Rio Summit - Verenigd Koninkrijk en Noorwegen proberen een voorsprong te nemen op het verbeteren van sociale determinanten van gezondheid

Een gezondheidsbeleid paper wordt gepubliceerd door professor Sir Michael Marmot van het University College London, UK en zijn team Dr. Jessica Allen, Dr Ruth Bell en professor Peter Goldblatt, voorafgaand aan de grote conferentie die zal plaatsvinden tussen de 19e-21e van oktober, in Rio de Janeiro, Brazilië. De conferentie heeft alle lidstaten van de Wereldgezondheidsorganisatie uitgenodigd zich in te zetten voor solide beleid om de sociale determinanten van gezondheid te verbeteren. Het document van Prof. Marmot en zijn team schetst de problemen en uitdagingen, met aandacht voor de Europese regio van de WHO en het nieuwe beleid Gezondheid 2020.
Tussen en binnen alle landen bestaan ??ongelijkheden op het gebied van gezondheid en andere factoren, ongeacht het inkomen. In sommige gevallen blijken deze ongelijkheden aanzienlijk te zijn. Verschillende omstandigheden in het dagelijks leven binnen een bevolking zijn gebaseerd op grote ongelijkheden in de verdeling van macht, middelen en geld. Degenen die lijden aan ongelijkheid in gezondheid zijn mannen en vrouwen, ouderen, werkende mensen en mensen in de vruchtbare leeftijd.
Het nieuwe rapport van Prof. Marmot verwijst naar zijn WHO-rapport van zijn Commissie voor Sociale Determinanten van Gezondheid (CSDH) in 2008. Sinds 2008 hebben verschillende landen vooruitgang geboekt:

• Costa Rica probeert een methode van de hele regering om de ongelijkheid op gezondheidsgebied te verbeteren
• Brazilië heeft zijn eigen CSDH ingesteld
• Australië heeft samengewerkt met de WHO Pacific-regio om zijn eigen plannen te maken.
• In India is aanzienlijke vooruitgang geboekt met initiatieven, zoals de uitbreiding van het recht op onderwijs en de regeling voor tewerkstelling op het platteland.
• De regering in het Verenigd Koninkrijk heeft een witboek over de volksgezondheid uitgegeven, waarin de vermindering van ongelijkheden op gezondheidsgebied centraal staat in het gezondheidsplan. Dat omvat ook doelen, zoals minimuminkomen voor gezond leven, verbeteringen in het onderwijs en levenslang leren.
• In Noorwegen zijn beleidsmaatregelen getroffen om de sociale gradiënt in gezondheid aan te pakken.
• En Slovenië en Denemarken hebben nationale plannen ontwikkeld op basis van de sociale determinanten van gezondheid.

Tien ministers van volksgezondheid uit landen in Zuidoost-Europa ondertekenden de belofte van Banja Luka op 14 oktober 2011, deze belofte verbindt zich tot gezondheid in alle beleidsmaatregelen en werpt een licht op de aanpak van gezondheidsdeterminanten.
Onder leiding van directeur Zsuzsanna Jakab en professor Marmot heeft de Europese regio van de WHO een Europese analyse van de gezondheidsdividenden en sociale determinanten opgesteld. De conclusies en suggesties van de beoordeling moeten in 2012 worden gepubliceerd. Tijdelijke ontdekkingen uit de evaluatie worden gepubliceerd in dit gezondheidsbeleidsverslag. Volgens de auteurs zijn zowel gezondheidsgelijkheid als gezondheidsverbetering cruciaal en is er geen onderlinge afweging nodig. Ze verklaren:

"In alle regio's heeft de wereldwijde financiële crisis de urgentie vergroot om rekening te houden met dramatische financiële onrechtvaardigheden, binnen en tussen landen die eraan voorafgingen. Omdat de levensstandaard in veel landen is gedaald en de overheidsinkomsten zijn aangescherpt, zouden we stellen dat het zelfs meer urgent dan de verdelingseffecten van alle beleidsmaatregelen worden meegenomen in de beleidsbeslissingen. "

De tussentijdse Europese ontdekkingen onthulden dat er tussen de 53 verschillende landen in de Europese regio van de WHO enorme verschillen in levensverwachting waren. Ze ontdekten dat:

• In alle landen in de regio leven vrouwen langer dan mannen.
• De levensverwachting van een vrouw uit Kazachstan is slechts minder dan 73 jaar in vergelijking met vrouwen in Frankrijk met een levensverwachting van 85 jaar.
• Mannen in IJsland hebben een levensverwachting van 81 jaar, terwijl mannen in Rusland een levensverwachting hebben van 61 jaar, een jaar minder dan mannen in India.
• In de 12 landen die na mei 2004 tot de Europese Unie zijn toegetreden, lag de levensverwachting van vrouwen 4 jaar lager na hun toetreding tot de EU en 7 jaar lager voor mannen, vergeleken met landen die vóór mei 2004 deel uitmaakten van de EU.

Men gelooft dat ongelijkheid in Oost- en Midden-Europa het gevolg is van maatschappelijke transformaties in het voormalige Gemenebest van Onafhankelijke Staten. Over heel Europa varieert de moedersterfte aanzienlijk van 70 per 100.000 levendgeborenen in Kirgizië tot minder dan 5 per 100.000 in landen als IJsland en Noorwegen. In een onderzoek waarbij 16 Europese landen betrokken waren, werd ontdekt dat de ongelijkheid in mortaliteit op basis van onderwijsniveaus hoger was in Midden- en Oost-Europese landen en het laagst in Zweden, Italië en Spanje. De onderzoekers stellen dat invaliditeit, morbiditeit en psychische aandoeningen cruciale problemen zijn die verlies van gezond leven in Europa en de rest van de wereld veroorzaken. De geobserveerde voordelen die vrouwen hebben met betrekking tot de levensverwachting worden aanzienlijk verminderd wanneer deze niet-fatale maatregelen van slechte gezondheid het brandpunt worden.
In een discussie over de noodzaak van een Europese evaluatie, leggen de onderzoekers uit dat het essentieel is dat de enorme gezondheidsdivisie tussen landen en de groeiende ongelijkheid op gezondheidsgebied binnen landen in sommige gevallen worden aangepakt. Bovendien zeggen ze dat er nieuw bewijsmateriaal nodig is en dat er meer belangstelling is voor lokale actie voor sociale gezondheidsdeterminanten. Tot slot dragen acties op dit gebied bij tot de productie van andere sociale voordelen, zoals lagere criminaliteitscijfers, beter onderwijs, welzijn, verbeterde sociale integratie en duurzamere gemeenschappen.
De onderzoekers concluderen:

"De Rio-top biedt de mogelijkheid om ervoor te zorgen dat het niet uitvoeren van een breed gedragen agenda niet opnieuw gebeurt. Sociale cohesie, een goed opgeleide bevolking, goede werkgelegenheid en arbeidsomstandigheden, en beleid dat sociale inclusieprocessen bevordert, is goed voor de gezondheid en goed voor samenleving als geheel. "

In een gezamenlijk commentaar schetsen mevrouw Jakab en professor Marmot de doelstellingen van het WHO-beleid van de Europese Regio 2020 voor gezondheid: een betere en billijkere gezondheid voor de Europese bevolking bereiken door middel van meer bewustzijn, beter bestuur en samenwerking in de hele regio met gemeenschappelijke strategische doelen. Leg uit: "Het versnellen van kennisuitwisseling, innovatie en betere burgerparticipatie in gezondheid is belangrijk om een ??betere, meer rechtvaardige gezondheid te bereiken."
Ze concluderen:

"Terwijl vertegenwoordigers van de wereldgemeenschap in Rio de Janeiro, Brazilië, in oktober 2011, bijeenkomen voor de Wereldconferentie over sociale determinanten van gezondheid, is er de mogelijkheid om belangrijke stappen te zetten om de oproep van de CSDH tot een wereldwijde gezondheidsbeweging te maken billijkheid is een realiteit.We hopen dat de Europese evaluatie en het momentum gecreëerd door Health 2020 in de Europese regio een belangrijke bijdrage zullen leveren aan die wereldwijde beweging. '

Geschreven door Grace Rattue