Psychotische stoornissen en stemmingsstoornissen beïnvloed door verstoorde mitochondriale functie

Een artikel van Janssen Research & Development, LLC, gepubliceerd in de editie van mei 2012 van Nature Reviews / Neuroscience beoordeelt het toenemend bewijs dat een verminderde mitochondriale functie kan een grote invloed hebben op de stemming en psychotische stoornissen.
De beoordeling omvat een bespreking van recente gegevens uit een groot aantal onderzoeken bij mens en dier die de hypothese ondersteunen dat verminderde mitochondriale functie neurale plasticiteitswegen kan verstoren en de cellulaire veerkracht kan verminderen, wat op zijn beurt mogelijk de ontwikkeling of progressie van stemmingsstoornissen kan stimuleren; zoals ernstige depressie en bipolaire stoornis (BPD), evenals andere psychiatrische stoornissen met beperkter beschikbaar bewijs, zoals schizofrenie en autisme.
Het onderzoek dat in het artikel wordt besproken, onderstreept de hoge prevalentie van psychiatrische aandoeningen bij veel ziekten met mitochondriale dysfunctie of genetische mitochondriale defecten. Het omvat ook die onderzoeken die aangeven dat een 'gezonde' mitochondriale functie mogelijk een belangrijke regulator is van synaptische kracht en cellulaire veerkracht in neuronale circuits die complexe hersenfuncties van hoge orde reguleren, zoals affect, cognitie, gedrag en perceptie.
Leidende onderzoeker, Husseini K. Manji, M.D., Global Therapeutic Area Head for Neuroscience bij Janssen Research & Development, LLC, licht toe:

"Het ontgrendelen van de mysteries van de hersenfunctie is van fundamenteel belang voor het aanpakken van de gezondheid en het welzijn van mensen die lijden aan aandoeningen zoals depressie, bipolaire stoornis en autisme.In het ophelderen van de rol van de mitochondriale functie bij de ontwikkeling en progressie van deze ziekten, ontdekken we potentieel nieuwe wegen voor hun behandeling Ons doel is om aanvullend onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe en nieuwe therapieën voor deze complexe aandoeningen te bevorderen. "

De auteurs benadrukken dat meer onderzoek naar mitochondriale dysfunctie noodzakelijk is om de ontwikkeling van dergelijke nieuwe therapieën te bevorderen, en zij stellen ook dat nieuwe strategieën nodig zijn bij de ontwikkeling van werkelijk nieuwe behandelingen voor sterk invaliderende psychiatrische aandoeningen. Ze pleiten met name voor het testen van verbindingen met een verbeterde penetratie van het centrale zenuwstelsel (CZS), evenals die andere dan eenvoudige antioxidanten.
Gezien het feit dat mitochondriën een brede en fundamentele impact hebben op cellulaire processen, kan het bijzonder uitdagend zijn om nieuwe therapeutica te ontwikkelen die met name gericht zijn op mitochondria vanwege hun potentiële CZS-specifieke effecten. De auteurs bevelen daarom een ??nieuwe en mogelijk efficiëntere aanpak van de ontwikkeling van geneesmiddelen aan; d.w.z. een benadering waarbij de kleinste gemene deler het doelwit van de therapie wordt, waarbij latere inspanningen gericht zijn op opschalingstherapieën om voordelen te verkrijgen voor een breder scala aan ziekten die de onderliggende oorsprong delen.

De meest waarschijnlijke doelen voor een succesvolle therapie zijn stoornissen waarvoor het primaire defect voorkomt in de mitochondria of die sterk bewijs hebben dat mitochondriën een grote invloed hebben op ziektepathologie. Een succesvolle strategie als deze zou een mogelijk, efficiënt en kosteneffectief voordeel betekenen voor een compleet scala aan aandoeningen die verband houden met mitochondriale dysfunctie.
Geschreven door Petra Rattue