Temper Tantrums - Moeten ouders zich zorgen maken?

Een recente studie gepubliceerd in The Journal of Child Psychology and Psychiatry kunnen ouders en artsen vragen zich af wanneer een driftbui van hun kind misschien iets meer is. Kan het een vroeg teken zijn van een ernstig mentaal gezondheidsprobleem? Onderzoekers van de Northwestern Feinberg School of Medicine hebben besloten om te kijken wanneer ouders en kinderartsen zich zorgen moeten maken over woedeaanvallen of ongewoon gedrag.
Een door experts ontwikkeld onderzoek kan ouders helpen bepalen of hun kind zich als een normaal kind gedraagt ??of dat hun bizarre gedrag het resultaat is van iets zorgwekkender.
Met deze enquête zal het gemakkelijker zijn om vroegtijdig een psychische stoornis te krijgen, waardoor de behandelingsopties beschikbaar zijn voor de kinderen als ze jong zijn, hopelijk een ernstige mentale onderbreking in het leven van de kinderen vermijdend.
De nieuwe methode zal ook helpen bij de verkeerde diagnose en de behandeling van normaal wangedrag voor iets ernstigers.

Temper Tantrums niet zo vaak als mensen geloven

Onderzoekers waren verrast toen ze ontdekten dat driftbuien niet zo vaak voorkomen bij kinderen als velen denken. Kleuters passen goed, maar minder dan 10% van de jonge kinderen heeft elke dag driftbuien. Deze resultaten waren hetzelfde voor blank, Latijns-Amerikaans, Afro-Amerikaans, arm, niet-arm, en kinderen van beide geslachten.
Lauren Wakschlag, hoofdauteur van de studie, een professor en vice-voorzitter in de afdeling medische sociale wetenschappen aan de Northwestern University Feinberg School of Medicine:

"Dat is een aha-moment, het geeft een meetbare indicator om ons te vertellen wanneer driftbuien frequent genoeg zijn dat een kind misschien worstelt. Misschien hebben we voor de eerste keer een tastbare manier om ouders, artsen en leraren te helpen wanneer de frequentie en type driftbuien kan een indicatie zijn van een dieper probleem. "

Voorafgaand aan deze studie waren er geen diagnostische hulpmiddelen om gedragsproblemen te bepalen, andere dan die gericht op adolescenten en tieners die meer disruptieve eigenschappen vertoonden. Nu richten onderzoekers zich op kinderen van het kleuteronderwijs.
De vragenlijst, de multidimensionale beoordeling van voorschools ontwrichtend gedrag (MAP-DB), werd gegeven aan 1500 ouders van 3 tot 5 jaar oude kleuters. De volwassenen beantwoordden vragen over hoe vaak hun kind driftbuien had, hoe heftig de driftbuien zijn en hoe ze hun woede de afgelopen maand hebben weten te beheersen.
De bevindingen hielpen de experts om te bepalen of het gedrag van de kleuters normaal was of dat het iets was om zich zorgen over te maken. Deze kennis maakt het voor artsen gemakkelijker om het probleem aan te pakken voordat het erger wordt, en als het kind ergens in het midden zit - ouders en artsen kunnen hun gedrag nauwlettend in de gaten houden om het te melden als het nog steeds een probleem lijkt te zijn. De onderzoekers merken op dat hoe vroeger een probleem wordt ontdekt, hoe effectiever de behandeling is.
Wakschlag vervolgde: "We hebben de kleine facetten van driftbuien gedefinieerd, zoals ze zich in de vroege kinderjaren uitten. Dit is de sleutel tot ons vermogen om het verschil te zien tussen een typische woedeaanval en een driftbui die problematisch is."
Het spoor vond dat als een kind een driftbui gooide als ze moe waren, bijvoorbeeld bij het naar bed gaan, dit normaal gedrag was. Als ze echter de driftbui uit het niets gooiden, of het was zo hard dat het kind uitgeput was, is dit misschien niet normaal driftig gedrag.
De auteurs merken op dat hier en daar alle kinderen tekenen van afwijkende driftbuien vertonen, maar het is wanneer ze vaak voorkomen dat ouders zich zorgen moeten maken.
De nieuwe methode verschilt van de bekende diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM), omdat de nieuwe methode, in tegenstelling tot de DSM, leeftijdsafhankelijk is. Bij DSM is een van de symptomen van problematisch gedrag dat de patiënt "vaak verliest".

Wakschlag zei:

"De definitie van" vaak "kan aanzienlijk variëren voor jongere en oudere kinderen en is afhankelijk van stressfactoren in de familie en andere verzachtende factoren. Sinds de meeste preschoolkinderen maken deze vage criteria het uitzonderlijk moeilijk voor aanbieders om te bepalen wanneer gedrag van klinisch belang is in vroege kinderjaren.
"Er is een reëel gevaar dat kleuters met normaal wangedrag verkeerd worden gemerkt en te veel worden behandeld met medicatie. Aan de andere kant worden kinderartsen gehinderd door het gebrek aan gestandaardiseerde methoden om te bepalen wanneer wangedrag diepere problemen weerspiegelt en dus mogelijk gedrag missen dat Daarom is het zo belangrijk om tools te hebben die precies aangeven wanneer zorgen in deze leeftijdsgroep gerechtvaardigd zijn. "

Om te begrijpen hoe belangrijk hun bevindingen waren, onderzoeken Wakschlag en Margaret Briggs-Gowan van het University of Connecticut Health Centre en hun team hoe de driftbuiengedragingen samenhangen met de geestelijke gezondheid van de kinderen, hoe ze het op school opschieten. met andere kinderen, met hun families, en hoe zij in sociale situaties handelen. Nu werken de experts samen met de noordwestelijke neurowetenschapper Joel Voss aan het gebruik van hersenafbeeldingen als een manier om correlaties te vinden tussen problematisch gedrag in vroege kindertijd en hersenpatronen.
De vragenlijst is uitgegroeid tot 118 vragen sinds de experts de tool begonnen te gebruiken en 2.200 kinderen zijn geëvalueerd. Het doel is om de vragenlijst uiteindelijk beschikbaar te stellen in wachtkamers op kinderartsenposten zodat ouders een computer kunnen invullen terwijl ze met hun kinderen naar de dokter gaan.
Geschreven door Christine Kearney