Strep Throat, Scratched Knee Could be Killers In Post-Antibiotic Era, Zegt WHO's Chan

Tenzij we het probleem van antimicrobiële resistentie tegen geneesmiddelen oplossen, zullen we worden geconfronteerd met een post-antibioticum waar dingen die zo vaak voorkomen als keelontsteking of een gekraste knie van een kind, opnieuw kunnen doden, zei Dr Margaret Chan, directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie Organization (WHO), in een toespraak die ze vorige week tijdens een EU-conferentie in Kopenhagen, Denemarken, hield.
Zo'n vooruitzicht zou de moderne geneeskunde zoals we die kennen stoppen, zei Chan:
"Sommige geavanceerde interventies, zoals heupprothesen, orgaantransplantaties, kankerchemotherapie en de zorg voor te vroeg geboren baby's, zouden veel moeilijker of zelfs te gevaarlijk worden om te ondernemen," waarschuwde ze.
Chan sprak over een conferentie van de Europese Unie over de bestrijding van antimicrobiële resistentie (AMR), die werd bijgewoond door deskundigen en ambtenaren uit EU-landen, plus vertegenwoordigers van kandidaat-lidstaten en organisaties zoals het Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding (ECDC) en de Europese voeding Veiligheidsinstantie (EFSA).
Het doel van de conferentie was om de aandacht te vestigen op de actie die nu nodig is, om verdere verspreiding van antimicrobiële resistentie of AMR te voorkomen, waarbij wordt opgeroepen tot een geïntegreerde benadering in zowel de mens als de dierenpopulatie, omdat er een duidelijk verband bestaat tussen de consumptie van antibiotica bij dieren en weerstandsontwikkeling bij mensen.
Chan maakte van de gelegenheid gebruik om de EU te feliciteren met haar aanpak en om afgevaardigden eraan te herinneren dat AMR een wereldwijd probleem is en dat er delen van de wereld zijn die wanhopig hulp nodig hebben als de hele wereld de strijd wil winnen.
Alleen het probleem oplossen in onze eigen achtertuin is niet genoeg:
"Geneesmiddelresistente pathogenen zijn beruchte globe-trotters, ze reizen goed in geïnfecteerde luchtpassagiers en door wereldwijde handel in voedsel.Daarnaast heeft de groei van medisch toerisme de internationale verspreiding van ziekenhuisinfecties die vaak resistent zijn tegen meerdere medicijnen, versneld , "zei Chan.
AMR is een natuurlijk proces: vroeg of laat ontwikkelen ziektekiemen resistentie tegen een antibioticum. Vóór het wijdverspreide gebruik van antibiotica waren er al lage niveaus van resistente bacteriën, maar omdat het gebruik meer wijdverspreid is en het onnodig en ongepast gebruik van antibiotica is toegenomen, hebben de resistente bacteriën zich vermenigvuldigd en verspreid tot een punt waarop sommige stammen zijn nu resistent tegen verschillende geneesmiddelen (multiresistente, MDR).
Onder deze omstandigheden wordt de levensduur van antibiotica steeds korter, tot het punt waarop farmaceutische bedrijven geen waarde zien in de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen, omdat ze de enorme investeringen in onderzoek en ontwikkeling niet zullen terugverdienen.
Dus drie condities komen samen om de AMR-crisis te creëren: toenemend en ongepast gebruik van antibiotica bij mensen en dieren versnelt de opkomst van resistente stammen van ziektekiemen, stijgend wereldreizen van mensen en voedsel verspreidt resistente stammen op grotere schaal en sneller, en een "droge" farmaceutische pijplijn "betekent geen nieuwe medicijnen om mee te vechten in de toekomst.
We beginnen nu gemeenschappelijke en levensbedreigende infecties te zien worden die erg moeilijk en zelfs onmogelijk te behandelen worden. WHO en andere wereldwijde organisaties betogen dat het tijd is voor naties om veel krachtiger actie te ondernemen.
Wie heeft onlangs een boek gepubliceerd, "De evoluerende dreiging van antimicrobiële resistentie - opties voor actie" die voorbeelden beschrijft van beleidsactiviteiten die AMR in verschillende delen van de wereld hebben aangepakt. Het heeft tot doel het bewustzijn te vergroten en verdere gecoördineerde inspanningen te stimuleren.
In haar toespraak schetste Chan de vooruitgang die is geboekt in Europa, en in Denemarken in het bijzonder, de aandacht vestigend op enkele landen die het Deense model met succes hebben gevolgd, en zich toen richtten tot de enorme problemen in ontwikkelingslanden, die worstelen met gebrek van infrastructuur en bedreigingen door zaken als namaakgeneesmiddelen.
De dreiging van AMR heeft een "onweerlegbare logica", zei Chan. Het is in opkomst in Europa en de rest van de wereld. We verliezen onze eerstelijns-antibiotica en vervangende behandelingen zijn duurder, meer toxisch, met langere behandelingsperioden en kunnen betekenen dat patiënten tijd doorbrengen op de intensive care.
In de tussentijd stijgen de sterftecijfers voor patiënten die zijn geïnfecteerd met resistente kiemen. Ze gaf het voorbeeld van wat er met TB gebeurt.
In 2010 waren er 12 miljoen gevallen van tuberculose, waarvan de WHO ongeveer 650.000 betrokken multiresistente TB (MDR-TB) -stammen die niet reageren op eerstelijnsgeneesmiddelen schat.
"De behandeling van MDR-tbc is buitengewoon gecompliceerd, en vereist doorgaans twee jaar medicatie met toxische en dure medicijnen, waarvan er een aantal in een constant tekort zijn. Zelfs met de beste zorg zal slechts iets meer dan 50% van deze patiënten genezen zijn , "zei Chan.
Maar TB is slechts een van de vele ziekteverwekkers die resistentie tegen meerdere geneesmiddelen ontwikkelen. En sommige pathogenen zijn nu resistent tegen alle beschikbare medicijnen.
"Ziekenhuizen zijn broeinesten geworden voor zeer resistente ziekteverwekkers, zoals MRSA, ESBL en CPE, waardoor het risico toeneemt dat ziekenhuisopname doodt in plaats van geneest: dit zijn pathogenen die de laatste tijd resistent zijn tegen antimicrobiële geneesmiddelen in de laatste lijn," zei Chan.
Chan prees het werk van het ECDC, door zo snel risicobeoordelingen uit te voeren over de verspreiding van NDM-1-producerende bacteriën in Europa. En ze prees ook de baanbrekende aanpak van Denemarken om het probleem van het gebruik van antibiotica in voedselproducerende dieren aan te pakken:
"Gezien het potentieel voor een gezondheidscrisis, eindigde dit land progressief de toediening van antibiotica als groeibevorderaars aan het eind van de jaren negentig, ruim voor het EU-brede verbod," zei ze.
Een internationaal beoordelingspanel van de WHO concludeerde dat het Deense verbod de gezondheidsrisico's voor de mens verminderde zonder de diergezondheid of het inkomen van de boeren aanmerkelijk te schaden.
Sindsdien wijzen gegevens uit de industrie en de overheid erop dat de vee- en pluimveeproductie in Denemarken is toegenomen als gevolg van het verbod, terwijl de antibioticaresistentie op boerderijen en in vlees daalde.
Chan zei dat er veel is dat we kunnen doen om "selectieve druk" op bacteriën om resistentie te ontwikkelen te beperken. Met een gezamenlijke inspanning kunnen we het proces vertragen, tot het punt waarop antibiotica weer een lang leven hebben en het naar buiten brengen van nieuwe medicijnen een waardevolle investering wordt.
In het nieuwe boek beveelt de WHO een aantal manieren aan om AMR te bestrijden:

• Stel op de juiste wijze antibiotica voor en alleen als dat nodig is.


• Volg de behandeling op de juiste manier (behandelingen die worden onderbroken, vroegtijdig worden beëindigd of onjuist worden toegediend, kunnen de snelheid van AMR verhogen).


• Gebruik antibiotica bij de productie van vee alleen om ziekten te behandelen: niet als groeibevorderaars.


• Het probleem van niet-standaard en namaakgeneesmiddelen aanpakken.

Chan prees de acties van de EU op veel van deze gebieden. Ze noemde de "ongekende gezamenlijke O & O-inspanningen" van de EU om nieuwe antibiotica op de markt te brengen. En, op het gebied van zowel de gezondheid van mens en dier, prees ze de nadruk van de EU op preventie van infecties in de eerste plaats, zoals door vaccins en betere hygiëne.
Maar er zijn veel gebieden waar dit niet gebeurt, en zij riep op tot "politieke wil op het hoogste niveau" om het probleem aan te pakken. Aandacht is nog steeds "sporadisch" en acties zijn veel te "inadequaat".

"Naar mijn persoonlijke mening is een probleem dat de dreiging van antimicrobiële resistentie wedijvert om aandacht in een wereld die wordt overspoeld door de ene wereldwijde crisis na de andere. Tegenwoordig zijn doemscenario's een dozijn", zei Chan.
Maar het probleem is een wereldwijde dreiging, het meest opvallend geïllustreerd door te onderzoeken hoe ontwikkelingslanden moeite hebben om ermee om te gaan, zoals Chan uitlegde:
"Veel landen zijn verlamd door een gebrek aan capaciteit, waaronder laboratorium-, diagnose-, kwaliteitsborging-, regelgevende en surveillancecapaciteit, en controle over hoe antimicrobiële stoffen worden verkregen en gebruikt."
"Anti-malariapillen worden bijvoorbeeld individueel op de lokale markt verkocht, er zijn veelvuldige en ondermaatse antibiotica in veel landen, de farmaceutische industrie is de belangrijkste bron van voorschrijfinformatie voor artsen," zei Chan.
"Goede praktijken op het gebied van de volksgezondheid worden ondermijnd door extreme armoede.Wanneer de middelen uiterst beperkt zijn, zal een arts kostbaar geld gebruiken om zoveel mogelijk patiënten te behandelen of te investeren in diagnostische tests? Wanneer mensen zeer grote afstanden afleggen om een ??gezondheidspost te bereiken, wil iets terug: ze eisen iets: een injectie of pillen, ze nemen geen "nee" als antwoord, "voegde ze eraan toe.

Chan zei dat het nieuwe boek van de WGO deze uitdagingen beschrijft, en ook de vele strategieën en initiatieven die hen met succes aanpakken.
"We hebben nog veel uitdagingen voor de boeg en nog een lange weg te gaan, maar we hebben een solide succes om op voort te bouwen en we zijn gestaag onderweg," zei Chan.
Geschreven door Catharine Paddock PhD