IQ-tests zijn misleidend

Het berekenen van de intelligentie van een persoon met behulp van een quotiënttest (IQ-test) is eigenlijk heel arm en misleidend, aldus onderzoekers van Western University, Canada. Ze voerden een onderzoek uit om de effectiviteit van het gebruik van IQ-tests voor het meten van intelligentie te observeren en publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift neuron.
Het onderzoeksteam omvatte Adrian M. Owen en Adam Hampshire van Western's Brain and Mind Institute en Roger Highfield, directeur externe zaken, Science Museum Group in Londen, U.K.
Meer dan 100.000 mensen uit plaatsen over de hele wereld namen deel aan de studie, ze kregen elk een online cognitieve test die hun geheugen, aandacht, redenering en planningsmogelijkheden onderzocht. De onderzoekers vroegen hen ook naar hun levensstijl en achtergrond.
Volgens Owen, de Canada Excellence Research Chair bij Cognitive Neuroscience and Imaging en senior onderzoeker van het project:

"De opname was verbluffend, we verwachtten een paar honderd antwoorden, maar duizenden en duizenden mensen namen deel, inclusief mensen van alle leeftijden, culturen en geloofsovertuigingen uit alle hoeken van de wereld."

Ze ontdekten dat intelligentie eigenlijk bestaat uit drie verschillende componenten: kortetermijngeheugen, redenering en een verbale component. De variaties in de prestaties van cognitieve vaardigheden kunnen worden verklaard door deze drie componenten.
Door het gebruik van functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) konden de onderzoekers verschillende circuits in de hersenen identificeren die verantwoordelijk zijn voor deze verschillen in cognitieve vaardigheden.

De hersenen hebben verschillende zenuwcircuits die bijdragen aan het intellectuele vermogen. Mensen kunnen in sommige van deze gebieden goed zijn, maar in andere minder goed. Een algemene meting van intelligentie, zoals een IQ-test, laat niet de volledige verschillen in cognitieve vaardigheden bij mensen zien.
De studie identificeerde ook factoren die de hersenfunctie kunnen beïnvloeden, zoals de neiging om computerspelletjes, leeftijd en geslacht te spelen.
Adrian M. Owen: "Regelmatige hersentraining heeft de cognitieve prestaties van mensen helemaal niet bevorderd, maar veroudering had een diepgaand negatief effect op zowel het geheugen als het redeneervermogen,"

Hampshire zei:

"Intrigerend genoeg presteerden mensen die regelmatig computerspelletjes speelden aanzienlijk beter in termen van zowel redeneren als kortetermijngeheugen. En rokers presteerden slecht op het kortetermijngeheugen en de verbale factoren, terwijl mensen die vaak last hadden van angst slecht presteerden op de computer. kortetermijngeheugenfactor in het bijzonder ".

Hij concludeerde: "Om ervoor te zorgen dat de resultaten niet bevooroordeeld zijn, kunnen we niet veel zeggen over de agenda, behalve dat er nog veel meer fascinerende vragen zijn over variaties in cognitieve vaardigheden die we willen beantwoorden".

Geschreven door Joseph Nordqvist