Pulsoximetrie detecteert aangeboren hartziekte bij pasgeborenen, moet worden opgenomen in routinezorg

Een artikel dat eerst online is gepubliceerd The Lancet onthult dat een snelle, niet-invasieve test voor het meten van bloedzuurstofniveaus bij pasgeborenen een groter aantal gevallen van levensbedreigende aangeboren hartafwijkingen kan detecteren dan de huidige standaardbenaderingen en moet worden opgenomen in de routinematige beoordeling van alle pasgeborenen voorafgaand aan hun ontslag uit het ziekenhuis .
Een van de belangrijkste oorzaken van kindersterfte in de ontwikkelde wereld is aangeboren hartafwijkingen. Mid-trimester echo's en routine fysieke onderzoeken kort na de geboorte, niet in slagen om veel levensbedreigende hartafwijkingen te identificeren met de huidige screening-technieken. Dit heeft tot gevolg dat een aanzienlijk aantal baby's na het verlaten van het ziekenhuis niet gediagnosticeerd zijn, wat kan leiden tot hogere percentages complicaties of zelfs de dood. Eerdere studies, hoewel de meeste eerdere onderzoeken klein waren en te weinig waren om de nauwkeurigheid te schatten, meldden het potentieel van pulsoxymetriescreening voor het identificeren van significante of levensbedreigende aangeboren hartafwijkingen bij pasgeborenen.
In de grootste nauwkeurigheidsstudie van het Verenigd Koninkrijk tot nu toe, hebben Andrew Ewer en collega's van de Universiteit van Birmingham en het Birmingham Women's Hospital in het VK prospectief het vermogen van de test om kritische congenitale hartaandoeningen te identificeren (dood veroorzaken of opdringerige interventie vóór 28 dagen) of een ernstige congenitale hartaandoening (die de dood veroorzaakt of die opdringt tot ingrijpen vóór de leeftijd van 12 maanden).
Tussen februari 2008 en januari 2009 werden in zes kraamafdelingen in het VK meer dan 20.000 ogenschijnlijk gezonde pasgeboren baby's gescreend met pulsoximetrie vóór ontslag uit het ziekenhuis en gevolgd tot 12 maanden oud.
De onderzoekers ontdekten dat pulsoximetrie 75% van de kritische gevallen detecteerde en 49% van alle belangrijke aangeboren hartafwijkingen. Na 35 gevallen van vermoedelijke congenitale hartafwijkingen na antenatale echografie niet te hebben meegerekend, bedroeg de detectiegraad van pulsoximetrie 58% voor kritieke gevallen en 28% voor alle belangrijke gevallen.
De detectie van kritieke aangeboren hartafwijkingen verbeterde tot 92%, en geen baby stierf aan een niet-gediagnosticeerde hartziekte, toen pulsoximetrie werd gecombineerd met routine-echografie en pasgeboren lichamelijk onderzoek.
Bij 169 baby's had pulsoxymetrie een vals-positief cijfer van 0,8%. Zes van deze baby's hadden echter significante hartafwijkingen en nog eens 40 baby's hadden verdere problemen (ademhalingsstoornissen en infecties) waarvoor dringend medisch ingrijpen noodzakelijk was.
De auteurs legden uit:

"Pulsoximetrie is een veilige, niet-invasieve, uitvoerbare en redelijk nauwkeurige test met een gevoeligheid die beter is dan die van prenatale screening en klinisch onderzoek ... Het voegt waarde toe aan bestaande screening en is waarschijnlijk nuttig voor de identificatie van gevallen van kritieke aangeboren hartafwijkingen die anders onopgemerkt zouden blijven. De detectie van andere ziekten ... is een bijkomend voordeel.(conclusie) De resultaten van dit onderzoek versterken het sterke bewijs dat de potentiële voordelen van pre-injectie pulsoxymetriescreening als routineprocedure aangeeft.

In een reactie schreef William Mahle van Emory University School of Medicine, Atlanta, VS en Robert Koppel van Cohen Children's Medical Center, New York, VS:

"De beslissing om een ??nieuwe screeningtest voor pasgeboren baby's te introduceren is er een die na zorgvuldige overweging moet worden genomen." Gezondheidszorgsystemen in de ontwikkelde wereld zijn al zwaar belast, maar de dwingende gegevens van Ewer en collega's ondersteunen opname van pulsoximetrie in de zorg voor de pasgeboren baby. "

Amy Thompson, Senior Cardiac Nurse bij de British Heart Foundation, zei:

"We weten dat een aangeboren hartaandoening ongeveer één op de 145 geboorten treft en hoewel er grote vooruitgang is geboekt in de behandeling en verzorging van aangeboren hartaandoeningen, is vroege en snelle detectie de sleutel tot meer overleving.
Niet alle baby's die met een hartafwijking worden geboren, vertonen tekenen of symptomen, dus problemen kunnen onopgemerkt blijven. Dit is een veelbelovend onderzoek dat laat zien hoe een snelle en eenvoudige test zou kunnen helpen om meer hartafwijkingen op te sporen en echt een verschil te maken. "

Geschreven door Grace Rattue