Prostaatkanker - Androgene deprivatietherapie verhoogt het risico op cardiovasculair overlijden niet

Een studie gepubliceerd in het decembernummer van JAMA laat zien dat, hoewel eerdere onderzoeken suggereerden dat androgeendeprivatie therapie die is ontworpen om de productie van mannelijke geslachtshormonen voor de behandeling van prostaatkanker te remmen, het sterfterisico van cardiovasculaire oorzaken kan verhogen, onderzoekers van een meta-analyse van eerdere gerandomiseerde studies geen links vonden naar mannen met een ongunstig risico, niet-metastatische prostaatkanker. Ze vonden echter wel een link van een lager risico op prostaatkanker specifieke dood en dood door alle oorzaken met androgeen deprivatie therapie.
Androgeen deprivatie therapie (ADT) in de vorm van een gonadotropine-releasing hormoon (GnRH) agonist is een pijler van de behandeling van prostaatkanker. De Amerikaanse Food and Drug Administration werd gevraagd om een ??veiligheidswaarschuwing uit te geven, evenals een gezamenlijke verklaring van verschillende medische genootschappen om het bewustzijn van een mogelijk verband tussen ADT en cardiovasculaire voorvallen te vergroten, nadat verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat ADT het risico op cardiovasculaire dood kan verhogen . Deze bevindingen zijn echter niet bevestigd in andere onderzoeken.
Paul L. Nguyen, MD, van het Dana-Farber Cancer Institute, Brigham en Women's Hospital, en Harvard Medical School, Boston, en zijn team voerden een meta-analyse uit van gerandomiseerde gecontroleerde studies om na te gaan of ADT is verbonden met cardiovasculaire aandoeningen sterfte bij mannen met een ongunstig risico, niet-metastatische prostaatkanker, mortaliteit door alle oorzaken en prostaatkanker-specifieke mortaliteit (PCSM).
De onderzoekers beoordeelden medische literatuur en vonden acht gerandomiseerde studies (n = 4.141 patiënten) die voldeden aan de criteria voor de meta-analyse. In deze onderzoeken varieerde de mediane (middelste) follow-up tussen 7,6 en 13,2 jaar.
Zij rapporteerden dat:

• Er waren 255 cardiovasculaire sterfgevallen onder de 2.200 personen die werden behandeld met ADT, wat overeenkomt met een totale incidentie van cardiovasculaire sterfte van 11%.
• Voor de controlegroep ontdekten ze dat er 252 cardiovasculaire sterfgevallen onder de 1941 patiënten waren, voor een totale incidentie van 11,2%.
• Onder deelnemers aan ADT-onderzoeken van korte duur (6 maanden of minder), was het percentage cardiovasculaire sterfte 10,5% vergeleken met 10,3% voor de controlegroep.
• Voor patiënten die deelnamen aan ADT-onderzoeken met een lange duur (3+ jaar), was het percentage cardiovasculaire sterfgevallen 11,5% versus 11,5% voor de controlegroep.

Bovendien ontdekte het team dat de leeftijd van de patiënten hun bevindingen niet veranderde, omdat er geen verband was tussen cardiovasculaire mortaliteit en ADT, of de mediane leeftijd van de patiënt jonger of ouder was dan 70 jaar.

443 PCSM-sterfgevallen vonden plaats onder de 2.527 mannen in de ADT-groep en 552 PCSM-sterfgevallen voorgedaan bij de 2.278 deelnemers in de controlegroep. Het relatieve risico van PCSM was 31% lager voor mannen die ADT kregen, met een incidentie van 13,5 procent in vergelijking met 22,1% voor de controlegroep. In totaal waren er 1.140 sterfgevallen onder mannen in de ADT-groep en 1.213 totale sterfgevallen onder mannen in de controlegroep, waarbij onderzoek suggereerde dat het relatieve risico op mortaliteit door alle oorzaken 14% lager was voor degenen die ADT kregen in vergelijking met mannen in de controle groep (incidentie, respectievelijk 37,7% versus 44,4%).
De onderzoekers verklaren:

"Over het algemeen zouden de resultaten van ons onderzoek over het algemeen geruststellend moeten zijn voor de meeste mannen met een ongunstig-risico prostaatkanker, rekening houdend met ADT, omdat het geassocieerd was met een verbeterde overleving zonder maatstaf voor de cardiovasculaire mortaliteit, maar een paar belangrijke punten moeten worden verhoogd. geen van de onderzoeken was gestratificeerd op basis van reeds bestaande cardiovasculaire comorbiditeit, daarom kan onze studie niet uitsluiten dat een kleine subgroep van mannen met onderliggende hartaandoening (zelfs als deze onder controle is) extra cardiovasculaire mortaliteit door ADT zou kunnen ervaren.
Een tweede kwestie is dat, hoewel ons onderzoek totale cardiovasculaire sterfgevallen heeft beoordeeld, dit niet de mogelijkheid kon uitsluiten dat cardiovasculaire sterfgevallen eerder optreden bij mannen die ADT krijgen. Kortom, onze meta-analyse van meer dan 4000 patiënten kon geen enkel bewijs vinden dat ADT het risico op cardiovasculaire sterfte verhoogt bij mannen met ongunstig-risico, niet-metastatische prostaatkanker, maar vond wel een significante associatie tussen ADT en verbeterde prostaatkanker-specifieke overleving en algehele overleving. "

Geassocieerd rapport in hetzelfde tijdschrift

William K. Kelly, DO, en Leonard G. Gomella, MD, van Thomas Jefferson University, Kimmel Cancer Center, Philadelphia, schrijven dat met meer dan 600.000 mensen in de VS, met prostaatkanker die ADT-behandeling krijgt, de voordelen en korte en lange tijd -term risico van ADT moet duidelijk worden geschetst.

"... mannen met hartaandoeningen die het grootste risico lopen door ADT-complicaties, moeten de juiste secundaire preventieve maatregelen van de American Heart Association (lipidenverlagende therapie, antihypertensieve therapie, glucoseverlagende therapie en trombocytenaggregatieremmer) volgen. Een deel van het behandelingsregime gedurende tientallen jaren, clinici die patiënten met prostaatkanker behandelen, begrijpen nog steeds de kortetermijn- en langetermijnbiologische effecten van biochemische castratie, maar hebben nu een betere waardering voor deze complicaties. "

Geschreven door Grace Rattue