Mannelijke vruchtbaarheid hersteld met ontbrekende spermaproteïne

Mannelijke onvruchtbaarheid kan het gevolg zijn van sperma dat slechts één vitaal eiwit mist, wat nodig is om het ei te activeren wanneer het sperma zich ermee vermengt. Maar het injecteren van dat ei met het ontbrekende eiwit kan de vitale processen van de embryonale ontwikkeling "schoppen" en dramatisch de kansen op een succesvolle zwangerschap vergroten.
Dit zijn de bevindingen van een nieuw onderzoek door een team van de Universiteit van Cardiff in het Verenigd Koninkrijk, die over hun werk schrijven in een paper dat in het tijdschrift wordt gepubliceerd Vruchtbaarheid en steriliteit. Ze suggereren dat de bevindingen de argumenten versterken voor het mogelijke gebruik van het eiwit bij de behandeling van mannelijke onvruchtbaarheid.
Professoren Tony Lai en Karl Swann leidden het onderzoeksteam van het University Institute of Molecular and Experimental Medicine, waar ze ontdekten hoe sperma tijdens het bevruchtingsproces een vitaal eiwit, PLC-zeta (PLCz), aan het ei overdraagt. Dit eiwit activeert het ei, in feite het initiëren van de biologische processen van vroege embryo-ontwikkeling.

Ze vonden ook dat een defect PLCz-eiwit, dat is gekoppeld aan sommige vormen van mannelijke onvruchtbaarheid, het ei niet bevrucht, en het behandelen van dergelijke onbevruchte eieren met een actieve vorm van het eiwit, herstelt de activering van het ei.

Wetenschappers zijn van mening dat het injecteren van de proteïne PLCz in eieren die niet zijn bevrucht door mannelijke onvruchtbaarheid, de bevruchting kan stimuleren.Ze hebben de actieve vorm van PLCz-eiwit van menselijk sperma in het laboratorium bereid.
Lai zegt in een persverklaring dat hun studie vaststelt dat "dit ene sperma-eiwit, PLCz, absoluut cruciaal is op het punt waar het leven begint".

"We weten dat sommige mannen onvruchtbaar zijn omdat hun sperma niet in staat is om eieren te activeren." Hoewel hun sperma samensmelt met het ei, gebeurt er niets. "Dit sperma mist misschien een goed werkende versie van PLCz, wat essentieel is om de volgende fase van zwanger worden te activeren ," hij voegt toe.
Lai legt uit dat toen ze een onbemest ei met de menselijke PLCz injecteerden dat ze in het laboratorium hadden bereid, het antwoordde "precies zoals het zou moeten doen bij bevruchting, resulterend in een succesvolle embryonale ontwikkeling naar het blastocyststadium, essentieel voor zwangerschapssucces".
Het team wijst erop dat een belangrijk kenmerk van hun studie is dat ze PLCz van menselijke sperma hebben gebruikt; eerdere onderzoeken met dergelijke positieve resultaten waren alleen bij muizen uitgevoerd.
Er is echter nog een weg te gaan voordat het eiwit kan worden gebruikt in klinische behandelingen:

"Hoewel dit een laboratoriumexperiment was en onze methode niet op precies dezelfde manier in een fertiliteitskliniek kon worden gebruikt, is er potentieel om deze vooruitgang in mensen te vertalen," zegt Lai.
Hij suggereert dat het mogelijk zal zijn om menselijk PLCz-eiwit te maken en "het te gebruiken om de activering van eieren op een volledig natuurlijke manier te stimuleren". Lai suggereert ook het zou paren met IVF-behandelingen kunnen helpen "uiteindelijk hun kansen verbeteren om een ??baby te krijgen en mannelijke onvruchtbaarheid te behandelen".
Het onderzoek werd gefinancierd door de Wellcome Trust.
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Richtlijnen Belangenconflicten panelleden verhogen de zorg

Uit een onderzoek dat op bmj.com werd gepubliceerd, bleek dat leden van richtlijnpanels in de Verenigde Staten en Canada een hoge prevalentie van conflicten en een hoog aantal onderrapportageconflicten van belang (COI) hebben. Het probleem van onvolledige openbaarmaking komt aan het licht in het onderzoek, dat ook de cruciale relatie tussen de aanwezigheid van COI en de richtlijnen voor sponsoring onderstreept.

(Health)

Hoarding niet gerelateerd aan OCD, nieuwe bevindingen onthullen

Een rapport gepubliceerd in het augustusnummer van Archives of General Psychiatry, een publicatie van het JAMA-netwerk, heeft vastgesteld dat patiënten met hamsterende aandoeningen abnormale activiteit hadden in hersengebieden die stimulusafhankelijk waren toen de persoon moest beslissen wat te doen met objecten die ofwel behoorde toe aan hen, of iemand anders.

(Health)