes van Utah. Het team had uiteindelijk volledige gegevens over 198 tuinders en 67 echtgenoten.

Mensen die gemeenschappelijke tuinen gebruiken, hebben minder kans op overgewicht of obesitas
Zick en team ontdekten dat:

In vergelijking met de niet-gerelateerde mensen uit dezelfde buurtgroep

• De gemiddelde BMI van vrouwelijke community tuinders was 1,84 lager dan het gemiddelde voor hun buurt, d.w.z. 11 pond (4.98 kilo) magerder voor een 5 ft 5 inch lange vrouw


• De gemiddelde BMI van mannelijke gemeenschapstuinders was 2,36 lager dan het gemiddelde voor hun buurt, d.w.z. 16 ponden (7,25 kilo) magerder voor een 5 ft 10 inch lange man


• Vrouwelijke gemeenschapstuinders hadden 46% minder kans op overgewicht / obesitas dan de gemiddelde vrouw in hun buurt


• Mannelijke gemeenschapstuinders hadden 62% minder kans op overgewicht / obesitas dan hun gemiddelde mannelijke buren

In vergelijking met dezelfde groep van siblings van het geslacht

• Vrouwelijke gemeenschapstuinders hadden een BMI van 1,88 lager dan hun zussen


• Mannelijke gemeenschapstuinders hadden een BMI van 1,33 lager dan hun broers

In vergelijking met de echtgenotengroep van tuinlieden

• De echtgenoten van mannelijke of vrouwelijke gemeenschapstuinders hadden niet meer de neiging om zwaarlijvig / overgewicht te worden dan hun geliefden in de tuinarchitectuur. Onderzoekers zeiden dat dit niet verrassend is, omdat ze waarschijnlijk baat hadden bij het eten van tuingroenten en helpen met tuinieren.

Zick schreef:

"Deze gegevens zijn intrigerend, hoewel ze afkomstig zijn van deelnemers aan een enkele gemeenschapsorganisatie in Salt Lake City en mogelijk niet breed van toepassing zijn totdat er meer onderzoek wordt gedaan. studie bevestigt het idee dat gemeenschapstuinen een waardevol wijkmateriaal zijn dat gezonder leven kan bevorderen.
Dat kan van belang zijn voor stedenbouwkundigen, volksgezondheidsfunctionarissen en anderen die zich richten op het ontwerpen van nieuwe buurten en het revitaliseren van oude. "

Zick concludeerde:

"We weten dat obesitas kostbaar is. Deze studie begint licht te werpen op de kosten en baten van de keuzes die gezinnen maken over eten en lichaamsbeweging.
Toekomstig onderzoek met gecontroleerde, gerandomiseerde veldstudies in verschillende gemeenschappen is nodig om ons inzicht in de rol die tuinieren in een gezond leven kan spelen, verder te vergroten. "

In het nummer van april 2007 van de Journal of the American Dietetic Association, Debra Haire-Joshu, Ph.D., directeur van het Obesity Prevention Center van de universiteit van Saint Louis schreef: "Of een voedsel in eigen land is, maakt een verschil. Tuinproducten creëren wat we een 'positieve voedselomgeving' noemen."
Geschreven door Christian Nordqvist