Magnetische hersenstimulatie geneest depressie zonder de slaap te beïnvloeden

Sterke magnetische stimulatie van de frontale kwab van de hersenen kan de symptomen van depressie verminderen en heeft geen nadelige invloed op slaap of opwinding, wat vaak voorkomt bij het gebruik van antidepressiva.
Dit nieuwe onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Biologische psychiatrie, vindt dat als de depressie van mensen verbetert, hun slaap verbetert en de behandeling geen slapeloosheid of andere slaapproblemen hoeft te veroorzaken.
Een onderzoeksteam voerde een secundaire analyse uit van een onderzoek bij 301 patiënten op 23 locaties, waarbij gekeken werd naar de verschillen tussen het Neuronetics Transcraniaal Magnetic Stimulation Therapy System en de placebobehandeling bij patiënten die niet goed reageren op antidepressiva.
TMS-sessies werden gedurende vier weken aan de deelnemers gegeven gedurende 40 minuten, vijf dagen per week. De originele bevindingen, gepubliceerd in Biologische psychiatrie in 2007, steunde de goedkeuring van de Food and Drug Administration van TMS voor de behandeling van depressie.
Deze secundaire beoordeling bevestigde de succesvolle werking van TMS, maar onthulde geen significant verschil in tarieven voor slapeloosheid of slaperigheid bij degenen die placebo of daadwerkelijke behandelingen kregen. Patiënten in de behandelingsgroep waren ook niet meer geneigd om om medicatie te vragen om te helpen met angst of slapeloosheid.
De auteurs melden dat de nieuwe bevindingen de zorgen over slaapgerelateerde bijwerkingen zullen verminderen en helpen artsen eraan te herinneren aandacht te blijven besteden aan resterende slapeloosheid bij depressieve mensen die met TMS worden behandeld.
Slaapproblemen zijn een belangrijke bijwerking in verband met antidepressiva. Sommige medicijnen kalmeren patiënten, terwijl anderen hun systemen versnellen en het slapen moeilijker maken. De meerderheid van de patiënten met een depressieve stoornis lijdt aan slapeloosheid. Velen vinden dat ze een tijdje slapeloosheid hebben en gaan dan door te veel slapen. Gelukkig heeft TMS geen negatief effect op slaappatronen.
Rosenquist zei:

"Een van de vele slechte dingen over depressie is dat patiënten vaak niet kunnen slapen, we denken dat het een significant symptoom is." Als patiënten niet kunnen slapen, draagt ??dit echt bij tot hun benauwdheid en neemt zelfs de kans op zelfmoord toe. patiënten kunnen tolereren, zodat ze bij de behandeling blijven, wat weken duurt om volledig te bereiken. Onze studie draagt ??bij aan het bewijs dat aantoont dat TMS opmerkelijk weinig bijwerkingen heeft. "

TMS is een populair verzoek van patiënten met depressie, hetzij in combinatie met medicijnen, hetzij om ze te vermijden.

Rosenquist zei: "Stemmingsstoornissen worden geassocieerd met wijdverspreide structurele en functionele veranderingen in het menselijk brein, die met succesvolle behandeling kunnen worden omgekeerd." Klinische onderzoekers werken aan het vinden van de optimale manier om de normale hersenfunctie te herstellen. "
TMS werkt op de prefrontale cortex, een regio in de hersenen die betrokken is bij stemmingsregulatie en een aantal andere functies van hogere orde, zoals besluitvorming, evaluatie en planning.
Tijdens een TMS-sessie zit de patiënt in een ligstoel en worden korte pulsen van een MRI-sterktemagneet toegediend, het apparaat wordt tegen de voorkant van het hoofd gehouden. De toegepaste magneet-energie verhoogt de activiteit van de hersencellen dichtbij het oppervlak van de hersenen, waardoor de rest van de hersenen actiever wordt.
Ongeveer 14,8 miljoen Amerikaanse volwassenen (6,7%) leven elk jaar met een depressieve stoornis, aldus het NIMH (National Institute of Mental Health). Het is de belangrijkste oorzaak van invaliditeit onder Amerikanen van 15 tot 44 jaar. Rosenquist legde uit dat niemand weet wat precies depressie veroorzaakt of waarom antidepressiva en andere therapieën, zoals TMS, werken.
Rosenquist zei: "Het is een belangrijke puzzel en het werk gaat verder." We zijn verheugd om deel uit te maken van deze inspanning op Georgia Health Sciences University. "
Geschreven door Kelly Fitzgerald