Patiënten met de ziekte van Parkinson kunnen reageren op de 19e-eeuwse Vibration-Chair-therapie

Om de symptomen van de ziekte van Parkinson te verlichten, ontwikkelde Jean-Martin Charcot, een beroemde neuroloog in de 19e eeuw, een 'trillingsstoel' die verbeteringen in zijn patiënten liet zien. Charcot stierf kort daarna, voordat hij in staat was een uitgebreidere evaluatie van zijn therapie uit te voeren.
Een team van neurologische onderzoekers van het Rush University Medical Center repliceerde het werk van Charcot om te onderzoeken of zijn waarnemingen onderbouwd waren. Hun studie, gepubliceerd in het aprilnummer van Journal of Parkinson's Disease, suggereert dat hoewel vibratietherapie sommige symptomen van de ziekte van Parkinson significant verbetert, het effect werd opgemerkt in zowel de behandelingsgroep als de controlegroep, wat aangeeft dat andere factoren, naast vibratie, een rol speelden.
Hoofdonderzoeker Christopher G. Goetz, MD, directeur van de ziekte van Parkinson en Movement Disorders Center bij Rush, legt uit:

"We probeerden het protocol van Charcot na te bootsen met moderne apparatuur om een ??historische waarneming te bevestigen of te weerleggen." Zowel de behandelde groep als de controlegroep verbeterden op vergelijkbare wijze, suggererend dat andere factoren een effect hadden op de motorische functie van de ziekte van Parkinson. "

Charcot verkreeg het idee voor de ontwikkeling van de trillingsstoel, die het voortdurende schokken van een rijtuig of trein nabootste nadat zijn patiënten hem hadden laten weten dat hun ongemakkelijke of pijnlijke symptomen leken te verdwijnen tijdens lange koetsritten of treinreizen, en dat de opluchting nog enige tijd bleef hangen tot na de reis.
Goetz en zijn team hebben willekeurig 23 patiënten toegewezen aan een maand van 30 minuten lange dagelijkse therapiesessies in een vibrerende stoel of dezelfde stoel zonder trillingen, waarbij beide groepen tijdens hun sessie naar een ontspanningscd van natuurgeluiden luisterden.
De bevindingen wezen uit dat degenen in de vibratiebehandelingsgroep na een maand van dagelijkse 30 minuten durende therapiesessies een aanzienlijke verbetering in de motoriek hadden bereikt, maar dat de 'niet-trillende' groep ook een aanzienlijke verbetering opmerkte, hoewel niet zo hoog als de andere groep. Beide groepen hadden vergelijkbare en substantiële verbeteringen op het gebied van angst, depressie, vermoeidheid en slaap 's nachts en rapporteerden dezelfde hoge tevredenheid met hun therapiesessies.
Goetz legt uit:

"Onze resultaten bevestigen de waarneming door Charcot van verbetering van de symptomatologie van de ziekte van Parkinson met chronische vibratiebehandeling, maar we hebben het effect dat specifiek is voor vibratie niet gevonden, maar onze gegevens suggereren dat auditieve sensorische stimulatie met ontspanning in een luie stoel of gewoon de deelname aan een onderzoek protocol heeft hetzelfde voordeel als trillingen op de motorfunctie. Hoewel we het erover eens kunnen zijn dat onze resultaten het wetenschappelijk denken over behandelingsmechanismen niet kunnen veranderen, zullen onze clinici patiënten kunnen begeleiden naar ten minste één apparaat dat veilig is en verband houdt met objectieve veranderingen in parkinsonachtige beperkingen scores."

Goetz concludeert:

"Charcot's advies aan collega's resoneert als men vibratietherapie plaatst in de context van mogelijke opties voor patiënten." Het is geen klein voordeel om de patiënten van verlamming agitans te kunnen verlichten. '

Geschreven door Petra Rattue